Abarim (hebr.הָרֵי הָעֲבָרִים,Har Ha-'Abarim,Harei Ha-'Abarim – wedługWulgatygóry przejścia) – niewysokiepasmo górskie wzdłuż wschodniego wybrzeżaMorza Martwego (starożytnyMoab, obecnieJordania), przecięte przezWadi el Modszib, a ku północy przezSerka Main. Najwyższy szczytDżebel Attarus wznosi się pomiędzy dolinami dwóch rzek.
W górach AbarimBalaam,prorok pogański, wygłosił przepowiednię oGwieździe zJakuba (Księga Liczb 24).
[...] Gdy Balaam spostrzegł, że dobre jest w oczach Pana błogosławienie Izraela, nie odszedł wcale, jak przedtem, aby szukać wróżb, lecz twarz obrócił ku pustyni. Gdy więc podniósł oczyi zobaczył Izraela rozłożonego obozem według swoich pokoleń, ogarnął go Duch Boży i zaczął głosić swoje pouczenie, mówiąc: Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy; [...][1]
Północna część tego pasma nazywa się Pisga, gdzie znajduje się góraNebo. Na górze tejIzrael zatrzymał się przed przebyciemJordanu (Księga Liczb 33,47).
"Wyruszyli z Almon-Diblataim i rozbili obóz na górach Abarim, naprzeciw Nebo."[2]
Góra Nebo jest także miejscem śmierciMojżesza (Księga Powtórzonego Prawa 34,5).
"Tam, w krainie Moabu, według postanowienia Pana, umarł Mojżesz, sługa Pański. I pochowano go w dolinie krainy Moabu naprzeciw Bet-Peor, a nikt nie zna jego grobu aż po dziś dzień"[3]
Po zdobyciuJerozolimy przezChaldejczykówJeremiasz ukrył na górze NeboArkę Przymierza, namiot i ołtarz kadzenia (2 Księga Machabejska 2,5).
"Kiedy zaś wszedł na górę, na którą Mojżesz wstąpił i [z której] przyglądał się dziedzictwu Bożemu, przyszedłszy tam znalazł Jeremiasz pomieszczenie w postaci pieczary. Umieścił tam namiot, arkę i ołtarz kadzenia, a wejście zarzucił kamieniami."[4]
 | Zobacz w WikiźródłachhasłoAbarim w Encyklopedii kościelnej |