Tradycyjna nazwa gwiazdy, Achernar, wywodzi się odarabskiegoآخر النهرAl Ahir al Nahr „koniec rzeki”, co nawiązuje do wyobrażenia gwiazdozbioru jako rzeki. Jasny Achernar znajduje się zbyt daleko na południowym niebie, aby być widocznym zGrecji, więc dla starożytnych Greków rzeka Erydan kończyła się na gwieździeAcamar, której nazwa ma ten sam źródłosłów. Nazwa ta występuje w bardzo wielu wariantach[3][5].Międzynarodowa Unia Astronomiczna zatwierdziła użycie nazwy Achernar dla określenia Alfy Erydanu[6].
Spłaszczenie Achernara w wyniku bardzo szybkiej rotacji
Achernar jest gorącą, błękitną gwiazdąciągu głównego i należy dotypu widmowego B6 Vpe[1]. Temperatura jej powierzchni szacowana jest na 15 000 do 20 000 K[2].
Porównanie rozmiarów Słońca, Alfy Centauri A, Syriusza A, Procjona A, Wegi, Regulusa, Elektry, Alnitaka Ab, Spiki, Kapelli Ab, Polluksa, VV Cephei B, Achernara i Kapelli Aa.
W wyniku bardzo szybkiej rotacji wokół własnej osi – prędkość obrotu na równiku to co najmniej 225 km/s – Achernar ma kształt silnie spłaszczonejelipsoidy obrotowej. Jegopromień biegunowy to 7,5promienia Słońca, podczas gdy równikowy to aż 11,6R☉. Gwiazda ta jest 6-8 razy masywniejsza odSłońca. W przyszłości zakończy syntezę wodoru w jądrze, zmieni się wolbrzyma, a po odrzuceniu otoczki pozostanie po niej masywnybiały karzeł[3].
W 2007 ogłoszono odkrycie towarzysza tej gwiazdy, Alfa Eridani B, który jest prawdopodobnie gwiazdą ciągu głównego należącą dotypu widmowego A (A1V-A3V), o masie około dwukrotnie większej niż Słońce[2]. Dokładne parametry orbity nie są znane, ale maksymalna zaobserwowana odległość składników to 12,3au, z czego obliczono, żeokres orbitalny trwa co najmniej 15 lat[2].
