Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Żytawa

Na mapach:Ziemia50°54′N 14°48′E/50,900000 14,800000
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żytawa
Zittau
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Saksonia

Powiat

Görlitz

Prawa miejskie

1255

Zarządzający

Thomas Zenker

Powierzchnia

66,74 km²

Wysokość

242 m n.p.m.

Populacja (31 sierpnia 2019)
• liczba ludności
• gęstość


25 039[1]
386 os./km²

Nr kierunkowy

03583

Kod pocztowy

02763, 02788

Tablice rejestracyjne

ZI, GR, LÖB, NOL, NY, WSW

Położenie na mapie Saksonii
Mapa konturowa Saksonii, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Żytawa”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Żytawa”
Ziemia50°54′N 14°48′E/50,900000 14,800000
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Żytawa[2] (niem. Zittau;górnołuż. Žitawa,[ˈʒitawa];cz. Žitava) –miasto wNiemczech, w kraju związkowymSaksonia, wokręgu administracyjnym Drezno, wpowiecie Görlitz, przy granicy zPolską iCzechami, wŁużycach Górnych. Do 31 lipca 2008 Żytawa była stolicąpowiatu Löbau-Zittau.

Miasto należy doZwiązku Sześciu Miast[3].

Przynależność historyczna

[edytuj |edytuj kod]

Początkowo część historycznej krainyCzech, następnie związana zŁużycami Górnymi od 1283 do 1319 orazDolnym Śląskiem od 1319 do 1346, w chwili zakładaniaZwiązku Sześciu Miast w 1346 wciąż uznawana za miasto czeskie – jedyne w związku obok pięciu miast łużyckich[4], z którymi wiążąc się ponownie zbliżyła się do Łużyc Górnych. Nie odnotowano formalnego włączenia Żytawy do Górnych Łużyc[5], jednakże po 1346 dzieliła historię tego regionu, z nim przechodząc na lata 1469–1490 pod panowanie węgierskie, a po 1635 – saskie. Świadectwem powiązań historycznych z Czechami i Śląskiem jest herb miasta, zawierający motywyczeskiego lwa idolnośląskiego orła piastowskiego.

Historia

[edytuj |edytuj kod]
Żytawa w połowie XVII wieku

Historia Żytawy sięga XII-wiecznejsłowiańskiej osady[6]. Obszar leżał w granicachCzech od XI wieku[7]. Najstarsza wzmianka o Żytawie pod łacińską nazwąSitavia pochodzi z 1238[7].Prawa miejskie nadał w 1255 król czeskiPrzemysł Ottokar II, wyznaczając także granice miasta w celu budowy murów obronnych[7]. Żytawa została miastem królewskim, w którym ulokowano prowincjonalny sąd, a dekanat żytawski znajdował się pod bezpośrednim zarządem biskupów praskich[8]. W 1268 powstał klasztorfranciszkanów[7]. Na początku XIV wieku miasto otrzymało po raz pierwszy herb i powstały pierwszegildie rzemieślnicze[6].

W latach 1319–1346 Żytawa znajdowała się w granicachpiastowskiegoksięstwa jaworskiego. W 1337, po prośbie księciaHenryka I jaworskiego, miasto przeprowadziło skuteczny atak na pobliski czeski zamekTolštejn, który po 1320 stał się przyczółkiem rozbójników, napadających na miasto i okolice[9]. W nagrodę Henryk I uhonorował miasto umieszczając w jego herbiedolnośląskiego orła piastowskiego[9]. Po śmierci księcia w 1346 miasto ponownie przeszło we władanie Czech[10]. W 1346 Żytawa była jednym z miast-założycieliZwiązku Sześciu Miast. W 1359 i 1422 miasto niszczyły wielkie pożary[7]. Od 1421 do 1436 w Żytawie rezydowali kanonicyprascy[6]. W 1469 wraz ze Związkiem Sześciu Miast miasto uznało władzę króla WęgierMacieja Korwina, po którego śmierci w 1490 powróciło do Czech, wówczas we władaniukrólewicza polskiegoWładysława II Jagiellończyka[11]. W 1555, 1559 i 1599 wybuchały epidemie[7]. W 1586 otwarto gimnazjum w Żytawie[7]. Na mocy postanowieńpokoju praskiego w 1635 wraz z większą częścią Łużyc przypadłaSaksonii. Mimo to po 1635 w mieście wciąż osiedlali sięCzesi, już jako imigranci z pobliskiego miastaGródek nad Nysą, które pozostało w granicach Czech[12].

