W sezonie2005/2006 zdobyłmistrzostwo Polski zLegią Warszawa. W 2007 trafił doArsenalu, gdzie w ciągu siedmiu sezonów występował w rozgrywkachPremier League oraz debiutował wLidze Mistrzów UEFA. W sezonie 2013/2014 zdobył z klubemPuchar Anglii, będąc podstawowym bramkarzem podczas meczu finałowego naWembley. W 2014 po wygaśnięciu kontraktu dołączył do walijskiego klubuSwansea City, gdzie w ciągu czterech lat rozegrał 150 spotkań i dwukrotnie wybierany był najlepszym piłkarzem klubu. W 2018 dołączył doWest Hamu United i w tym samym roku został wybrany najlepszym piłkarzem klubu. W 2021 został wybrany najlepszym bramkarzemLondynu, a w sezonie2022/2023 wygrał z klubem rozgrywkiLigi Konferencji Europy UEFA.
W 2004 ukończyłI Liceum Ogólnokształcące im. ks. Piotra Skargi w Szamotułach[2]. W tym samym roku podpisał pierwszy zawodowy kontrakt zLechem Poznań i odbył staż wArsenalu. Ostatecznie odrzucił ofertę kontraktu w Londynie i wrócił do Polski. W drużynie Lecha Fabiański był zawodnikiem rezerwowym, zagrał jedynie w meczu Pucharu Polski przeciwko Arce Gdynia.
W przerwie zimowej przeszedł doLegii Warszawa, mieszkał na warszawskiej Białołęce[3]. WEkstraklasie zadebiutował 24 lipca 2005, kiedy to wystąpił w spotkaniu zArką Gdynia. Po odejściuArtura Boruca doCelticu został pierwszym bramkarzem warszawskiej drużyny. W sezonie 2005/2006 wystąpił we wszystkich meczach swojej ekipy (wsezonie 2005/2006 wystąpił w każdej minucie wszystkich 30 meczów ligowych jego drużyny). W tym sezonie został również mistrzem Polski oraz otrzymał piłkarskiego Oscara w kategorii najlepszy bramkarz. Ten drugi sukces powtórzył również rok później[4].
26 maja 2007 przeszedł doArsenalu[5] za 4 mln 350 tys. euro[6]. W nowej drużynie zadebiutował 25 września 2007 w wygranym 2:0 spotkaniuPucharu Ligi zNewcastle United WPremier League pierwszy występ zaliczył 28 kwietnia 2008 w meczu zDerby County, zakończony zwycięstwemKanonierów 6:2. Debiutancki sezon w Arsenalu zakończył z trzema występami ligowymi oraz pięcioma pucharowymi.
5 listopada 2008 zaliczył pierwszy występ wLidze Mistrzów, kiedy to zagrał w zremisowanym 0:0 spotkaniu ztureckimFenerbahçe SK. Polak występował przez pełne 90 minut. Drugi mecz w Lidze Mistrzów rozegrał 7 kwietnia 2009 zVillarrealem CF zmieniając w 30. minucieManuela Almunię.
Sezon 2010/2011 rozpoczął jako bramkarz rezerwowy. 21 września 2010 pierwszy raz w sezonie wystąpił w oficjalnym meczu w Pucharze Ligi Angielskiej naWhite Hart Lane przeciwkoTottenhamowi Hotspur Arsenal wygrał mecz 4:1 w dogrywce, ale na Fabiańskiego spadła fala krytyki za bramkęRobbiego Keane’a. Po meczu sam przyznał, że powinien był obronić ten strzał. Tydzień później rozegrał drugi mecz w sezonie – w Lidze Mistrzów przeciwkoFK Partizanowi. Zagrał dobre spotkanie i obronił karnego w ostatnich minutach spotkania. Trener Arsenalu,Arsène Wenger, wyznał, że wreszcie widzimy zawodnika, którego on od dawna widział na treningach.
Od tamtej pory Łukasz Fabiański był pierwszym bramkarzem Arsenalu. Utrzymał czyste konto w meczu przeciwkoManchesterowi City zostając wybrany przez kibiców Arsenalu bohaterem meczu. Wenger wyznał, że Fabiański może pozostać bramkarzem numer jeden na stałe. Utrzymał czyste konto w meczu zWolverhampton Wanderers, a następnie zEvertonem, gdzie został uznany za bohatera meczu przezSky Sports. Po tym spotkaniu Arsène Wenger powiedział, że Fabiański może zostać jednym z najlepszych bramkarzy Premier League. Doznał kontuzji po meczu przeciwko Manchesterowi City 5 stycznia 2011. Uraz wyeliminował go z gry do końca sezonu. W bramce zastąpił goWojciech Szczęsny.
Łukasz Fabiański powrócił po kontuzji w meczu przeciwko1. FC Köln. Wszedł z ławki rezerwowych w 69. minucie. Następnie rozegrał połowę spotkania zNew York Red Bulls w ramachEmirates Cup oraz połowę meczu zSL Benfiką. Sezon rozpoczął jednak jako bramkarz rezerwowy. Wystąpił w spotkaniach o Puchar Ligi oraz w kończącymfazę grupową Ligi Mistrzów meczu zOlympiakosem SFP, w którym nabawił się kolejnej kontuzji. Po raz kolejny zagrał podczas meczuPucharu Anglii 18 lutego zSunderlandem przegranym przez jego zespół 0:2.
Pierwszy występ w sezonie 2012/2013 miał miejsce w czasie ćwierćfinałowego rewanżu wLidze Mistrzów zBayernem Monachium w dniu 13 marca 2013. W meczu tym Łukasz Fabiański zachował czyste konto, aArsenal wygrał 2:0. Rozegrał także kilka meczów ligowych zastępując w bramceWojciecha Szczęsnego, lecz znów nabawił się kontuzji, która wykluczyła go z gry[7].
Sezon 2013/2014 po raz kolejny rozpoczął jako rezerwowy. Występował jedynie w meczach Pucharu Ligi oraz Pucharu Anglii. 10 lutego ogłosił, że po sezonie odejdzie z Arsenalu[8]. 19 lutego w meczu Ligi Mistrzów zBayernem Monachium pojawił się na boisku na skutek czerwonej kartki dla Wojciecha Szczęsnego. 12 kwietnia w półfinałowym meczu Pucharu Anglii zWigan Athletic obronił dwa rzuty karne, a Arsenal awansował do finału[9]. 17 maja 2014 po finałowym meczu zHull City, zdobył z klubemPuchar Anglii.
Łukasz Fabiański z drużyną Swansea (2015)Łukasz Fabiański jako piłkarz WHU (2021)
1 lipca 2014, po wygaśnięciu kontraktu zArsenalem, Fabiański został zawodnikiem walijskiegoSwansea City[10] Otrzymał bluzę z numerem „1”. W nowym klubie zadebiutował 16 sierpnia 2014 w rozgrywanym naOld Trafford meczu 1. kolejkiPremier League przeciwkoManchesterowi United wygranym przez Swansea 2:1[11]. 11 maja 2015 zachował czyste konto, a także został wybrany najlepszym zawodnikiem wygranego 1:0 meczu z Arsenalem, który był jego pierwszym powrotem naEmirates Stadium[12]. W sezonie 2014/2015 zagrał w 37 ligowych meczach, trzynastokrotnie zachowując czyste konto. Pod koniec sezonu brytyjski magazyn „Four Four Two” wybrał Fabiańskiego najlepszym bramkarzem sezonu w Premier League[13], a klub uznał Polaka m.in. najlepszym zawodnikiem walijskiego klubu[14]. 6 lipca 2015 podpisał nowy, czteroletni kontrakt z klubem, obowiązujący do 30 czerwca 2019[15]. W sezonie2017/2018 wystąpił we wszystkich 38 ligowych meczach Swansea i jako trzeci bramkarz z pięciu najlepszych lig w Europie obronił łącznie 136 strzałów na bramkę, w tym trzy rzuty karne, a po jego zakończeniu kibice wybrali go najlepszym piłkarzem sezonu[16][17]. Mimo tego, drużyna zajęła 18. miejsce w tabeli i spadła z Premier League[18].
20 czerwca 2018 podpisał trzyletni kontrakt z angielskim klubemWest Ham United[19]. W drużynieMłotów zadebiutował 12 sierpnia 2018 w meczu1. kolejkiPremier League przeciwkoLiverpoolowi. West Ham przegrał naAnfield 0:4[20]. W marcu 2021 roku Fabiański przedłużył kontrakt z West Hamem do czerwca 2022 roku[21]. 12 stycznia 2022 roku Fabiański zaliczył swój 300. występ w Premier League w wygranym 2:0 meczu zNorwich City, stając się tym samym pierwszym zawodnikiem z Polski, który osiągnął ten wynik[22].
Występował wreprezentacjach Polski różnych kategorii wiekowych, w tym w drużynie młodzieżowej U-21. W grudniu 2005 wystąpił w meczu kadry „B” prowadzonej przezEdwarda Klejndinsta zeSzkocją, a swój debiut w reprezentacji Polski zaliczył w meczu zArabią Saudyjską rozegranym 28 marca 2006 jako reprezentant nr 793. W reprezentacji Polski rozegrał 35 meczów.
21 listopada 2007 rozegrał swój pierwszy mecz o punkty w reprezentacji – w zremisowanym 2:2 meczu zSerbią.
W maju 2012 został powołany do szerokiej kadry na Euro 2012, jednak opuścił zgrupowanie z powodu kontuzji barku wykluczającej go z gry. Jego miejsce w reprezentacji zająłGrzegorz Sandomierski.
30 maja 2016 został powołany przez selekcjoneraAdama Nawałkę do kadry Polski naMistrzostwa Europy 2016. Na turnieju pełnił funkcję drugiego bramkarza, jednak z powodu kontuzjiWojciecha Szczęsnego wystąpił w zremisowanym 0:0, drugim meczu fazy grupowej przeciwkoreprezentacji Niemiec. Był to debiut Fabiańskiego na wielkim turnieju. Z powodu wspomnianego urazuSzczęsnego, rozegrał w bramce reprezentacji także wszystkie następne mecze Polski na Euro 2016 i dotarł z drużyną do ćwierćfinału, gdzie Polska odpadła przegrywając konkurs rzutów karnych zPortugalią.
Następnie, występując w siedmiu meczacheliminacyjnych, był jednym z liderów drużyny, która z pierwszego miejsca w grupie awansowała naMistrzostwa Świata 2018.
W czerwcu 2018 Fabiański został powołany przezselekcjoneraAdama Nawałkę do składu naMistrzostwa Świata 2018[26]. Był jedynym zawodnikiem z kadry Polski na MŚ 2006 powołanym na turniej w Rosji. Na turnieju wystąpił w wygranym 1:0, ostatnim meczufazy grupowej zJaponią, broniąc wszystkie trzy strzały przeciwników, natomiast Polska zajmując ostatnie miejsce w grupie odpadła z dalszej rywalizacji.
8 sierpnia 2021 ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery[27]. Ostatni mecz w kadrze rozegrał 9 października 2021 przeciwko San Marino. Boisko opuścił w 57. minucie, liczbowo równej z liczbą rozegranych przez niego spotkań w kadrze narodowej[28][29].
Jego ojciec jest taksówkarzem, a matka – emerytowanącelniczką[3]. Ma młodszego brata Arkadiusza (ur. 1992), który także był bramkarzem[37].16 czerwca 2013 poślubił Annę Grygier[38][39]. Ślub odbył się w Szamotułach. Mają syna Jana (ur. 23 grudnia 2015).
20 marca 2018 został odznaczony tytułem honorowego obywatelaSłubic[40].
O początkach jego kariery piłkarskiej opowiada książka dla dzieci pt.Łukasz Fabiański: Magiczne rękawice autorstwaMarcina Rosłonia[41].