Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

ATR 72

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ATR 72
dane wersji ATR 72-500
Ilustracja
ATR 72-202 w barwach liniiSprint Air
Dane podstawowe
Państwo

 Francja/ Włochy

Producent

ATR

Konstruktor

Aerospatiale

Typ

Samolot pasażerski

Konstrukcja

Górnopłat zsilnikami turbośmigłowymi

Załoga

2

Historia
Data oblotu

27 października1988

Liczba egz.

1223[1]

Dane techniczne
Napęd

2 ×silnik turbośmigłowyPratt & Whitney Canada PW127F/M

Moc

5500KM (2 × 2750 KM)

Wymiary
Rozpiętość

27,06 m

Długość

27,19 m

Wysokość

7,65 m

Masa
Własna

12 850 kg

Startowa

22 500 kg

Paliwa

5000 kg

Osiągi
Prędkość maks.

511 km/h

Pułap

7600 m

Zasięg

1500 km

Rozbieg

1290 m

Dane operacyjne
Liczba miejsc
74
Multimedia w Wikimedia Commons

ATR 72 – pasażerskisamolotturbośmigłowy, produkowany przezwłosko-francuskie przedsiębiorstwo lotniczeATR (wł.Aerei da Trasporto Regionale,fr.Avions de Transport Régional), używany na regionalnych trasach przez linie lotnicze m.in.Azul Linhas Aéreas,Binter Canarias,Israir Airlines,Olympic Air,TAROM.

Historia

[edytuj |edytuj kod]

ATR 72 to metalowy, pasażerskigórnopłat z dwomaturbośmigłowymi silnikami i niskopoziomowym podwoziem. Samolot powstał jako rozwinięcie wcześniej produkowanego mniejszegoATR 42. W nowej konstrukcji wydłużonokadłub o 4,5 m, dodając sekcję o długości 2,19 m z przodu i 2,31 m z tyłu kadłuba[2]. Dwie wersje – ATR 72-200 i ATR 72-500 różnią się zespołami napędowymi oraz wyposażeniem elektryczno-awionicznym. Liczba foteli na pokładzie zależna jest od konfiguracji samolotu[3]. Kabina pasażerska mogła pomieścić maksymalnie 74 pasażerów, przy odstępie między fotelami 76 cm[2]. W konstrukcji samolotu na szeroką skalę wykorzystano kompozyty. Wykonano z nich większą częśćpokrycia i elementów mechanizacjiskrzydła oraz kesony skrzydła[4].

Budowę prototypu rozpoczęto w 1987 roku[2]. Oblatany został 27 października 1988 roku (znaki FF-WWEY)[5]. Samolot spotkał się z dużym zainteresowaniem i do czasu uzyskania certyfikatu typu 25 września 1989 roku 21 linii lotniczych zamówiło już 85 samolotów z opcjami na dalsze[5]. Pierwszy seryjny samolot został 30 października 1989 roku dostarczonyfińskim liniom Karair, działającym na rzeczFinnair[5]. Polskie Linie Lotnicze „Lot” eksploatowały 8 samolotów ATR-72, również osiem było wykorzystywane przez Regionalną Linię Lotniczą EuroLOT[6]. Pięć takich samolotów eksploatowała linia lotniczaOLT Express. 17 lipca 2018 roku, producent przekazał liniom lotniczym tysięczny egzemplarz samolotu. Jego odbiorcą został niskokosztowy,indyjski przewoźnikIndiGo Airlines[7].

Wersje

[edytuj |edytuj kod]

W trakcie eksploatacji opracowano kilka wersji samolotu[8][9][10][11]:

ModelATR 72-200ATR 72-210ATR 72-500ATR 72-600
Długość27,19 m27,19 m27,19 m27,19 m
Rozpiętość skrzydeł27,06 m27,06 m27,06 m27,06 m
Wysokość7,65 m7,65 m7,65 m7,65 m
Szerokość kabiny2,57 m2,57 m2,57 m2,57 m
Wysokość kabiny1,91 m1,91 m1,91 m1,91 m
Zasięg (66 pasażerów)1400 km1250 km1330 km1528 km
Prędkość513 km/h516 km/h511 km/h510 km/h
Maks. masa startowa22 000 kg22 000 kg22 500 kg23 000 kg
Masa samolotu (z paliwem)12 700 kg12 850 kg
Maks. dopuszcz. ładowność7 000 kg7 000 kg7 050 kg7 500 kg
Maks. ilość paliwa5 000 kg5 000 kg5 000 kg5 000 kg
Maks. liczba miejsc siedzących72727468-70
Napęd (2×)Pratt & Whitney Canada
PW124
2.400 KM
Pratt & Whitney Canada
PW127
2.750 KM
Pratt & Whitney Canada
PW127 2.750 KM
Pratt & Whitney Canada
PW127 2.750 KM
Śmigła (2×)Hamilton Standard(inne języki) 4 łopatyHamilton Standard 4 łopatyHamilton Standard 6 łopatHamilton Standard 6 łopat

Wypadki

[edytuj |edytuj kod]

W trakcie eksploatacji doszło do wielu incydentów, wypadków i katastrof z udziałem ATR-72, poniżej kilka wybranych[12]:

 Z tym tematem związana jest kategoria:Katastrofy lotnicze z udziałem samolotu ATR 72.

Galeria

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. [1]
  2. abcPetrykowski 2010 ↓, s. 29.
  3. Lotnictwo i 3'1992 ↓, s. 46.
  4. Lotnictwo i 3'1992 ↓, s. 47.
  5. abcPetrykowski 2010 ↓, s. 30.
  6. ATR-72, 1986. samolotypolskie.pl. [dostęp 2023-06-13]. (pol.).
  7. Tysiąc samolotów ATR 72, „Lotnictwo Aviation International”, nr 9 (2018), s. 24,ISSN 2450-1298
  8. ATR 72-200. aircraft-database.com. [dostęp 2023-06-13]. [zarchiwizowane ztego adresu (2022-09-29)]. (ang.).
  9. ATR 72-210. aircraft-database.com. [dostęp 2023-06-13]. [zarchiwizowane ztego adresu (2022-09-25)]. (ang.).
  10. One family. Four models. ATR. [dostęp 2023-06-13]. [zarchiwizowane ztego adresu (2023-03-28)]. (ang.).
  11. ATR 72-500. aircraft-database.com. [dostęp 2023-06-13]. [zarchiwizowane ztego adresu (2022-09-30)]. (ang.).
  12. ASN Aviation Safety Database results. Flight Safety Foundation. [dostęp 2023-06-13]. (ang.).
  13. Taiwan Plane Crash Victims Mourned
  14. Dominik Moliński: Nepal. W katastrofie samolotu w Pokharze zginęło co najmniej 67 osób. Na pokładzie były 72 osoby. gazeta.pl, 2023-01-15. [dostęp 2023-01-15].

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
  • ATR-72. „Lotnictwo: Aviation International”. 3/1992, 16-29 lutego 1992. Warszawa: Wydawnictwa Lotnicze. Przedsiębiorstwo Wydawniczo-usługowe Sp. z o.o.. ISSN 0867-6763.OCLC30570939. 
  • Michał Petrykowski. ATR. 25 lat turbośmigłowego sukcesu. 1. „Lotnictwo”. 2/2010. XIII (107), s. 24-31, luty 2010. Warszawa: Magnum X. 
Encyklopedie internetowe (rodzina statków powietrznych):
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=ATR_72&oldid=77444091
Kategoria:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp