Abdalwadydzi,Zajjanidzi (Banu 'Abd al-Wad) – dynastia pochodzeniaberberyjskiego, która w latach 1235–1554 panowała na obszarze współczesnejAlgierii (Maghrib al-Ausat). Rezydencją rodu panującego byłTilimsan. Założycielem dynastii byłJaghmursan ibn Zajjan. Pierwsi władcy Abdalwadydów byliwasalamiAlmohadów. W 1269 roku objęli samodzielne panowanie, rywalizując zHafsydami iMerynidami. W latach 1337–1359 faktyczną władzę w państwie Abdalwadydów sprawowali Merynidzi, pozostawiając rodzimej dynastii władzę symboliczną. Niezależność państwo Abdalwadydów uzyskało za panowaniaAbu Hammu Musę II w drugiej połowie XIV wieku. W tym czasie też nastąpił rozkwit państwa i okres sprawowania funkcjiszambelana przezIbn Chalduna – arabski filozof i historyk.
Pod koniec panowania Abu Hammu Musy II jego synAbu Tafsin II wywołał wojnę domową, w rezultacie której dynastia Abdalwadydów zaczęła stopniowo tracić na znaczeniu i popadła w zależność od Merynidów. Wygasła w 1554 roku.