Afradapis –rodzaj ssakanaczelnego z grupyAdapiformes. Żył w późnymeocenie w północnejAfryce. Został opisany w 2009 roku przez Erika Seifferta i współpracowników na podstawie skamieniałości pochodzących z datowanych na 37 mln lat osadów formacji Birket Qarun wFajum w północnymEgipcie. Nazwa rodzajowa pochodzi od Afryki i rodzajuAdapis, zaś epitet gatunkowygatunku typowego,longicristatus oznacza połacinie „długogrzebieniowy” i odnosi się do budowy zębów^[1].

Holotypem jest lewa częśćżuchwy (CGM 83690) obejmująca zębyP4–M3 oraz dół żwaczowy. Dolnesiekacze są szpatułkowate, a górne – asymetryczne. Dolnykieł masywny, górny ma ostre krawędzie dystalną i przyśrodkową. Nie ma dowodów na występowaniedymorfizmu płciowego w rozmiarach kłów. Trzeci ząb przedtrzonowy jest dłuższy i wyższy od czwartego przedtrzonowca izakorzeniony ukośnie w stosunku do niego. Oś długa jego głównych grzebieni przebiega ukośnie względem osi długiej uzębienia żuchwy. Cechy te, w połączeniu z prawdopodobnym brakiem przedtrzonowca II, były wcześniej znane jedynie uantropoidów, a najstarszy naczelny z Fajum wykazujący te cechy był o 3 mln lat młodszy odAfradapis. Trzonowce przypominają te obecne u liściożernych naczelnych, takich jakszerokonosewyjce ilemurokształtnesifaka czyindris, dlatego Seiffert i współpracownicy zasugerowali, żeAfradapis także był liściożercą^[1], co potwierdziły również późniejsze analizy^[2].Kość skokowa – jedyny znany element szkieletu pozaczaszkowego – jest bardzo podobna do występujących u wolno wspinających się współczesnychlorisowatych, co wskazuje, żeAfradapis prawdopodobnie poruszał się podobnie^[3].

Afradapis osiągał stosunkowo duże rozmiary – na podstawie wielkości zębów trzonowych jego masę oszacowano na 2,187 – 3,283 kg^[1].

Afradapis jest przedstawicielemAdapiformes – grupy naczelnych o kontrowersyjnej pozycjisystematycznej. Tradycyjnie uznawane były za przedstawicieliStrepsirrhini, jednak niektórzy autorzy uważali je za członkówHaplorrhini. Druga z tych hipotez została spopularyzowana zwłaszcza po opisaniu niemal kompletnego szkieletuDarwinius masillae. Według analizfilogenetycznych przeprowadzonych przez Seifferta i współpracowników cechy upodabniające Adapiformes do Haplorrhini są wynikiemkonwergencji, sama grupa Adapiformes natomiast zajmujebazalną pozycję wewnątrz Strepsirrhini^[1]. Różnice pomiędzy nimi występują m.in. w budowie kości skokowej^[3]. Wszystkie analizy przeprowadzone przez Seifferta i in. sugerowały, żetaksonem siostrzanym dlaAfradapis longicristatus jest środkowoeoceńskiCaenopithecus lemuroides z Europy, natomiast taksonem siostrzanym dlakladu obejmującego te dwa gatunki –Aframonius dieides z późnego eocenu Afryki^[1][2][3].

• Wymarłe naczelne
• Ssaki eocenu
• Wymarłe ssaki Afryki