 generał porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 19 lutego 1957 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1915–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
   | |
Aleksandr Chadiejew,Александр Александрович Хадеев (ur.12 sierpnia?/24 sierpnia 1894 wPetersburgu, zm.19 lutego1957 w Leningradzie) –radzieckigenerał porucznik.
Urodził się w Petersburgu, w 1915 został powołany do armii carskiej, w 1916 ukończył przyspieszony kursWładymirskiej Szkoły Wojskowej[1]. Brał udział wI wojnie światowej naFroncie Rumuńskim. Był dowódcą kompanii i osiągnął stopieńsztabskapitana[1].
W 1917 wstąpił doCzerwonej Gwardii, a po powstaniuArmii Czerwonej wszedł w jej skład. W czasiewojny domowej był początkowo dowódcą pułku zapasowego naFroncie Południowo-Zachodnim, a następnie dowódcą szkoły brygadowej wKronsztadzie. W 1921 roku brał udział w tłumieniupowstania w Kronsztadzie[1].
Po zakończeniu wojny domowej w 1922 ukończył Wyższą Wojskową Szkołę Pedagogiczną[1]. Następnie był dowódcą plutonu, kompanii, batalionu, pułku i dywizji. W 1929 ukończył strzelecko-taktyczny kurs doskonalący dowódców Armii Czerwonej Wystrieł.
Wziął udział wwojnie radziecko-fińskiej w latach 1939–1940 jako dowódca138 Dywizji Strzeleckiej. W marcu 1941 roku został dowódcą40 Korpusu Strzeleckiego wZakaukaskim OW.
Poataku Niemiec na ZSRR nadal dowódca 40 Korpusu Strzeleckiego[1], który stacjonował na granicyZSRR zIranem. Na początku sierpnia 1941 na bazie tego korpusu sformowano44 Armię wchodzącą w skład Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego a od 23 sierpnia w składFrontu Zakaukaskiego. W grudniu 1941 został dowódcą46 Armii broniącej linii obronnejna głównym grzbiecie Kaukazu.
W kwietniu 1942 ze względu na stan zdrowia zwolniony z funkcji dowódcy 46 Armii, został zastępcą dowódcy Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego ds. formowania, a w grudniu 1942 został zastępcą dowódcy tego okręgu. Funkcję tę pełnił do zakończeniaII wojny światowej[1].
Po rozformowaniu w maju 1945 Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego został zastępcą dowódcyTbiliskiego Okręgu Wojskowego powstałego z części rozformowanego okręgu. W grudniu 1945 ze względu na stan zdrowia został przeniesiony do rezerwy, po czym zamieszkał w Leningradzie, gdzie zmarł.
