Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Aleksandryt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandryt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

Al2BeO4

Twardość w skali Mohsa

8,5

Przełam

muszlowy, nierówny, nieregularny[1]

Łupliwość

wyraźna

Pokrój kryształu

tabularny lub pryzmatyczny[1]

Układ krystalograficzny

rombowy, dwupiramidalny[1]

Właściwości mechaniczne

kruchy

Gęstość

3,64-3,77 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

zielony, niebieskozielony, fioletowy, czerwony, purpurowy

Rysa

biała

Połysk

szklisty

Współczynnik załamania

1.745 - 1.756 (dwuosiowy)[1]

Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
struktura aleksandrytu

Aleksandrytminerał,kamień szlachetny, rzadka, przezroczysta odmianachryzoberylu[2]. W zależności od oświetlenia zmieniabarwę: w świetle dziennym jest zielony, w sztucznym oświetleniu – czerwony (zjawiskofluorescencji spowodowane obecnością metalichromu[2] iżelaza w kryształach aleksandrytu). Nazwany na cześć przyszłego caraAleksandra II[3] w1842. Został odkryty przypadkowo, w dolinie rzekiTokowaja, w pobliżuJekaterynburga naUralu, podczas poszukiwaniaszmaragdów. Wykazuje niskądyspersję wynoszącą 0,015. Wykazujedwójłomność na poziomie 0.008 - 0.012. Przezroczysty do półprzezroczystego. Może być nieprzezroczysty i zawieraćinkluzje (efekt kociego oka). Wykształcabliźniaki, szczególnie spłaszczone w kształcie serca[1].

Występowanie

[edytuj |edytuj kod]

Występuje wskałach metamorficznych ipegmatytach. Może występować w złożach okruchowych. Najcenniejsze aleksandryty pochodzą ze złóż:

Zastosowanie

[edytuj |edytuj kod]

Dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii udało się wyprodukowaćsyntetyczny aleksandryt, który jest wykorzystywany:

Wprzestrzeni kosmicznej nie ma ochrony przed szkodliwym promieniowaniemultrafioletowym i innymipromieniowaniami kosmicznymi. Aleksandryt ma zdolności do odfiltrowywania różnych częściwidma światła. To właśnie ta właściwość wywołuje zmiany jego barwy.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcdefgAlexandrite.
  2. abPodręczny słownik chemiczny,RomualdR. Hassa (red.),JanuszJ. Mrzigod (red.),JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 21,ISBN 83-7183-240-0 .
  3. Bania i inni,Sztuka świata. T. 17, Słownik terminów : A -K, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 21,ISBN 978-83-213-4726-4 .

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
  • Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 popr. i uzup. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.
  • Michał Sachanbiński: Vademecum zbieracza kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1984.ISBN 83-220-0199-1.
Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksandryt&oldid=75877971
Kategorie:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp