Air China (chiń. upr. 中国国际航空公司,chiń. trad. 中國國際航空公司,pinyinZhōngguó Guójì Hángkōng Gōngsī) –chińskie narodowe linie lotnicze, mające siedzibę wPekinie. Głównym węzłem jestPort lotniczy Pekin. Linie lotnicze są odpowiedzialne za przeloty władz chińskich, co podkreśla wyjątkowy status narodowych linii lotniczych. Logo linii stanowi artystyczne wyobrażeniefeniksa, wzór ten jest równocześnie przekształceniem liter "VIP". Air China należą do sojuszuStar Alliance.
Air China jest dziesiątą co do wielkościlinią lotniczą na świecie. Linie przetransportowały 41.28 mln pasażerów w 2009, co ulokowało ją za głównymi konkurentami: liniamiChina Southern Airlines iChina Eastern Airlines. Pomimo to, Air China są najbardziej dochodowymi liniami lotniczymi w Chinach oraz największymi liniami pod względem wartości rynkowej[1]. Dochód linii w 2009 wyniósł 4,85 mldCNY (711,5 mlnUSD)[2].
Oceniając Air China agencja ratingowaSkytrax przyznała trzy gwiazdki[3].
Linie Air China zostały założone 1 lipca 1988. Ich powstanie było rezultatem decyzji rządu o rozbiciu działów operacyjnych chińskiej Cywilnej Administracji Lotniczej (CAAC) na osobne przedsiębiorstwa. W 1987 CAAC zostało poddane restrukturyzacji, w wyniku której podzielono je na 6 linii lotniczych: Air China,China Eastern Airlines,China Southern Airlines,China Northern Airlines,China Southwest Airlines orazChina Northwest Airlines. Air China otrzymała autonomię 1 lipca 1988, została obłożona odpowiedzialnością za loty międzykontynentalne i przejęła flotę dalekiego zasięgu CAAC (samolotyBoeing 707,747 i767) oraz jej trasy.
W styczniu 2001 dziesięć chińskich linii lotniczych ogłosiło plan połączenia się[4]. Air China miała nabyćChina Southwest Airlines, przed fuzją Air China były czwartymi co do wielkości chińskimi liniami lotniczymi. Pozwoliło to zbudować grupę, której aktywa wyniosły 56 miliardów juanów, w której skład weszło 118 samolotów[5]. 28 października 2002 Air China zostało skonsolidowane z Narodową Chińską Korporacją Lotniczą (CNAC) iChina Southwest Airlines.
W 2006 linie podpisały umowę o wstąpieniu do sojuszuStar Alliance. Członkiem sojuszu zostały 12 grudnia 2007 obokShanghai Airlines.
W lipcu 2009 Air China zainwestowała 19,3 milionadolarów w swoją spółkę zależnąAir Macau, która popadła w kłopoty, podnosząc swoje udziały w spółce z 51% do 80,9%[6]. Miesiąc później linie wydały 6,3 miliardaHKD (813 milionówUSD) na zwiększenie swoich udziałów w liniachCathay Pacific z 17,5% do 29,99% rozszerzając swoją obecność wHongkongu. Obie linie planują zwiększyć współpracę między sobą w przyszłości[7].
W lipcu 2010 Air China zakończyła zwiększanie udziałów w Shenzhen Airlines Company Limited, przejmując kontrolę nadShenzhen Airlines. Przejęcie tych linii pozwoliło Air China na dalsze wzmocnienie swojej pozycji w Pekinie, Chengdu i Szanghaju, czego skutkiem było osiągnięcie bardziej zbalansowanej sieci połączeń regionalnych[8].
2 grudnia 2010 Air China otrzymała najwyższą nagrodę hiszpańskiej branży turystycznej"Plaque for Tourist Merit". Jest to pierwsza zagraniczna linia lotnicza, która otrzymała tę nagrodę, przyznawaną dla osób i przedsiębiorstw, które wniosły wkład w hiszpańską branżę turystyczną[9].
Na początku 2016 linie zawarły umowę na zakup 6 samolotówBoeing 777-300ER. Wartość umowy sięga 2 mld USD[10].
Sieć połączeń Air China rozciąga się z Azji naBliski Wschód,Europę,Afrykę,Amerykę Północną iAmerykę Południową. Większość lotów odbywa się z lotniska wPekinie. Znaczącą liczbę połączeń do Azji, Europy i Australii obsługuje równieżport lotniczy Szanghaj-Pudong. Część międzynarodowych lotów obsługiwana jest z portów lotniczych wChengdu,Chongqing,Dalian,Dubaju,Hangzhou,Kunming,Madrytu,Nanning iXiamen. 10 grudnia 2006 linie wykonały swój pierwszy lot doSão Paulo (przezMadryt), który był pierwszym połączeniem z Ameryką Południową. To połączenie było najdłuższą trasą obsługiwaną przez Air China. Pierwotnie obsługiwały je samolotyBoeing 767-300, jednak ze wzrostem popularności zmieniono typ samolotu naAirbus A330-200. Połączenie zawieszono we wrześniu 2008 roku, jednak 20 grudnia 2009 roku przywrócono je.
Air China uruchomiły połączenia domiasta Ho Chi Minh[11]. Od 27 marca 2011 linie mają trzecie połączenie zNiemcami na trasiePekin -Düsseldorf. W tym samym roku 15 czerwca otwarte zostało połączeniePekin -Mediolan, które dopełniło istniejące połączeniaSzanghaj -Mediolan. Dostawa w kwietniu 2011 nowych samolotówBoeing 777-300ER stanowiła - według linii - kręgosłup do przyszłych tras długodystansowych. Nowe maszyny zastąpiły dotychczasoweBoeingi 747 na trasach do Stanów Zjednoczonych, jednak przypuszczalnie ich debiut odbył się na europejskich trasach. 6 czerwca 2018 linia wznowiła połączeniePekin -Pjongjang[12].
Dołączenie Air China do sojuszuStar Alliance spowodowało zwiększenie obecności pozostałych linii należących do sojuszu w Chinach. Zgodnie z zasadą Star AlliancePod jednym dachem wszyscy członkowie sojuszu przenieśli swoje operacje do trzeciego terminalu na lotnisku w Pekinie, głównego hubu Air China dla operacji międzynarodowych. Air China posiada umowy z następującymi liniami lotniczymi[13]:
Phoenix Miles (chiń. upr. 国航知音, w tłumaczeniu:"Najlepsi przyjaciele Air China") to program lojalnościowy linii Air China. Jest to pierwszy tego typu program w Chinach. Powstał w celu nagradzania częstych pasażerów na trasach krajowych i międzynarodowych linii Air China oraz jej linii partnerskich[17].
Air China Cargo jest spółką zależną Air China specjalizująca się wprzewozach cargo. Transportuje towary do 36 miast w 27 krajach na całym świecie. Jej siedziba mieści się wporcie lotniczym Pekin. Według stanu na luty 2025 w skład linii wchodziło 19 samolotów o średnim wieku 11,9 lat[18]: