| Data i miejsce urodzenia | 3 maja 1931 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 8 lutego 2007 |
| Specjalność:geologia | |
| Alma Mater | |
Adam Kotas (ur.3 maja1931 wPuńcowie, zm.8 lutego2007 wSosnowcu) – polskigeolog, specjalistageologiizłóż węgli kamiennych, a zwłaszczastratygrafii,tektoniki orazpaleontologiikarbonu.
Rodzice posiadali dobrze prosperujące gospodarstwo rolne, które po wojnie zostało rozparcelowane i zniszczone. W 1949 ukończył Państwowe Gimnazjum i Liceum Koedukacyjne im. A. Osuchowskiego wCieszynie.
Po zdaniu matury wybrał studia chemiczne naPolitechnice Wrocławskiej. „Kułackie” pochodzenie uniemożliwiło mu rozpoczęcie studiów. Podjął więc pracę wInstytucie Metalurgii wGliwicach jako laborant chemik. W 1950 prof.Marian Książkiewicz przyjął go na studia geologiczne naUniwersytecie Jagiellońskim. Ukończył je w 1955 na Wydziale Geologiczno-PoszukiwawczymAkademii Górniczo-Hutniczej uzyskując dyplom magistra geologii za pracę z kartografii powierzchniowej okolic Puńcowa, wykonaną pod kierunkiem prof. Mariana Książkiewicza. Jeszcze na piątym roku studiów został asystentem prof.Walerego Goetla.
Po ukończeniu studiów dostał nakaz pracy w Biurze Dokumentacji Geologicznej Przemysłu Węglowego wKatowicach. Wkrótce po rozpoczęciu pracy otrzymał propozycję pracy w Albanii. Wyjechał tam na początku 1957. Był zatrudniony przy pracach kartograficznych oraz przy poszukiwaniu złóżwęgla brunatnego iboksytów oraz rudżelaza iniklu.
Po powrocie do kraju w 1961 został zatrudniony w Zakładzie Złóż Węgli Kamiennych Górnośląskiej Stacji TerenowejInstytutu Geologicznego. Stacja, kierowana przezZdzisława Dembowskiego, była właśnie przenoszona zCzeladzi do Sosnowca. W Stacji tej, zamienionej później na Oddział Górnośląski, pozostał do końca swojej pracy w Instytucie.
Jego prace dotyczyły głównie geologiiGórnośląskiego Zagłębia Węglowego, a później także obszarów otaczających zagłębie. Już w pierwszych latach uczestniczył wraz z Wiesławem Malczykiem i Zdzisławem Dembowskim w pionierskim opracowaniu korelacji paralicznych utworów karbonu zagłębia. Praca oparta była na danych z setek otworów wiertniczych. Została opublikowana jako poufna i jest stosunkowo mało znana.
Następnie uczestniczył w zaprojektowaniu, nadzorze geologicznym i opracowaniu wyników dwóch głębokich wierceń: Sosnowiec IG-1 i Goczałkowice IG-1, do dzisiaj podstawowych dla znajomości podłoża węglonośnych utworów karbonu w zagłębiu. Projekty tych otworów oparte były na mapie geologicznej Górnośląskiego Zagłębia Węglowego, opracowanej przez A. Kotasa, także nigdy nie opublikowanej. Opierając się na tej mapie, przygotował onProjekt badań głębokich poziomów karbonu produktywnego GZW, na podstawie którego odwiercono około 20 głębokich otworów wiertniczych, których wyniki dały podstawę do nowej oceny potencjału złożowego zagłębia.
W 1977, zaproszony przezMacieja Podemskiego, wyjechał na trzyletni kontrakt doZambii, do Mineral Exploration Department, Zambia Industrial and Mining Corporation Limited (ZIMCO Ltd) wLusace. Podczas pobytu dokumentował złoże węgla kamiennego w dolinie Zambezi, poszukiwał i rozpoznawał wystąpieniaszmaragdów wProwincji Copperbelt i poszukiwałrud molibdenu wProwincji Wschodniej. Kontrakt w Zambii zakończył w 1980 i powrócił do Oddziału Górnośląskiego IG.
W tym samym roku przystąpił doNSZZ „Solidarność” i pełnił w nim funkcję wiceprzewodniczącego komórki związku Oddziału Górnośląskiego IG. W późniejszym okresie przez dwie kadencje był członkiem Rady Naukowej Państwowego Instytutu Geologicznego, został kierownikiem Zakładu Złóż Węgli Kamiennych oraz zastępcą kierownika Oddziału Górnośląskiego PIG. Był także koordynatorem badań geologicznych i poszukiwań złóż rud metali nieżelaznych na północno-wschodnim obrzeżeniu GZW. W 1989 zajął się problemem występowania metanu w pokładach węgla w Polsce dla potrzeb koncesji badawczych i wydobywczych.
Uczestniczył w licznych krajowych konferencjach i sympozjach, a także w kongresach i seminariach zagranicznych (Madryt, Moskwa, Tbilisi, Indie, Tallinn, Jugosławia i Waszyngton). Brał też udział w pracach Komisji Węglowej RWPG.
W 1991, w wieku 60 lat, przeszedł na wcześniejszą emeryturę. Założył firmę konsultingową, wykonując w latach 1991–1998 prace dla firm amerykańskich (m.in.Amoco iTexaco) zajmujących się w Polsce problemami wydobywaniametanu zpokładów węgla oraz budowy podziemnych magazynów gazu. Uczestniczył także w przygotowywaniu XIII Międzynarodowego Kongresu Karbonu i Permu w Krakowie (1995).
W 1998 zakończył działalność zawodową, chociaż brał jeszcze udział w krajowych i zagranicznych konferencjach naukowych, m.in. w 4 Europejskiej Konferencji Węglowej w Ustroniu w 2000, oraz w XV Międzynarodowym Kongresie Stratygrafii Karbonu i Permu w Utrechcie w 2003. Prezentował wówczas swój dorobek z zakresu dojrzałości termicznej osadów karbońskich oraz modelowaniabasenów sedymentacyjnych.
Dorobek Adama Kotasa liczy kilkadziesiąt publikacji, w tym monografii i atlasów geologicznych, oraz ponad sto opracowań archiwalnych.
Przyznano mu wiele odznaczeń instytutowych i branżowych oraz odznaczenie państwowe:Srebrny Krzyż Zasługi.