Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Aktynowce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aktynowce – grupapierwiastków chemicznych wydzielona zukładu okresowego. Ich nieoficjalny wspólny symbol to An[1][2].

Grupa ta liczy 15 metali:aktyn[a],tor,protaktyn,uran,neptun,pluton,ameryk,kiur,berkel,kaliforn,einstein,ferm,mendelew,nobel,lorens[3][4].

Metale te są dość aktywne chemicznie o zróżnicowanym, w odróżnieniu odlantanowców,stopniu utleniania – od III dla pierwiastków ojądrze większym od kiuru do VI dla uranu.

Wszystkie aktynowce sąpromieniotwórcze. Praktycznie tylko tor, protaktyn i uran występują w skorupie ziemskiej, ponieważ ichokres połowicznego rozpadu jest rzęduwieku Ziemi. Śladowe ilości neptunu i plutonu można znaleźć w rudach uranu. Są one prawdopodobnie produktem oddziaływania szybkich neutronów pochodzących zpromieniowania kosmicznego na jądra uranu.

Aktynowce położone w układzie okresowym zauranem, tzw.transuranowce (zwane równieżuranowcami[5]), praktycznie nie występują w przyrodzie i muszą być otrzymywane w drodze sztucznychprzemian jądrowych.

Wśród aktynowców wyróżnia się równieżcisuranowce[6], czyli aktynowce oliczbie atomowej mniejszej niż 92. Natomiast grupa transuranowców o liczbie większej od 95 bywa nazywanakiurowcami[6] dla podkreślenia ich podobnych właściwości chemicznych.

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Uwagi

[edytuj |edytuj kod]
  1. WedługMiędzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanejaktyn zalicza się do aktynowców, jednak w podręcznikach spotyka się często przypisanie aktynu doskandowców, a nie aktynowców, np.J.D. Lee: Zwięzła chemia nieorganiczna. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, s. 410.ISBN 83-01-12352-4. lubAdam Bielański: Podstawy chemii nieorganicznej. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 1008.ISBN 83-01-13654-5.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Taro Saito: Inorganic Chemistry. Kanagawa University, 2004, s. 155.
  2. N.N. Greenwood, A. Earnshaw: Chemistry of the elements. Oxford; New York: Pergamon Press, 1984, s. 1470.ISBN 0-08-022057-6.
  3. Nomenclature of Inorganic Chemistry: Second Edition – Definitive Rules 1970. „Pure Appl. Chem.”. 28 (1), s. 1–110, 1971.DOI:10.1351/pac197128010001. 
  4. Neil G.N.G. Connelly Neil G.N.G.,TureT. Damhus TureT.,Richard M.R.M. Hartshorn Richard M.R.M.,Alan T.A.T. Hutton Alan T.A.T.,Nomenclature of Inorganic Chemistry. IUPAC Recommendations 2005 (Red Book),International Union of Pure and Applied Chemistry, RSC Publishing, 2005, s. 51,ISBN 978-0-85404-438-2 (ang.).
  5. Słownik wyrazów obcych PWN. [dostęp 2009-11-22]. [zarchiwizowane ztego adresu (2012-01-03)]. (pol.).
  6. abChemia. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1990, seria: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich.ISBN 83-204-0697-8.
p  d  e
Układ okresowy pierwiastków
12 3[i]456789101112131415161718
1H He
2LiBe BCNOFNe
3NaMg AlSiPSClAr
4KCa ScTiVCrMnFeCoNiCuZnGaGeAsSeBrKr
5RbSr YZrNbMoTcRuRhPdAgCdInSnSbTeIXe
6CsBa LaCePrNdPmSmEuGdTbDyHoErTmYbLuHfTaWReOsIrPtAuHgTlPbBiPoAtRn
7FrRa AcThPaUNpPuAmCmBkCfEsFmMdNoLrRfDbSgBhHsMtDsRgCnNhFlMcLvTsOg
8UueUbn 
 UbuUbbUbtUbqUbpUbhUbs...[ii] 
Metale alkaliczneMetale ziem
alkalicznych
LantanowceAktynowceMetale przejścioweMetalePółmetaleNiemetaleHalogenyGazy szlachetneWłaściwości
nieznane
  1. Alternatywnie doskandowców zalicza się często nielutet ilorens, leczlantan,aktyn oraz hipotetycznyunbiun.
  2. Budowa8. okresu jest przedmiotem badań teoretycznych i dokładne umiejscowienie pierwiastków tego okresu w ramach układu okresowego jest niepewne.
Kontrola autorytatywna (grupa pierwiastków):
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aktynowce&oldid=63357666
Kategoria:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp