2K5 Korszun – sowiecka samobieżnawieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa na podwoziu samochoduJAZ-214 pochodząca z lat 50. Korszun miał sześć prowadnic z których odpalane były pociski kalibru 270 mm.
Prace nad systemem 2K5 rozpoczęto w 1952 roku, oficjalne postanowienie Rady Ministrów w tym przedmiocie wydano 19 września 1953[1]. Pocisk na paliwo ciekłe oznaczonywedług GRAU 3R7 opracowany został przez biuro OKB-3 NII-88 z Podlipek[1]. Pocisk miał donośność 55 km i odłamkowo-burzącą głowicę o masie 100-150 kg[2]. Był stabilizowany za pomocą czterech stateczników oraz przez obrót wokół osi podłużnej, początkowy ruch obrotowy nadawany był przez spiralne prowadnice wyrzutni. Sześcioprowadnicową samobieżną wyrzutnię o oznaczeniu 2P5 zaprojektowano w leningradzkim biurze CKB-34 na podwoziu samochodu ciężarowego JAZ-214 (późniejszy KrAZ-214)[1].
W 1957 roku rozpoczęto produkcję seryjną elementów zestawu, wówczas też zademonstrowano go publicznie podczas defilady z okazji rocznicy rewolucji październikowej[3]. System został przyjęty na uzbrojenie, lecz faktycznie dostawy były niewielkie, a w 1960 roku przerwano jego rozwój z powodu niskiej celności[3]. Na uzbrojeniu pozostawał do końca lat 60.[3].
 | Zobacz multimedia związane z tematem:2K5 Korszun |
| Czołgi | |
|---|---|
| Działa samobieżne i moździerze | |
| Pojazdy przeciwlotnicze | |
| Samobieżne wyrzutnie rakietowe | |
| Transportery opancerzone | |
| Bojowe wozy piechoty | |
| Pojazdy rozpoznawcze | |
| Samochody ciężarowe | |
| Inne pojazdy | |
| Pociągi pancerne | |
| Konstrukcje doświadczalne i prototypowe | |
| Pojazdy bezzałogowe |
