Aleksandr Barkov w barwach Florida Panthers (2015) | ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 2 września 1995 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | ||||||||||
| Wzrost | 188 cm | |||||||||
| Pozycja | napastnik (center) | |||||||||
| Uchwyt | lewy | |||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||
| Klub | ||||||||||
| Numer w klubie | 16 | |||||||||
| Draft | KHL 2012, numer: 2 (1 runda) | |||||||||
| Draft | NHL 2013, numer: 2 (1 runda) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
Aleksandr Barkov (ros. Александр Александрович Барков,trb. Aleksandr Aleksandrowicz Barkow; ur.2 września1995 wTampere) –fińskihokeista pochodzeniarosyjskiego. ReprezentantFinlandii,olimpijczyk. Podczasdraftu NHL w roku2013 wybrany jako drugi, jednocześnie stając się najwyżej wybranym Europejczykiem tego draftu[1].
Po wyborze w drafcie przezFlorida Panthers nigdy nie zmienił barw i już jako kapitan w2024 roku poprowadził Pantery do zdobycia pierwszego w historii klubuPucharu Stanleya. Rok później jego zespół ponownie sięgnął po najwyższe trofeumNHL, broniąc tym samym tytułu mistrzów ligi.
Wielokrotnienagradzany za wszechstronną grę oraz wsparcie drużyny zarówno w obronie, jak i w ofensywie. Doceniany także za umiejętności przywódcze oraz za zachowaniefair-play[2] i wzorową postawę zarównona lodzie jak ipoza nim[3].
Ma rosyjskich rodziców. Jego ojciecAleksandr Barkow także był hokeistą i w latach 1994-2004 grał w fińskim klubieTappara w mieścieTampere, gdzie urodził się jego syn, który nosi nazwisko zgodnie z transkypcją fińską.
Wychowanek klubu Tappara w Tampere. Błyskawicznie awansował od juniorskich drużyn klubu do seniorskiego zespołu. Jeszcze w 2009 grał w ekipie do lat 16, rok później w zespołach do lat 18 i do lat 20, a od 2011 występował w pierwszej, seniorskiej i zawodowej drużynie Tappara w rozgrywkachSM-liiga. W maju 2012 wdrafcie juniorów KHL został wybrany przez klubŁokomotiw Jarosław z numerem 2. W styczniu 2012 przedłużył kontrakt z klubem o trzy lata[4].
30 czerwca 2013 wdrafcie NHL z2013 został wybrany przezFlorida Panthers jako 2. zawodnik w pierwszej rundzie, ustępując jedynieNathanowi MacKinnonowi. W lipcu 2013 podpisał swój pierwszy kontrakt na występy wNHL[5]. Zadebiutował na amerykańskim lodzie 3 października w meczu przeciwkoDallas Stars, już w debiucie trafiając do siatki. Tym samym stał się najmłodszym zdobywcą bramki w NHL od czasówOryginalnej Szóstki. W styczniu 2016 przedłużył kontrakt o sześć lat[6], by w 2022 podpisać kolejny, tym razem 8-letni, kontrakt z Florida Panthers na łączną kwotę 80 milionówdolarów, który uczynił go najlepiej opłacanym zawodnikiem zespołu. Od sezonuNHL (2018/2019) jest również kapitanem drużyny.
W2024 roku poprowadził w tej roli Pantery do 4. finałufazy play-off w historii klubu[7], w którym pokonaliEdmonton Oilers 4–3. Tym samym zdobył pierwszy w karierze Puchar Stanleya. Powtórzył to osiągnięcie już w kolejnym sezonie ponownie wygrywając z rywalami zAlberty, tym razem wynikiem 4–2. Z końcemsezonu 2024-2025 znajduje się na 16. pozycji w klasyfikacji ligi pod względem średniejpunktów zdobytych w karierze w NHL w przeliczeniu na rozegrane mecze z wynikiem 0,973, oraz na 17. pozycji według asyst w przeliczeniu na mecze w NHL z wynikiem 0,596[8][9].
W wieku 16 lat został reprezentantem Finlandii. Grał w kadrach juniorskich kraju do lat 16 i 17, a następnie na mistrzostwach światado lat 18 edycji2012,do lat 20 edycji2012,2013 (odpowiednio w wieku 18 i 19 lat).
W kadrze seniorskiej uczestniczył w turniejachzimowych igrzysk olimpijskich2014 (po rozegraniu dwóch meczów dalsze jego występy wykluczyła kontuzja[10]),mistrzostw świata w2015,2016,Pucharu Świata2016.
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |