Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Air China

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Air China
中國國際航空公司
Ilustracja
Boeing 767 linii Air China
IATA
CA
ICAO
CCA
Znak
AIR CHINA
Historia
Data założenia

1 lipca1988

Lokalizacja
Państwo

 Chiny

Baza

Pekin-Capital

Węzeł

Chengdu-Shuangliu
Pekin-Capital
Pekin-Daxing
Szanghaj-Pudong

Główne porty lotnicze

Chongqing-Jiangbei
Dalian-Zhoushuizi
Hangzhou-Xiaoshan
Hohhot-Baita
Hongkong
Shenzhen
Tiencin-Binhai
Wuhan-Tianhe

Kooperacja
Program lojalnościowy

PhoenixMiles

Sojusz

Star Alliance

Flota
Liczba samolotów

502

Liczba tras

203

Przedsiębiorstwo
Siedziba

Pekin

Członkowie zarządu

Wang Changshun
Cai Jianjiang

Slogan

We go above and beyond

Skytrax

3/5 gwiazdek

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Air China (chiń. upr. 中国国际航空公司,chiń. trad. 中國國際航空公司,pinyinZhōngguó Guójì Hángkōng Gōngsī) –chińskie narodowe linie lotnicze, mające siedzibę wPekinie. Głównym węzłem jestPort lotniczy Pekin. Linie lotnicze są odpowiedzialne za przeloty władz chińskich, co podkreśla wyjątkowy status narodowych linii lotniczych. Logo linii stanowi artystyczne wyobrażeniefeniksa, wzór ten jest równocześnie przekształceniem liter "VIP". Air China należą do sojuszuStar Alliance.

Air China jest dziesiątą co do wielkościlinią lotniczą na świecie. Linie przetransportowały 41.28 mln pasażerów w 2009, co ulokowało ją za głównymi konkurentami: liniamiChina Southern Airlines iChina Eastern Airlines. Pomimo to, Air China są najbardziej dochodowymi liniami lotniczymi w Chinach oraz największymi liniami pod względem wartości rynkowej[1]. Dochód linii w 2009 wyniósł 4,85 mldCNY (711,5 mlnUSD)[2].

Oceniając Air China agencja ratingowaSkytrax przyznała trzy gwiazdki[3].

Historia

[edytuj |edytuj kod]
Boeing 787-9 Air China

Linie Air China zostały założone 1 lipca 1988. Ich powstanie było rezultatem decyzji rządu o rozbiciu działów operacyjnych chińskiej Cywilnej Administracji Lotniczej (CAAC) na osobne przedsiębiorstwa. W 1987 CAAC zostało poddane restrukturyzacji, w wyniku której podzielono je na 6 linii lotniczych: Air China,China Eastern Airlines,China Southern Airlines,China Northern Airlines,China Southwest Airlines orazChina Northwest Airlines. Air China otrzymała autonomię 1 lipca 1988, została obłożona odpowiedzialnością za loty międzykontynentalne i przejęła flotę dalekiego zasięgu CAAC (samolotyBoeing 707,747 i767) oraz jej trasy.

W styczniu 2001 dziesięć chińskich linii lotniczych ogłosiło plan połączenia się[4]. Air China miała nabyćChina Southwest Airlines, przed fuzją Air China były czwartymi co do wielkości chińskimi liniami lotniczymi. Pozwoliło to zbudować grupę, której aktywa wyniosły 56 miliardów juanów, w której skład weszło 118 samolotów[5]. 28 października 2002 Air China zostało skonsolidowane z Narodową Chińską Korporacją Lotniczą (CNAC) iChina Southwest Airlines.

15 grudnia 2004 Air China zadebiutowała naGiełdzie Papierów Wartościowych w Hongkongu i naLondon Stock Exchange, a 18 grudnia 2006 miała swój debiut naSzanghajskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Obecnie jest to największa linia lotnicza na świecie pod względem wartości rynkowej.

W 2006 linie podpisały umowę o wstąpieniu do sojuszuStar Alliance. Członkiem sojuszu zostały 12 grudnia 2007 obokShanghai Airlines.

W lipcu 2009 Air China zainwestowała 19,3 milionadolarów w swoją spółkę zależnąAir Macau, która popadła w kłopoty, podnosząc swoje udziały w spółce z 51% do 80,9%[6]. Miesiąc później linie wydały 6,3 miliardaHKD (813 milionówUSD) na zwiększenie swoich udziałów w liniachCathay Pacific z 17,5% do 29,99% rozszerzając swoją obecność wHongkongu. Obie linie planują zwiększyć współpracę między sobą w przyszłości[7].

W lipcu 2010 Air China zakończyła zwiększanie udziałów w Shenzhen Airlines Company Limited, przejmując kontrolę nadShenzhen Airlines. Przejęcie tych linii pozwoliło Air China na dalsze wzmocnienie swojej pozycji w Pekinie, Chengdu i Szanghaju, czego skutkiem było osiągnięcie bardziej zbalansowanej sieci połączeń regionalnych[8].

2 grudnia 2010 Air China otrzymała najwyższą nagrodę hiszpańskiej branży turystycznej"Plaque for Tourist Merit". Jest to pierwsza zagraniczna linia lotnicza, która otrzymała tę nagrodę, przyznawaną dla osób i przedsiębiorstw, które wniosły wkład w hiszpańską branżę turystyczną[9].

Na początku 2016 linie zawarły umowę na zakup 6 samolotówBoeing 777-300ER. Wartość umowy sięga 2 mld USD[10].

Kierunki lotów

[edytuj |edytuj kod]
Airbus A321neo linii Air China

Sieć połączeń Air China rozciąga się z Azji naBliski Wschód,Europę,Afrykę,Amerykę Północną iAmerykę Południową. Większość lotów odbywa się z lotniska wPekinie. Znaczącą liczbę połączeń do Azji, Europy i Australii obsługuje równieżport lotniczy Szanghaj-Pudong. Część międzynarodowych lotów obsługiwana jest z portów lotniczych wChengdu,Chongqing,Dalian,Dubaju,Hangzhou,Kunming,Madrytu,Nanning iXiamen. 10 grudnia 2006 linie wykonały swój pierwszy lot doSão Paulo (przezMadryt), który był pierwszym połączeniem z Ameryką Południową. To połączenie było najdłuższą trasą obsługiwaną przez Air China. Pierwotnie obsługiwały je samolotyBoeing 767-300, jednak ze wzrostem popularności zmieniono typ samolotu naAirbus A330-200. Połączenie zawieszono we wrześniu 2008 roku, jednak 20 grudnia 2009 roku przywrócono je.

Air China uruchomiły połączenia domiasta Ho Chi Minh[11]. Od 27 marca 2011 linie mają trzecie połączenie zNiemcami na trasiePekin -Düsseldorf. W tym samym roku 15 czerwca otwarte zostało połączeniePekin -Mediolan, które dopełniło istniejące połączeniaSzanghaj -Mediolan. Dostawa w kwietniu 2011 nowych samolotówBoeing 777-300ER stanowiła - według linii - kręgosłup do przyszłych tras długodystansowych. Nowe maszyny zastąpiły dotychczasoweBoeingi 747 na trasach do Stanów Zjednoczonych, jednak przypuszczalnie ich debiut odbył się na europejskich trasach. 6 czerwca 2018 linia wznowiła połączeniePekin -Pjongjang[12].

Linie partnerskie

[edytuj |edytuj kod]
Airbus A330-243 w barwach Star Alliance ląduje naLotnisku Vancouver
Airbus A330-243 w specjalnym malowaniu związanym zletnimi Igrzyskami Olimpijskimi w Pekinie
Airbus A350 Air China

Dołączenie Air China do sojuszuStar Alliance spowodowało zwiększenie obecności pozostałych linii należących do sojuszu w Chinach. Zgodnie z zasadą Star AlliancePod jednym dachem wszyscy członkowie sojuszu przenieśli swoje operacje do trzeciego terminalu na lotnisku w Pekinie, głównego hubu Air China dla operacji międzynarodowych. Air China posiada umowy z następującymi liniami lotniczymi[13]:

Flota

[edytuj |edytuj kod]

Według stanu na styczeń 2025 flota Air China składała się z 503 samolotów o średnim wieku 9,7 lat[14][15]:

SamolotLiczba miejscUwagi
ModelAktywneZamówioneFBPEŁącznie
Airbus A319-10027--8-120128
Airbus A319neo-3
Airbus A320-20038--8-150128
Airbus A320neo53--8-150128
Airbus A321-20061--12-182194
Airbus A321neo303-12-186198
Airbus A330-20018--30-207237
18247265
12271283
Airbus A330-30028--3016255301
3620255311
Airbus A350-90030--3224256312
Boeing 737-70018--8-120128
Boeing 737-80087--12-147159
8159167
8-168176
Boeing 737 MAX 82658--168176
Boeing 747-4002-1042-292344
Boeing 747-87-125466233365
Boeing 777-300ER28-842-261311
-36356392
Boeing 787-914--3034229293
Comac ARJ21-70033----9090
Comac C9193102-8-150158Planowana dostawa w latach 2024-2031[16]
Łącznie503113

Wycofane

[edytuj |edytuj kod]
SamolotOkres dostawyOkres wycofaniaUwagi
ModelWycofane
Airbus A319-10092002-20042012-20243 maszyny przekazane w 2012 doRossiya Airlines
Airbus A320-200152002-20172016-2023
Airbus A330-200122006-20112021-20243 maszyny przekazane do Air China Cargo
Airbus A330-300120142019
Airbus A340-30062001-20032013-2014
Boeing 707-300219881993
Boeing 737-200319881995
Boeing 737-300451988-20051992-2014
Boeing 737-60062003-20042008-2009
Boeing 737-70062004-20062012-2017
Boeing 737-800621999-20182010-2024
Boeing 747-200319881997-2001
Boeing 747-400121990-19992001-20243 maszyny przekazane do Air China Cargo
Boeing 747SP41988-19921999-2000
Boeing 757-200132003-20042010-2015
Boeing 767-20061988-19892002-2009
Boeing 767-30091992-20042007-2012
Boeing 777-200101998-20012015-2018
British Ae 146-100419882003
Hawker Siddeley Trident519881990-1991
Łącznie233

Phoenix Miles

[edytuj |edytuj kod]
Salon Air China (obok bambusów) w trzecim terminaluportu lotniczego w Pekinie, głównego hubu linii

Phoenix Miles (chiń. upr. 国航知音, w tłumaczeniu:"Najlepsi przyjaciele Air China") to program lojalnościowy linii Air China. Jest to pierwszy tego typu program w Chinach. Powstał w celu nagradzania częstych pasażerów na trasach krajowych i międzynarodowych linii Air China oraz jej linii partnerskich[17].

Cargo

[edytuj |edytuj kod]

Air China Cargo jest spółką zależną Air China specjalizująca się wprzewozach cargo. Transportuje towary do 36 miast w 27 krajach na całym świecie. Jej siedziba mieści się wporcie lotniczym Pekin. Według stanu na luty 2025 w skład linii wchodziło 19 samolotów o średnim wieku 11,9 lat[18]:

SamolotUwagi
ModelAktywneZamówione
Airbus A330-20044
Boeing 747-4003-
Boeing 777F121
Łącznie195

Wypadki i katastrofy

[edytuj |edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria:Katastrofy lotnicze linii Air China.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Dane z serwisu biznesowego PR Newswire Dostęp 2010-07-23(ang.)
  2. Dane z serwisu ATW Dostęp 2010-04-26(ang.)
  3. Air China is certified as a 3-Star Airline [online], Skytrax [dostęp 2022-09-19] (ang.).
  4. Ng, Eric, "Air China Set to Announce Lead Bank for Listing," dziennikSouth China Morning Post, Bus. Sec., 16 lipca 2001, str. 4
  5. Holland, Tom, "China Break-In," Far Eastern Economic Review, 25 października 2001, str. 41
  6. Informacja z serwisu Flightglobal. flightglobal.com. [zarchiwizowane ztego adresu (2009-12-13)]. (ang.).
  7. Informacja z serwisu Bloomberg(ang.)
  8. Informacja z serwisu Flightglobal. flightglobal.com. [zarchiwizowane ztego adresu (2010-03-25)]. (ang.).
  9. Informacja z Flightsandairfares(ang.)
  10. Pasazer.com: Air China zamawia boeingi 777 [online], Pasazer.com [dostęp 2016-11-08] .
  11. Informacja z serwisu Vietnews(ang.)
  12. UBM (UK) Ltd. 2018,Air China resumes Pyongyang service from June 2018, „Routesonline” [dostęp 2018-06-07] (ang.).
  13. Lista partnerów na głównej stronie linii. airchina.com.cn. [zarchiwizowane ztego adresu (2011-07-16)]. (ang.).
  14. Air China Fleet Details and History [online], planespotters.net [dostęp 2025-01-02] (ang.).
  15. Aircraft Information [online], Air China [dostęp 2024-11-13] (ang.).
  16. Air China orders 100 C919s with extended range [online], ch-aviation.com [dostęp 2024-11-13] (ang.).
  17. Informacja z oficjalnej strony programu(ang.)
  18. Air China Cargo Fleet Details and History [online], planespotters.net [dostęp 2024-11-13] (ang.).
Chińskielinie lotnicze
Pasażerskie
Cargo
Zlikwidowane

Flaga Chin

Członkowie sojuszuStar Alliance
Obecni członkowie
Linie założycielskie
Linie członkowskie
Linie partnerskie
Byli członkowie

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Air_China&oldid=76120890
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp