| Dane podstawowe | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Producent | AeroVironment Inc. | ||
| Typ | |||
| Konstrukcja | kompozytowa | ||
| Załoga | 0 | ||
| Historia | |||
| Data oblotu | 2007 | ||
| Dane techniczne | |||
| Napęd | 1 x silnik elektryczny | ||
| Wymiary | |||
| Rozpiętość | 2,8m | ||
| Długość | 1,4 m | ||
| Masa | |||
| Startowa | 5,9 kg | ||
| Osiągi | |||
| Prędkość maks. | 83 km/h | ||
| Prędkość ekonomiczna | 37 km/h | ||
| Pułap praktyczny | 150 m | ||
| Zasięg | 15 km | ||
| Długotrwałość lotu | 3 h | ||
| Dane operacyjne | |||
| Użytkownicy | |||
| |||
AeroVironment RQ-20 Puma –amerykańskibezzałogowy statek powietrzny (UAV), opracowany przez firmę AeroVironment. Przeznaczony do prowadzenia rozpoznania, obserwacji i zbierania danych wywiadowczych na poziomie taktycznym oraz przekazywania informacji w czasie rzeczywistym do naziemnego stanowiska kontroli.

Prace nad nową konstrukcją rozpoczęto w 2007 r. na zlecenie Dowództwa Operacji Specjalnych USA (USSOCOM). Został oparty na wcześniej wykorzystywanym dronieFQM-151 Pointer. W 2008 r. system został przyjęty na wyposażeniearmii amerykańskiej jako RQ-20A Puma AE (All Environment). W kolejnych latach został wprowadzony do użytku przezKorpus Piechoty Morskiej orazSiły Powietrzne USA. W 2013 r. Puma AE jako jeden z pierwszych bezzałogowych statków powietrznych uzyskał certyfikacjęFederalnej Administracji Lotnictwa (FAA) do lotów komercyjnych w przestrzeni powietrznej USA. W 2014 r. odbył się pierwszy komercyjny lot nad lądem wPrudhoe Bay naAlasce. Jednostkowy koszt zestawu obejmującego trzy drony i dwa stanowiska kontroli jest szacowany na 250 tys. USD[1].
W 2013 r. rozpoczęto testy wersji Solar Puma wyposażonej wogniwa słoneczne zarsenku galu dostarczone przez firmę Alta Devices. Zostały zamontowane na skrzydłach drona, generują wystarczającą ilość energii do zasilania systemu przez ok. 9 godzin bez znaczącego zwiększenia jego masy[2].
W systemie dronów stworzonym przez armię USA Puma wypełnia lukę pomiędzy maszynami, tj.RQ-11 Raven aMQ-1 Predator czyMQ-9 Reaper. Ich uniwersalność pozwoliła na rezygnację ze wcześniej zamówionych konstrukcji, np. dronów wielowirnikowychRQ-16 T-Hawk[3]. W 2022 r. armia USA zamówiła dostawę kolejnych serii RQ-20[4].
Dron jest używane przez siły zbrojne Albanii, Australii, Belgii, Czech, Danii, Egiptu, Estonii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Kanady, Kosowa, Kostaryki, Łotwy, Norwegii, Portugalii, Stanów Zjednoczonych, Szwecji, Turcji, Ukrainy, Wielkiej Brytanii[5][6].

RQ-20 Puma był szeroko wykorzystywany przez siły amerykańskie wAfganistanie iIraku do prowadzenia rozpoznania i obserwacji. W 2016 r. dron został przetestowany i wdrożony przezMarynarkę Wojenną USA na pokładach niszczycieli rakietowych typuArleigh Burke w odmianie Flight I, z wykorzystaniem systemu precyzyjnego odzyskiwania[7].
Podczasinwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku, Stany Zjednoczone przekazały Ukrainie systemy RQ-20 Puma w ramach pakietu pomocy wojskowej. Zostały one wyprodukowane w ramach zamówienia o wartości 19,738 mln USD złożonego przez rząd USA w firmie AeroVironment[8]. Dostawy rozpoczęto od lutego 2023 r.[9] Drony te zostały wykorzystywane przezSiły Zbrojne Ukrainy do wykrywania i identyfikacji celów, takich jak systemy obrony powietrznejS-300 i wyrzutnieTOS-1[10]. PortalOryx na dzień 21 maja 2025 r. zaobserwował 27 zniszczonych dronów RQ-20 Puma[11].

RQ-20 Puma to lekki, bezzałogowy statek powietrzny o konstrukcji samolotowej. Jest przeznaczony do startu z ręki, do obsługi potrzebny jest zespół złożony z dwóch żołnierzy. Jest wyposażony jest w system optoelektroniczny Mantis i45N, w skład którego wchodzi stabilizowanyżyroskopowo gimbal z kamerą pracującą wpaśmie widzialnym ipodczerwieni, umożliwiającą prowadzenie obserwacji zarówno w dzień, jak i w nocy[12]. Obydwie kamery dysponują sześciokrotnym przybliżeniem[13]. System może być również wyposażony w dodatkowe ładunki, takie jaklaserowy wskaźnik celu czy przekaźnik komunikacyjny. Wyposażenie może być przenoszone w komorze wkadłubie lub podwieszone podskrzydłem. Podczas lotu dron nawiguje po zaprogramowanej trasie, operator ma możliwość przejęcia nad nim kontroli w dowolnym momencie i ręcznego sterowania.Lądowanie odbywa z dokładnością do 25 m od wyznaczonego miejsca, na okrętach poprzez złapanie drona w sieć. Konstrukcja Pumy może ulec rozcaleniu w miejscach łączeń poszczególnych elementów w celu zminimalizowania uszkodzeń[14]. W wersji Puma 3 AE zastosowano wodoszczelny kadłub, który pozwala unosić się dronowi na powierzchni wody[15].

W trakcie opracowania konstrukcji powstały jej wersje[16][17][18]: