| Państwo | |
|---|---|
| Lider | |
| Data założenia | 2005 |
| Ideologia polityczna | osiedla żydowskie, sprzeciw wobec państwa palestyńskiego |
| Obecni posłowie | 1/120 |
Achi (hebr. אח''י, akronim od ארץ, חברה, יהדות,Erec, Chewra, Jahadut, czyli Ziemia, Społeczeństwo, Judaizm) –izraelskaprawicowa partianarodowo-religijna założona w 2005 roku pod nazwąOdnowiony Syjonizm Narodowo-Religijny (ang. Renewed National Religious Zionism, hebr. ציונות לאומית דתית מתחדשת, Cijonut Leumit Datit Mitchadeszet) przezEfrajima „Efiego” Ejtama i rabinaJicchaka Lewiego po secesji zNarodowej Partii Religijnej (Mafdal), która była wrządzieAriela Szarona podczaswycofania ze Strefy Gazy i Północnej Samarii.
W 2004 roku na tle zaproponowanego przez Szarona wycofania osadników i wojska zeStrefy Gazy doszło w Mafdalu do konfliktów, czy partia powinna jak najszybciej opuścić koalicję rządzącą, czy też do samego końca walczyć o wstrzymanie planu lub przeprowadzenie referendum narodowego, które byłoby wiążące dla całego rządu. Do pierwszej grupy należał ówczesny lider Mafdalu – Ejtam, który reprezentował polityków uznających wpływ środowisk rabinicznych na decyzje polityczne. Ejtam uznał, za opinią rabina Awrahama Szapiry, że ewakuacja osadników jest sprzeczna z judaizmem i interesem Izraela, a dłuższe pozostawanie w rządzie Szarona będzie „współudziałem w zbrodni”[1]. Doszło do personalnego sporu zZewulunem Orlewem, który przewodził drugiej grupie, chcącej doprowadzić do kompromisu z Szaronem. Na centralnym zebraniu Mafdalu doszło do głosowania, którą drogę należy objąć. Zwyciężyła frakcja Orlewa, a Ejtam z Lewim 23 stycznia 2005 roku postanowili opuścić Narodową Partię Religijną tworząc Odnowiony Syjonizm Narodowo-Religijny[2].
Przedwyborami w 2006 roku Odnowiony Syjonizm Narodowo-Religijny startował ze wspólnej listyUnii Narodowej i Mafdalu. Unia oraz Mafdal postanowiły połączyć swoje siły ze względu na rozbicie środowiska narodowo-religijnego wokół wycofania z Gazy, co mogło wpłynąć na niskie rezultaty wyborcze[3][4]. W 2008 roku partia zmieniła nazwę na Achi[5]. W tym samym roku doszło do rozpadu frakcji Unia Narodowa-Mafdal, ponieważ w Narodowej Partii Religijnej uznano, że należy rozwiązać partię i utworzyć nową, wolną od podziałów wewnętrznych[6]. W wyniku tego Achi stała się samodzielną frakcją wKnesecie z dwoma posłami: Ejtamem i Lewim[7].
W 2008 roku Ejtam podjął rozmowy w celu utworzenia wspólnej listy Achi iLikudu dowyborów w 2009 roku. Ejtam miał zapewnić dodatkowe głosy, a także 12 milionów szekli, które były udziałami Ejtama w ramach Unii Narodowej[8]. W ostatecznym rezultacie wyborczym Likud otrzymał 27 mandatów i żaden z członków Achi nie dostał się do Knesetu[9].
Przedwyborami w kwietniu 2019 roku Likud osiągnął porozumienie zŻydowskim Domem, które zobowiązywało Żydowski Dom do koalicji wyborczej zŻydowską Siłą, a w zamian Likud zapewnił miejsce na liścieEliemu Ben-Dahanowi[10]. Po wyborach Ben-Dahan odłączył się od Likudu i stał się jedynym przedstawicielem Achi w Knesecie[11].
Dowyborów we wrześniu w 2019 roku Ben-Dahan startować będzie z koalicyjnej listyJamina[12].
| Kneset | Posłowie | Uwagi |
|---|---|---|
| 16. Kneset[13] | Efi Ejtam,Jicchak Lewi | Po odłączeniu się od Narodowej Partii Religijnej |
| 17. Kneset[7] | Efi Ejtam, Jicchak Lewi | Po rozpadzie wspólnej frakcji Unia Narodowa-Mafdal na Mafdal, Achi i Unię Narodową[7] |
| 21. Kneset[7] | Eli Ben-Dahan | Poseł Ben-Dahan odłączył się od Likudu 2 czerwca 2019 roku[11] |
Zobacz też kategorię:Politycy Achi.
