 Agnieszka Labus | |||
| Państwo działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 17 lutego 1986 | ||
| dr inż. arch. nauk technicznych w zakresie architektury i urbanistyki | |||
| Specjalność: długowieczność w architekturze | |||
| Alma Mater | |||
| Fundacja LAB60+ | |||
| Uczelnia | |||
| |||
Agnieszka Marzena Labus (ur.17 lutego1986 wBytomiu[1]) –polskabadaczka iarchitektka,doktor nauk technicznych w zakresiearchitektury iurbanistyki o specjalnościplanowanie przestrzenne naPolitechnice Śląskiej.
Jest adiunktką naukowo-badawczą naWydziale Architektury Politechniki Śląskiej. W 2016 roku założyła i jest prezeską Fundacji Laboratorium Architektury 60+ (LAB 60+)[2] W latach 2017–2019 pełniła funkcję dyrektorki Centrum Innowacji i Transferu Technologii Politechniki Śląskiej (CITT)[3].
W 2009 roku ukończyłaarchitekturę iurbanistykę naPolitechnice Śląskiej, a w 2013 roku uzyskała na tej samej uczelni stopieńdoktor nauk technicznych na podstawie rozprawy „Starzejące się społeczeństwa europejskie XXI wieku w koncepcjach odnowy miejskiej”[4]. Jestadiunktem naWydziale Architektury Politechniki Śląskiej[5].
Jako pierwsza w Polsce podjęła dyskurs naukowy dotyczący koncepcji odnowy miast europejskich w XXI wieku jako miejsca przyjaznego ludziom starszym, co posłużyło do opracowania zagadnień przestrzennych w pierwszym w Polsce dokumencie strategicznym dla regionu małopolskiego[6].
Jest autorką wielu artykułów z dziedziny polityki miejskiej, rewitalizacji w kontekście zmian demograficznych, typów zabudowy mieszkaniowej dla osób starszych w szczególności starzenia się społeczeństwa (około 150 publikacji naukowych)[5], autorkąmonografii napisanej na podstawie rozprawy doktorskiej „Starzejące się społeczeństwa europejskie XXI wieku w koncepcjach odnowy miejskiej” (2014)[7][8], którą obroniła w wieku 27 lat oraz współautorką poradnika dla gmin „Srebrna Gospodarka szansą dla Małopolski”[9], redaktorką książki „Ulica Dostępna”. Była ekspertką międzynarodowego projektu poświęconego zmianom demograficznym w Europie Środkowej[5].
Jest ekspertką Rady ds. Polityki Senioralnej przyKancelarii Prezesa Rady Ministrów w latach 2024–2026[10].
Koordynowała wdrożenie pierwszego w Polsce Domu Wielopokoleniowego w Łodzi oraz konsultowała projekty międzypokoleniowe i senioralne[11].
Laureatka Nagrody Naukowej „Polityki” w 2014 roku w kategorii Nauki Humanistyczne[7][12] oraz stypendiumFundacji na rzecz Nauki Polskiej w programie „START 2015”[7] i wielu innych wyróżnień (uhonorowana m.in. przezMNiSW orazAmbasadę Francji)[5]. Jest członkiniąPolskiego Towarzystwa Gerontologicznego oraz Europejskiej sieci COST (TN1021) genderSTE Working Group 3 (Cities, Energy, Climat Change, Transport)[7].
Odbyła staże naukowe w Wielkiej Brytanii naUniwersytecie Westminster w Londynie orazUniwersytecie Edynburskim oraz na Politechnice w Madrycie. Uczestniczka 9-tygodniowego stażu naUniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley w ramach największego rządowego programu dotyczącego komercjalizacji wyników badań MNiSW TOP 500 Innovators[13].
