 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 16 lipca 1933 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 2 października 2021 | ||
| Zawód, zajęcie | prawnik, nauczyciel akademicki | ||
| |||
Agostino Gambino (ur. 16 lipca 1933 wGenui[1], zm. 2 października 2021[2] wRzymie) –włoski prawnik i nauczyciel akademicki, w latach 1995–1996 minister poczty i telekomunikacji.
Z wykształcenia prawnik. Zajął się działalnością akademicką. Wykładał naUniwersytecie w Sassari i naUniwersytecie Ca’ Foscari w Wenecji. Później był profesorem naUniwersytecie Rzymskim „La Sapienza” (od 2011 profesor emerytowany). W pracy naukowej specjalizował się w zagadnieniach z zakresu prawa handlowego w tym upadłościowego. Jednocześnie podjął prywatną praktykę w zawodzieadwokata[3].
Powoływany również w skład organów różnych przedsiębiorstw, a także resortowych komisji legislacyjnych. W 1994 został członkiem trzyosobowego zespołu mającego opracować rozwiązanie problemu konfliktu interesów premieraSilvia Berlusconiego[4]. Od stycznia 1995 do maja 1996 sprawował urząd ministra poczty i telekomunikacji wrządzieLamberta Diniego[1].
OdznaczonyOrderem Zasługi Republiki Włoskiej I klasy (1996)[5].
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