Żytawa w 1757 roku

Pomiędzy 1697 a 1763 miasto znajdowało się pod panowaniem królów PolskiAugusta II Mocnego iAugusta III Sasa. W czasiewojny siedmioletniej w 1757 wojskaaustriackie przeprowadziły ostrzał Żytawy, doprowadzając do wielkiego pożaru[7], po którym nastąpił upadek handlowy miasta[6]. Zniszczone wówczas zostały m.in. kościół św. Jana i ratusz[6]. W 1806 Żytawa została częściąKrólestwa Saksonii. W 1813 r. w mieście powstały dwie polskie jednostki wojskowe, tj. 1 i 2 kompania artylerii konnej[13]. Pomiędzy 1840 a 1845 wzniesiono nowy ratusz, a w 1859 otwartodworzec kolejowy[6]. Do 1869 rozebrano znaczną część obwarowań miejskich[6]. Od 1871 miasto znalazło się w granicachzjednoczonych Niemiec.

W 1904 powstała elektrownia miejska i uruchomiono komunikację tramwajową[7]. W 1920 do miasta włączono wieśPorajów, która pozostawała dzielnicą miasta do 1945, gdy została włączona w granice powojennej Polski[7]. W 1932 miał miejsce pożar teatru, w 1936 otwarto nowy teatr[7]. W czasieII wojny światowej w miejscowości znajdowała się filia obozu koncentracyjnegoGroß-Rosen[14]. W 1945 w Żytawie zamieszkiwało ok. 4000Czechów, którzy założyli Czeską Radę Narodową i podjęli starania o włączenie miasta doCzechosłowacji, jednakże ich postulaty zostały definitywnie odrzucone w 1948[15]. W 1945 znalazła się wradzieckiej strefie okupacyjnej Niemiec, z której w 1949 utworzonoNRD. Od 1990 w granicach odtworzonegoWolnego Kraju Saksonia orazRepubliki Federalnej Niemiec.

1 maja 2004 w Żytawie miała miejsce uroczystość przyjęcia Polski i Czech doUnii Europejskiej, w której uczestniczyli premier PolskiLeszek Miller, premier CzechVladimír Špidla i kanclerz NiemiecGerhard Schröder. Od tego czasu obserwuje się wzrost liczbyPolaków i Czechów w populacji Żytawy[16]. W 2010 miasto dotknęła powódź[6].

Z okolic Żytawy i pobliskiegoLubija swoje korzenie wywodzi polsko-niemiecki ród szlacheckiOppeln-Bronikowskich.

W 1812 roku w Żytawie zmarł powstaniec kościuszkowski i uczestnikwojen napoleońskichMaciej Mirosławski.

12 listopada 1949 w okolicy Żytawy przy próbie ucieczki zPolski został ujętyTadeusz Cieśla, wielokrotny kurierArmii Andersa zajmujący się przemycaniem do zachodnich stref okupacyjnych osób zagrożonych prześladowaniami w kraju.

Demografia

[edytuj |edytuj kod]

Miasto liczy 25 950 mieszkańców (2013).

 Osobny artykuł:Ludność Żytawy.

Zabytki

[edytuj |edytuj kod]
  • Wielka zasłona Wielkopostna z 1472 r. wKościele-Muzeum Św. Krzyża (Museum Kirche zum Heiligen Kreuz);
  • dawny „Dom Solny” z 1511 r. (Salzhaus);
  • neorenesansowyratusz z XIX wieku;
  • Stare Miasto z fontannami;
  • klasztor franciszkanów (obecnie muzeum miejskie –Kulturhistorisches Museum Franziskanerkloster);
  • Kościół katolicki pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny;
  • Kościół Trójcy Świętej;
  • Kościół szpitalny pw. św. Jakuba;
  • łaźnia miejska;
  • gmach poczty;
  • wieża ciśnień;
  • dworzec kolejowy.

Edukacja i kultura

[edytuj |edytuj kod]

Miasto jest siedzibą Uniwersytetu Nauk Stosowanych Zittau/Görlitz (Hochschule Zittau/Görlitz) oraz Międzynarodowego Instytutu Uniwersyteckiego (Internationales Hochschulinstitut Zittau) – jednostki centralnej Uniwersytetu w Dreźnie. W Zittau działa Teatr im. Gerharta Hauptmanna.

Jest to także miasto narodzinHeinricha Marschnera.

Transport

[edytuj |edytuj kod]
Dworzec Główny

Znajdowały się tutaj dwa drogowe przejścia graniczne z Polską:

oraz tranzyt przez Polskę Żytawa –Gródek nad Nysą przezmost kolejowy w Żytawie.

Dworzec Główny w Żytawie jest węzłem kolejowym następujących linii:

W czasachNRD produkowany był tu samochódRobur w fabryceVEB ROBUR-Werke Zittau w latach 1962–1991 jako ciężarówka i autobus. Ostatnie egzemplarze zjechały z taśmy produkcyjnej w roku 1991[17].

Klimat (1979-2013)

[edytuj |edytuj kod]
Średnia temperatura i opady dla Żytawy
MiesiącStyLutMarKwiMajCzeLipSieWrzPaźLisGruRoczna
Rekordy maksymalnej temperatury [°C]14.315.519.627.830.234.136.336.028.825.217.312.836,3
Średnie temperatury w dzień [°C]1,02,57,213,118,421,023,023,018,112,65,92,312,3
Średnie dobowe temperatury [°C]-1,5-0,73,07,712,715,517,316,912,88,43,30,08,0
Średnie temperatury w nocy [°C]-4,2-3,7-0,52,66,910,211,911,58,54,80,8-2,43,9
Rekordy minimalnej temperatury [°C]-25.1-22.7-14.4-9.2-3.20.43.93.5-0.1-7.8-14.7-23.7−25,1
Opady [mm]584754436276968961475762753
Średnia liczba dni z opadami1210119111212111091113131
Źródło: Na podstawie 35-lecia 1979-2013[18]

Współpraca

[edytuj |edytuj kod]

Galeria

[edytuj |edytuj kod]
  • Rynek
    Rynek
  • Ratusz
    Ratusz
  • Kościół św. Jana Chrzciciela
    Kościół św. Jana Chrzciciela
  • Fontanna
    Fontanna
  • Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
    Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
  • Kościół św. Jakuba
    Kościół św. Jakuba
  • Dom Solny
    Dom Solny
  • Łaźnia miejska
    Łaźnia miejska
  • Gmach poczty
    Gmach poczty
  • Zabytkowy budynek szkolny
    Zabytkowy budynek szkolny

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Bevölkerung des Freistaates Sachsen jeweils am Monatsende ausgewählter Berichtsmonate nach Gemeinden.
  2. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami RP: Nazewnictwo geograficzne świata. T. 12: Europa Część II. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2010, s. 150.ISBN 978-83-254-0825-1.
  3. Żytawa, [w:]Encyklopedia PWN [online],Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-08-05] .
  4. Hermann Knothe,Geschichte des Oberlausitzer Adels und seiner Güter, Lipsk, Breitkopf & Härtel, 1879, s. 546–547.
  5. Ibid., s. 643.
  6. abcdefghHistoria miasta – rzemieślnicy, herb i pożary | Zittau [online], zittau.de [dostęp 2019-12-03] (niem.).
  7. abcdefghijkStadtchronik; Zittau [online], zittau.de [dostęp 2019-12-03] (niem.).
  8. 11.-15. století, Hrádek nad Nisou. Pohled do historie [online], www.hradek.eu [dostęp 2019-12-11] .
  9. abWie der Adler in Zittaus Wappen kam; Sächsische.de [online], www.saechsische.de [dostęp 2019-12-11] .
  10. Gustav Köhler,Der Bund der Sechsstädte in der Ober-Lausitz: Eine Jubelschrift, Görlitz, G. Heinze & Comp., 1846, s. 12.
  11. Ibid., s. 30.
  12. 16.- 19. století – Hrádek nad Nisou – Pohled do historie [online], www.hradek.eu [dostęp 2019-12-11] .
  13. Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925, s. 65-66.
  14. AbrahamA. Kajzer AbrahamA.,Za drutami śmierci, Wałbrzych: Muzeum Gross-Rosen, 2013,ISBN 978-83-89824-09-7 .
  15. 20. století, Hrádek nad Nisou. Pohled do historie [online], www.hradek.eu [dostęp 2019-12-11] .
  16. Nachbarn gegen Wohnungsleerstand; Sächsische.de [online], www.saechsische.de [dostęp 2019-12-11] .
  17. Dobiesław Wieliński: Dwie fazy rozwoju. (pol.). (wersja zarchiwizowana przez Internet Archive, kopia z 01.02.2009).
  18. European Climate Assessment & Dataset. [dostęp 2014-08-27].

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Powiat Görlitz (Landkreis Görlitz)
Miasta
(Stadt)
Gminy
(Gemeinde)
Wspólnoty administracyjne
(Verwaltungsgemeinschaft)
Związki gmin
(Verwaltungsverband)

Kontrola autorytatywna (gmina miejska w Niemczech):
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Żytawa&oldid=76523821
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp