Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Łęczna

Na mapach:Ziemia51°18′01″N 22°53′14″E/51,300278 22,887222
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy miasta w województwie lubelskim. Zobacz też:inne znaczenia nazwy Łęczna.
Łęczna
miasto wgminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Łęczyński ratusz
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

łęczyński

Gmina

Łęczna

Aglomeracja

lubelska

Prawa miejskie

7 stycznia 1467[1]

Burmistrz

Leszek Włodarski[2][3]

Powierzchnia

19 km²

Populacja (31.12.2022)
• liczba ludności
• gęstość


17 500[4]
990,5 os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 81

Kod pocztowy

21-010

Tablice rejestracyjne

LLE

Położenie na mapie gminy Łęczna
Mapa konturowa gminy Łęczna, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Łęczna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Łęczna”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Łęczna”
Położenie na mapie powiatu łęczyńskiego
Mapa konturowa powiatu łęczyńskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Łęczna”
Ziemia51°18′01″N 22°53′14″E/51,300278 22,887222[5]
TERC (TERYT)

0610034

SIMC

0956388

Hasło promocyjne: Łączy nas energia
Urząd miejski
pl. Kościuszki 5
21-010 Łęczna
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Cytaty w Wikicytatach
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa

Łęcznamiasto wPolsce, wwojewództwie lubelskim, siedzibapowiatu łęczyńskiego igminy miejsko-wiejskiej Łęczna. Położone naWyżynie Lubelskiej w widłach dwóch rzek:Wieprza, która wyznacza jego zachodnią granicę iŚwinki, będącą północną granicą miasta. Stanowi częśćaglomeracji lubelskiej.

Według danychGUS z 30 czerwca 2024 r. miasto miało 17 500 mieszkańców[6].

Położenie

[edytuj |edytuj kod]

Łęczna położona jest na skraju historycznejMałopolski, początkowo należała doziemi sandomierskiej[7], a następnie doziemi lubelskiej. Od 1474 r. należała dowojewództwa lubelskiego. Prywatne miasto szlacheckie położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego[8].W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało domałego woj. lubelskiego.

Łęczna jest siedzibą władzgminy miejsko-wiejskiej Łęczna orazpowiatu łęczyńskiego.

Podział administracyjny

[edytuj |edytuj kod]

Łęczna składa się z ośmiu osiedli:

  • Stare Miasto
  • os. Pasternik
  • Śródmieście
  • os. Samsonowicza
  • os. Niepodległości
  • os. Bobrowniki
  • os. kol.Trębaczów

Środowisko naturalne

[edytuj |edytuj kod]
Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie na mapie Polski

Łęczna leży na styku trzech różnych jednostek fizycznogeograficznych, których naturalne granice wyznaczają rzekiWieprz iŚwinka.

Tereny po wschodniej stronie Wieprza należą do makroregionuPolesia Lubelskiego, na północ od rzeczki Świnki jest to obszarPojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego, na południe jest toKotlina Dorohucka. Na zachód od doliny Wieprza rozpościera sięRównina Łuszczowska należąca do makroregionuWyżyny Lubelskiej[9][10].

Geologia

[edytuj |edytuj kod]

Złożoność budowy geologicznej rejonu Łęcznej, zwłaszcza zróżnicowanie ukształtowania powierzchni podłoża utworów czwartorzędowych zbudowanych ze składkredowych, znajduje swoje odbicie w rzeźbie powierzchni terenu. Najważniejszą formą podłoża w dorzeczu środkowegoWieprza jest wał kredowy Lublin-Łęczna. W poprzek tego wału przebija się rzeka Wieprz młodą doliną przełomową międzyCiechankami Krzesimowskimi na południu, aKijanami na północy. Zbocza są strome, a ich wysokość dochodzi na północ od Łęcznej – do dwudziestu kilku metrów. W zboczach przełomu odsłaniają się skały kredowe. Dno doliny jest na tym odcinku bardzo wąskie, osiąga zaledwie 200–300 metrów szerokości. Doliny rozcinają liczne wąwozy.

Na południe i wschód odCiechanek Krzesimowskich cechy morfologiczne doliny Wieprza ulegają zmianie. Rzeka na tym odcinku silnie meandruje, a sama dolina jest znacznie szersza – od kilkuset metrów do ok. 2 kilometrów. Zbocza doliny zaznaczają się bardzo wyraźnie i mają znaczne nachylenie.

Drugim elementem kształtującym strukturę przestrzenną tego obszaru jest dolina rzekiŚwinki. Wcina się ona na głębokość ok. kilku do kilkunastu metrów. Dno jej charakteryzuje się niewielką szerokością 50–150 metrów. Zbocza doliny są strome, porozcinane licznymi wąwozami i suchymi dolinkami. U podnóży zboczy występują źródła.

Obydwie doliny wyraźnie zaznaczają się w rzeźbie rejonu Łęcznej. Oprócz walorów estetyczno-krajobrazowych, stanowią one obszary, gdzie występują liczne cenne zbiorowiska roślinne, wykształcone w ekosystemach łąkowych, bagiennych, torfowiskowych i leśnych oraz miejscaretencji wód, dzięki czemu w bardzo dużej mierze kształtują warunki wodne i bioklimatyczne całego obszaru.

Przeważającymi formami rzeźby okolic Łęcznej sąrówniny denudacyjne płaskie lub lekko faliste, zbudowane z różnych utworów. Na zachód od przełomu zbudowane są zeskał kredowych. Na wschód – powierzchnia kredy zanurza się gwałtownie pod utworyczwartorzędowe i obszar między dolinami Wieprza i Świnki stanowią równiny zbudowane z utworówlessopodobnych, o zróżnicowanej miąższości, uzależnionej od podłoża kredowego.

Na północny zachód od Łęcznej powierzchnię kredy pokrywają niewielkiejmiąższości osady pochodzenia lodowcowego i wodnolodowcowego. Z glin zwałowych oraz piasków zbudowane są płaskie równiny, natomiast z osadówpylastych, piaszczystych i piaszczysto-żwirowych – wały o łagodnych zboczach i rozległych płaskich powierzchniach grzbietowych.

Charakterystyczną cechą równin jest występowanie licznych zagłębień bezodpływowych o różnej genezie[9][10].

Gleba

[edytuj |edytuj kod]

Przeważają gleby w I-IIklasie bonitacyjnej. W najbliższym sąsiedztwie Łęcznej jedynie na północny zachód od miasta w kierunkuZawieprzyc występują gleby słabsze klasy IV i V[9][10].

Klimat

[edytuj |edytuj kod]
Średnie wartości temperatur i opadów w Łęcznej[11]
MiesiącStyLutMarKwiMajCzerLipSieWrzPaźLisGruRocznie
Śr. temperatura [°C]–4,9-4,11,48,713,616,718,417,713,58,72,8-2,27,52
Opady [mm]232628385471756549343632531

Wody

[edytuj |edytuj kod]

Wody zarówno powierzchniowo otwarte, jak i podziemne orazretencjonowane w dnach dolin i obniżeń, na obszarach łąkowych i w torfowiskach. Łęczna i jej okolicy leżą w całości w zlewniWieprza i jego dopływów, z których największą rolę odgrywa Świnka. Tereny położone na północ i północny wschód oraz jezioroDratów znajdują się w zasięgu oddziaływaniaKanału Wieprz-Krzna. Wody podziemne o znacznych zasobach i kwalifikacji wód pitnych występują w szczelinach i spękaniach utworów kredowych w podłożu całego terenu, a także w utworach czwartorzędowych wypełniających doliny większych rzek.

Wody retencjonowane w torfowiskach w obrębie rozległych obniżeń wokół jezioraDratów w dnach dolin mają bezpośredni wpływ na kształtowanie się reżimu termiczno-wilgotnościowego powietrza i gleb w najbliższym sąsiedztwie. Kształtują pośrednio warunki bioklimatyczne i hydrologiczne całego regionu[9][10].

Przyroda

[edytuj |edytuj kod]

Najcenniejsze walory biotyczne w okolicy Łęcznej występują w obrębie dolinyWieprza iŚwinki w ekosystemach leśnych, łąkowo-bagiennych, torfowiskowych i lokalnie murawowych w obrębie skarp. Liczne zespoły roślinności naturalnej bądź w niewielkim stopniu przekształconej.

Fragmenty zboczy doliny Wieprza zroślinnością kserotermiczną (Witanów,Ciechanki), rzadkie okazy roślinności łęgowej (Zakrzów,Łańcuchów).

Fragment doliny Wieprza (odMilejowa doZawieprzyc na północy) z unikatowymi zespołami roślinności łąkowej, bagiennej, zaroślowej i leśnej.

Dwa parki dworskie (Łęczna iCiechanki) z licznymi gatunkami drzew egzotycznych i sędziwych. Wparku w Łęcznej 8pomników przyrody[9][10].

Historia

[edytuj |edytuj kod]
Widok na miasto od strony północnej z lat 30. XX w. –olejPaweł Brodzisz
Łęczna ul. Nowokościelna z lat 50. XX w. – olej – Paweł Brodzisz
Łęczna, widok na kościół, lata 50. XX w. – olej – Paweł Brodzisz
Łęczna, plac Kanałowy, lata 50. XX w. – olej – Paweł Brodzisz[12]
 Zobacz też:Kalendarium historii Łęcznej.

Najstarsze wiadomości o początkach dzisiejszej Łęcznej w źródłach historycznych zaczynają się z rokiem1252, niemniej jednak pierwszy wielki przełom w dziejach osady dokonał się w1462 roku, po tym jak Zbigniew z Łęcznej odsprzedał własną, przekazywaną z pokolenia na pokolenie posiadłość, rodzinie magnaterii polskiej –Tęczyńskim. W niedalekiej przyszłości –7 stycznia1467,Jan z Tęczyna, przywódca „oligarchów małopolskich” i kasztelan krakowski, zyskał odKazimierza Jagiellończyka pełnomocnictwo na formę organizacyjno-prawną miasta wzorowanąprawem magdeburskim. Podmiot lokujący obdarzył utworzoną osadę miejską – królewską prerogatywą robienia dwóch jarmarków[13][14].

Aktywnością polskiego rodu magnackiegoFirlejów, następnych właścicieli Łęcznej[15] – w 1582 królStefan Batory uprzywilejował miejscowość możliwością organizowania dwóch następnych jarmarków. Akcesoryjne dni handlu, a mianowicie w czerwcu, w dniu uroczystości liturgicznej w Kościele katolickim z okazjiświęta Bożego Ciała i w grudniu naśw. Mikołaja oraz sprzyjające usytuowanie na ruchliwym szlaku handlowym w kierunku Rusi i Litwy, niezależnie od pożarów nękających Łęczną w XVI w., dały impuls do szybkiego rozwoju miasta[13][14].

Na początku i w połowie XVII w., w konsekwencji poczynań podkomorzego lubelskiegoAdama Noskowskiego, właściciela ziemskiego między innymi dóbr Łęczna[16], społeczeństwo Łęcznej i jej okolic[17] doświadczyło etapu rekordowej dynamizacji. W 1647 roku, stosownie do petycji Noskowskiego, królWładysława IV dokumentował pozwolenie na trzy nowe jarmarki, które odbywały się w święto: 22 lipca –św. Marii Magdaleny, 2 maja –św. Zygmunta i 11 listopada –św. Marcina. W tamtym czasie wymurowano cały szereg obiekt budowlany istniejących do dziś (mansjonaria,Kościół św. Marii Magdaleny w Łęcznej,synagoga). W XVII wieku przekonstruowano położony na wzgórzu zamkowym w widłach rzeki Wieprz i Świnkizamek obronny[18][13][14].

Wojny piętnująceRzeczpospolitą od połowy XVII w., a takżeepidemie (w 1693 – niemalże wyludnienie miejscowości i w 1710 – intensyfikacjadżumy) to czynniki regresu w życiu miasta. Mimo że w 1723 roku Łęcznie rozdysponowano niebywałe przywileje targowe, a zLublina przeniesiono tu targibydła ikoni to nie osiągnięto oczekiwanego ożywienia, i, na domiar złego, pożary w latach 1746–1761 były przyczyną ruiny miasta[13][14].

Po jakimś czasie, gdybiskup diecezjalny płocki należący dokonfederacji Czartoryskich i elektorStanisława Augusta PoniatowskiegoHieronim Szeptycki – właściciel miasta od 1766 roku[19], doczekał się od króla świadectwa dawnych przywilejów i prawo organizowania kolejnego dwutygodniowego jarmarku naśw. Idziego, Łęczna przezwyciężyła trudną sytuację. Targi spotężniały do międzynarodowych[13][14].

Tłumnie dojeżdżały tu osoby prowadzącekupiecką działalność gospodarczą, jak i innirzemieślnicy zUkrainy,Mołdawii,Niemiec, a nawetAustrii. Łęczna – licząca w 1797 roku zaledwie 348 domów i 1510 mieszkańców, do której w trakcie jarmarków przybywało naście tysięcy ludzi, przypędzano niespełna 30 tys.wołów i 10 tys. koni, a obroty sięgały szacunkowo 12 mln zł – nie mając innego wyboru, cywilizowała[13][14].

W XIX w. urealnił się proces ograniczenia jarmarków łęczyńskich, w jeszcze dalszej kolejności utrata dawnej świetności miasta i innych zniszczeń powstałych wskutek ujemnego wzrost gospodarczego Rzeczypospolitej, zmagań niepodległościowych, ukierunkowania infrastrukturytransportu kolejowego ilądowych dróg kołowych nie uwzględniających miejscowości oraz seryjnych pożarów w 1846 i 1881. W pierwszej połowie XX wieku Łęczna to zaledwie przynależni doLubelszczyzny, mieszkańcy żyjący z dnia na dzień[13][14].

Budynek synagogi w Łęcznej wykonany w technice linorytu. Odbitka wykonana czarną farbą drukarską. Prezentuje wschodnią i południową ścianę budynku. Grafika powstała na podstawie archiwalnego wyglądu synagogi w latach 30. XX w.
„Łęczna, Synagoga lata 30. XX w.”, linoryt, papier, 20x30,5 cm, 2017 r., autor Paweł Brodzisz.

Podczas okupacji hitlerowskiej, 7 stycznia 1940 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 3000 Żydów. 9 października 1943 roku zostali wywiezieni do obozu zagłady w Bełżcu i Trawnikach[20].

W XX w. Łęczna była miastem o charakterze rolniczo-handlowym. W latach 60.Państwowy Instytut Geologiczny odkrył w rejonie Łęcznej złoża węgla kamiennego. W 1975 r. w pobliżu miasta, wBogdance, podjęto budowę pierwszej wLubelskim Zagłębiu Węglowym „pilotującej” kopalni, co zapoczątkowało wzmożony rozrost 3-tysięcznego miasteczka, a Łęczną wytypowano na stolicę przyszłego 75-tysięcznego powstającego górniczego Zagłębia[13][14].

Od stycznia 1999 r. Łęczna po raz pierwszy w historii została siedzibą powiatu[21][13][14].

Włodarze Łęcznej na przestrzeni lat

[edytuj |edytuj kod]

Burmistrzowie:

  • 1811–1816: Mikołaj Śmielski[22]
  • 1816–Jan Bosakiewicz (p.o.)
  • 1817–Jan Kocurzyński (jako zastępca,p.o.)
  • 1817–1823: Grzegorz Grabowiecki (w latach 1817–1819 jako zastępca, od 1825 r. do śmierci 9 stycznia 1836 r. burmistrz Puchaczowa)
  • 1823–1824: Kasper Włoszczewski (jako zastępca, 1824–1828 burmistrzZamościa, 1828–1830 – burmistrzKozienic, 1843–1844 – burmistrzKońskowoli)
  • 1825–1831: Stanisław Kawecki
  • 1831–1832: Marcin Zakrzewski
  • 1832–1839: Adam Schybille (w 1839 r. przeniesiony na urząd burmistrzaHorodła, które piastował do śmierci w 1852 r., ponadto w 1840 i 1842 r. pełnił obowiązki burmistrzaHrubieszowa)
  • 1839–1855: Augustyn Marenicz (p.o., w 1838 r. był zastępcą burmistrza Komarowa, zaś w 1839 r. Horodła, w 1856 r. powołany na urząd burmistrzaLubartowa, zaś w kwietniu 1860 r. – burmistrzaBiałej)
  • 1855–1858: Ludwik Dornsztein (1858–1859 burmistrzMarkuszowa)
  • 1858–1874: Jan Brzyski (1850–1858? p.o. burmistrza Markuszowa)
  • 1874–1876: Bronisław Dudziński (1876–1879 burmistrz Biłgoraja)
  • 1876–1881: Apolon Kurowski
  • 1881–1883: Ludwik Izenberg (Inzeberger)
  • 1883–1912: Wojciech Antoni Nowakowski
  • 1912–1915: Wasilij Dobrynin
  • ...
  • 1992–2000: Jerzy Blicharski[23] (złożył rezygnację, po czym wystartował jeszcze w wyborach w 2002 r.)
  • 2002–2018:Teodor Kosiarski
  • 2018–...: Leszek Włodarski[24]

Architektura

[edytuj |edytuj kod]
Rynek I
Rynek III

Rynki

[edytuj |edytuj kod]

Miasto posiada charakterystyczny układ urbanistyczny Starego Miasta z trzema rynkami, który kształtował się od XV do początku XIX wieku[25].

Zabudowa Starego Miasta

[edytuj |edytuj kod]

W czasachodrodzenia stawiano liczne karczmy, pensjonaty i domy zajezdne – te ostatnie z XIX w. zachowały się m.in. przy ul. 3 maja 26 i 36 oraz placu Kanałowym 18 i 26.

Zabytki

[edytuj |edytuj kod]
Kościół św. Marii Magdaleny
KlasycystycznyRatusz
Duża Synagoga
  • Zespół dworsko-parkowy na Podzamczu – na terenie zespołu dworsko-pałacowego znajduje sięłęczyński zamek, XIX-wieczny dwór, oficyna, spichlerz i liczne pomniki przyrody.
  • Zamek w Łęcznej
  • Kościół św. Marii Magdaleny w Łęcznej – renesansowy rzymskokatolicki kościół parafialny wybudowany w latach 1618–1631.
  • Dzwonnica przykościelna – późnobarokowa dzwonnica postawiona na planie czworokąta. Wybudowana po 1781 r., a przed 1805 r. W 1805 r. wyposażona była w cztery dzwony. W 1959 r. dzwonnica wyposażona została w trzy nowe dzwony, a dodatkowy czwarty zamontowano w 1966 r.
  • Mansjonaria w Łęcznej – późnobarokowy budynek mansjonarii wybudowany około 1639 roku.
  • Budynek dawnej plebanii – drewniany budynek dawnej plebanii zbudowany około 1858 roku przez księdza proboszcza Bolesława Wrześniewskiego.
  • Duża Synagoga – synagoga znajdująca się przy ulicy Bożniczej 19. Jest obecnie jedną z najlepiej zachowanych synagog w województwie lubelskim.
  • Mała Synagoga – synagoga znajdująca się przy ulicy Bożniczej 21.
  • Ratusz – zabytkowy klasycystyczny budynek wybudowany w 1888 roku z przeznaczeniem na odwach.
  • Dom z podcieniami – murowany, otynkowany dom z cegły przy ul. Krasnostawskiej 4 wybudowany w połowie XIX w. Postawiony na planie prostokąta, dwutraktowy. Wzdłuż elewacji frontowej podcień, wsparty pierwotnie na słupach drewnianych, obecnie na murowanych[26].
  • Domy zajezdne – 4 domy usytuowane przy ul. 3 Maja 26 i 37 oraz przy pl. Kanałowym 18 i 26. Przykład architektury miasta z XIX w. Domy drewniane, o czterospadowych dachach, z dużą sienią zajezdną – stanowiącą ponad jedną trzecią część powierzchni domu. W okresiejarmarków łęczyńskich pełniły role kwater mieszkalnych i stancji[26].
  • Kramy sukienne z XIX w.[27]
  • Cmentarz żydowski w Łęcznej

Demografia

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Ludność Łęcznej.

Według danych z 26 czerwca 2015 r. miasto miało 23 883 mieszkańców[28].

Piramida wieku mieszkańców Łęcznej w 2014 roku[29]

Symbole

[edytuj |edytuj kod]
Herb Łęcznej
Flaga Łęcznej
  • Herb –herbem Łęcznej jest czarny dzik ze srebrnymi kłami w polu czerwonym.
  • Chorągiew – chorągiew miasta składa się z dwóch poziomych stref: górnej czarnej oraz dolnej czerwonej, pośrodku której umieszcza się srebrny pas szerokości jednej dziewiątej obu stref.
  • Flaga – flaga miasta jest uroczystą odmianą chorągwi miasta. Na środku jej górnej strefy umieszczony jest herb miasta.
  • Sztandar – sztandar miasta stanowi uroczystą odmianę chorągwi miasta i składa się z dwóch płatów wielkości 70x70 cm, obszytych złotymi frędzlami, z trzech stron nie przylegających do drzewca. Z prawej (głównej) strony, czarnej ze srebrnym pasem szerokości 10 cm, znajdującym się od strony lewej (od drzewca), umieszcza się pośrodku herb miasta oraz srebrny napismajuskulny: MIASTO ŁĘCZNA. Z lewej strony czerwonej znajdować się będzie herb Rzeczypospolitej Polskiej, z tym, że głowa orła zwrócona będzie do drzewca. W prawym dolnym rogu strony głównej oraz lewym strony lewej umieszczony jest w skos herb województwa. Drzewce sztandaru jest zakończone godłem Miasta wykonanym z metalu.
  • Pieczęć – pieczęć miasta zawiera herb miasta wraz z rozmieszczonym wokół niego napisemmajuskulnym MIASTO ŁĘCZNA.
  • Hejnał – został przekazany 26 kwietnia 1995 roku przez Ryszarda Boguckiego dyrektora Zespołu Szkół Muzycznych I i II stopnia w Łęcznej. Miejski hejnał odgrywany jest codziennie o godzinie 12:00 z miejscowego ratusza oraz grany przez trębacza podczas ważnych uroczystości miejskich i narodowo-patriotycznych.

Źródło[30].

Współpraca międzynarodowa
Miasta partnerskie[31]
MiastoKrajData podpisania umowy
HajdúhadházWęgryWęgryod 1996 r.
TrevioloWłochyWłochyod 1997 r.
KowelUkrainaUkrainaod 2006 r.

Transport

[edytuj |edytuj kod]

Transport drogowy

[edytuj |edytuj kod]

Przez Łęczną przebiegają 4 drogi krajowe i wojewódzkie:

Transport lotniczy

[edytuj |edytuj kod]

Rada Miejska

[edytuj |edytuj kod]
UgrupowanieKadencja 2002–2006[33]Kadencja 2006–2010[34]Kadencja 2010–2014[35]Kadencja 2014–2018[36]
KWW „Twój samorząd”232
Wspólna Sprawa569
Prawo i Sprawiedliwość332
Platforma Obywatelska31
Lepsza Łęczna6
Łęczna – Wspólna Przyszłość343
Prawicowe Porozumienie Ziemi Łęczyńskiej642
Samorządowe Forum Ziemi Łęczyńskiej2
Prawica Łęcznej – Powiat3
Stowarzyszenie Rozwoju Łęcznej8
SLD-UP4

Kultura

[edytuj |edytuj kod]

Stowarzyszenia i instytucje kulturalne

[edytuj |edytuj kod]
  • Centrum Kultury (ul. Obrońców Pokoju 1)[37]
  • CK-Osiedlowy Dom Kultury (ul. Górnicza 12)[38]
  • Łęczyńskie Stowarzyszenie Twórców Kultury i Sztuki PLAMA – Prezes Maria Majka Zuzańska[39][40]. W ostatnich latach – Stowarzyszenie Plama silnie się rozrasta, a w jego poczet przyjęci są również artyści z innych rejonów kraju[41][42].
  • Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łęczyńskiej, które od 1975 r. zajmuje się propagowaniem kultury i dziedzictwa lokalnego – Prezes Eugeniusz Misiewicz[43].
  • Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna im. Zbigniewa Herberta w Łęcznej – Biblioteka Główna (ul. Bożniczna 21) – Filia nr 1 (ul. Górnicza 12) – Filia nr 2 (ul. Obrońców Pokoju 1) – Filia nr 3 (ul. Jaśminowa 4)

Łęczyński Odyniec Kultury

[edytuj |edytuj kod]

Nagroda Burmistrza Łęcznej za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury. Nagrodę przyznaje Burmistrz Łęcznej po zaopiniowaniu przez Kapitułę Nagrody, którą tworzą: przedstawiciel Komisji Kultury, Sportu, Turystyki i Spraw Młodzieży Rady Miejskiej, dyrektorzy Centrum Kultury i Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej oraz laureaci nagrody z lat ubiegłych[30].

Centrum Kultury w Łęcznej

Laureaci nagrody:

  • 2023 – Maria Perzyńska-Kusiak, poetka[44]
  • 2022 – Chór Cordi Est[45]
  • 2021 – Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łęczyńskiej[46], stowarzyszenie
  • 2019 – Roman Kurzępa[47], muzyk, kapelmistrz
  • 2018 – Adam Świeca[30], muzyk
  • 2017 – Mirosław Kozera[30], nauczyciel (przyznano bez akceptacji Kapituły Nagrody)
  • 2016 – Wacław Perzyński[30], regionalista
  • 2015 – Paweł Brodzisz, artysta
  • 2014 –Stanisław Andrzej Winiarski, rzeźbiarz, artysta[30]
  • 2012 –Maria Kieres-Kramek[30], pisarka
  • 2010 – nie przyznano[30]
  • 2009 –Tomasz Gładosz[30]
  • 2008 –Helena Kępka[30], działacz kultury, plastyk
  • 2007 – Eugeniusz Misiewicz[43], regionalista
  • 2006 – Górnicza Orkiestra Dęta Lubelskiego Węgla Bogdanka S.A.[43]
  • 2003 – MariaMajka Zuzańska, artystka
  • 2002 – Grupa Inicjatyw Plastycznych i Fotograficznych PLAMA
  • 2001 – J. Ewa Leśniewska[43]
  • 2000 – Eugeniusz Misiewicz i Piotr Winiarski. Zespół Redakcyjny Merkuriusza Łęczyńskiego[43]
  • 1999 – Górnicza Kapela PodwórkowaKarbon[43]

Teatr

[edytuj |edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o teatrze w Łęcznej pochodzą z lat 1817–1835[48].

W skrzydle ratusza mieści się teatr... a dwie kulissy między ścianami i dwoma sochami do belka pułapowego przybitem z płótna rozpięte, poboczne sceny od widzów zasłaniają.

Filmy realizowane w Łęcznej

[edytuj |edytuj kod]

Media

[edytuj |edytuj kod]
  • Pojezierze – miesięcznik informacyjno-publicystyczny, nakład 12 000 egz[50].
  • Merkuriusz Łęczyński – rocznik, wydawany od 1985 roku[51]
  • Ziemia Łęczyńska – wydawnictwo Samorządu Powiatu Łęczyńskiego[52]
  • Studia Łęczyńskie – Czasopismo[53]
  • Tygodnik Powiatowy – tygodnik informacyjny, nakład 6000 egz. (wydawany w latach 2000–2010)[54].
  • Wspólnota Łęczyńska – tygodnik informacyjny[55]

Turystyka

[edytuj |edytuj kod]
Informacja Turystyczna

Lokalne Centrum Informacji Turystycznej znajduje się na parterze budynku Starostwa Powiatowego w Łęcznej przy al. Jana Pawła II 95a, czynne jest od poniedziałku do piątku w godz. 7.00–15.00, wtorek w godz. 8.00–16.00. W punkcie można uzyskać informacje na temat atrakcji turystycznych, bazy noclegowej i gastronomicznej, oferty kulturalnej oraz zaopatrzyć się w bezpłatne materiały promocyjne. Niezbędne turystom informacje udostępniane są również na prowadzonej przez Lokalne Centrum Informacji Turystycznej stronie internetowej Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego[56].

Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie

Łęczna stanowi punkt wypadowy naPojezierze Łęczyńsko-Włodawskie, krainę 68 jezior o powierzchni powyżej 1 ha, tworzących razem powierzchnię 2726 ha. Większość jezior ma regularny, zbliżony do koła zarys linii brzegowej, różnią się natomiast pod względem biologicznym. Istnieją tu jeziora eutroficzne (zasobne w ryby) oraz dystroficzne (zanikowe). Niską trofią charakteryzuje się 1-2 jeziora, które można określić jako mezotroficzne. Wraz z różnorodnością wód występuje bogactwo flory i fauny, a na zróżnicowanym terenie zachowały się siedliska lęgowe i bytowe rzadkich gatunków ptaków.

Muzeum regionalne w Łęcznej
 Osobny artykuł:Muzeum Regionalne w Łęcznej.

Nieistniejące muzeum w Łęcznej. Budynek synagogi, w którym znajdowała się siedziba Muzeum Regionalnego (oddziału zamiejscowego Muzeum Lubelskiego), został decyzją Komisji Regulacyjnej ds. Gmin Wyznaniowych Żydowskich oddany Gminie Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie. 30 kwietnia 2014 r. muzeum odwiedzili ostatni zwiedzający.

Izba Regionalna w Łęcznej.

Izba regionalnaIzba regionalna prowadzona przez Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łęczyńskiej mieści się przy ulicy Tysiąclecia 10 w Łęcznej. W izbie są prezentowane zbiory eksponatów związanych z Ziemią Łęczyńską. W skład kolekcji wchodzą przedmioty pozyskane przez Towarzystwo od darczyńców, w tym od mieszkańców Łęcznej i okolic. W izbie można obejrzeć m.in. przedmioty codziennego użytku, monety, książki, obrazy, zabytkowe kafle, urządzenia domowe[57]. Izba czynna jest w środy w godz. 13.00–15.00 (zwiedzanie bezpłatne).

Dolina dinozaurów

Łęczyńska Dolina dinozaurów znajduje się w Podzamczu k. Łęcznej. Tworzy ją 8 betonowych rzeźb wielkości od 2 do 8 m. Jej pomysłodawcą i twórcą jest lokalny rzeźbiarz Bogumił Brodzisz. Pierwsze figury powstały w połowie lat 70. XX w. – ostatnie w 2013 r.[58][59][60][61][62][63][64][65]

Szlaki turystyczne

Wspólnoty wyznaniowe

[edytuj |edytuj kod]
Kościół św. Barbary w Łęcznej

Na terenie miasta działalność religijną prowadzą następujące wspólnoty:

Sport i rekreacja

[edytuj |edytuj kod]
Stadion drużyny Górnik Łęczna

Klub GKS Górnik Łęczna

[edytuj |edytuj kod]

Klub sportowy założony 20 września 1979 roku z inicjatywy pracowników Kombinatu Budownictwa Górniczego Wschód[67].

Sekcje

Górnik Łęczna

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Górnik Łęczna.

Klub piłkarski mężczyzn (jednosekcyjny) z siedzibą w Łęcznej, założony 20 września 1979, jako sekcja piłki nożnej GKS Górnik Łęczna. 1 stycznia 2007 nastąpiło oddzielenie męskiej sekcji piłkarskiej od wielosekcyjnego GKS Górnik Łęczna.

Ludzie związani z Łęczną

[edytuj |edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria:Ludzie związani z Łęczną.
 Z tym tematem związana jest kategoria:Ludzie urodzeni w Łęcznej.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Emil Horoch, Łęczna. Studia z dziejów miasta, Łęczna 1989.
  2. „Leszek Włodarski – Burmistrz Łęcznej” – Urząd Marszałkowski Województwa Lubelskiego BIP – Informacje osobowe – Urząd Miejski w Łęcznej. [online], lubelskie.pl, 16 października 2023 [dostęp 2024-11-07] (pol.).
  3. „Burmistrz Łęcznej – Leszek Włodarski” – Pracownicy i Referaty Urzędu – Kierownictwo Urzędu – Urząd Miejski w Łęcznej. [online], leczna.pl, 16 października 2023 [dostęp 2024-11-07] (pol.).
  4. Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2024 r. (stan w dniu 30.06) – Główny Urząd Statystyczny [online], stat.gov.pl [dostęp 2024-06-30] .
  5. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG,Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikatorPRNG: 72542.
  6. Wyniki badań bieżących – Baza Demografia – Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-19] .
  7. Łęczna – Karta Dziedzictwa Kulturowego. shtetlroutes.eu. [dostęp 2020-12-02]. (pol.).
  8. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
  9. abcdeŁęczna – miasto przyszłości Maria Zgorzelska, Andrzej Lubiatowski.
  10. abcdeJ. Kondracki: Regiony fizycznogeograficzne Polski. Wydawnictwo UW, 1977.
  11. Historia pogody dla Łęcznej. [dostęp 2015-04-30]. (ang.).
  12. Łęczna – Karta Dziedzictwa Kulturowego. [online], shtetlroutes.eu, 20 maja 2022 [dostęp 2024-10-31] (pol.).
  13. abcdefghi„Łęczna – Historia”. [online], leczna.pl, 16 października 2023 [dostęp 2024-11-07] (pol.).
  14. abcdefghi„POWIAT ŁĘCZYŃSKI” – Wydawca: Starostwo Powiatowe w Łęcznej – Wydawnictwo ukazało się dzięki finansowemu wsparciu Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Lublinie i Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej – ISBN 83-91493-8-4. [online], powiatleczynski.pl, 12 sierpnia 2006 [dostęp 2024-11-08] (pol.).
  15. „Łęczna – Polskie zamki”. [online], zamki.pl, 5 listopada 2024 [dostęp 2024-11-10] (pol.).
  16. Leśniewska 2017 ↓, s. 272–273.
  17. Leśniewska 2017 ↓, s. 277.
  18. Jolanta Michalak-Ścibior. Zamek w Łęcznej. „Merkuriusz Łęczyński”, s. 31,32, 1996. Łęczna. ISSN 1233-8885. 
  19. Instytut Historii PAN – BIBLIOGRAFIA HISTORII POLSKIEJ – Ksiądz Hieronim Antoni Szeptycki [1700–1772] i jego spadkobiercy – dziedzice „Państwa Łęczyńskiego”. W: Merkuriusz Łęczyński. – Nr 30: 2017, 10–15. [online], ihpan.edu.pl, 16 października 2017 [dostęp 2024-11-09] (pol.).
  20. Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.),Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part A, s. 669 .
  21. „Historia powiatu”. [online], powiatleczynski.pl, 12 czerwca 1998 [dostęp 2024-11-10] (pol.).
  22. MonikaM. Bogusz MonikaM.,Burmistrzowie Łęcznej w okresie zaboru rosyjskiego, „Merkuriusz Łęczyński nr 30”, 2017 .
  23. Znikający burmistrz, „Przegląd”, 15 lutego 2004 [dostęp 2018-10-23] (pol.).
  24. Wybory samorządowe 2018 [online], wybory2018.pkw.gov.pl [dostęp 2018-10-23] .
  25. abcdPowiat łęczyński – strona interenetowa. [dostęp 2015-04-14]. [zarchiwizowane ztego adresu (2015-10-06)]. (pol.).
  26. abPowiat Łęczyński – domy zajezdne.. [dostęp 2015-04-09]. [zarchiwizowane ztego adresu (2015-04-15)]. (pol.).
  27. Portal wiedzy onet.pl – Łęczna. portalwiedzy.onet.pl. [dostęp 2015-04-08]. [zarchiwizowane ztego adresu (2016-08-15)]. (pol.).
  28. DziennikD. Wschodni DziennikD.,Zamość większy od Chełma. Lublin znów chudszy. Miasta wciąż się wyludniają – Dziennik Wschodni, „Dziennik Wschodni” [dostęp 2016-10-11] .
  29. Łęczna w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
  30. abcdefghijŁęczna On-Line – serwis Urzędu Miejskiego. Urząd Miejski w Łęcznej. [dostęp 2015-02-12]. [zarchiwizowane ztego adresu (2015-02-13)]. (pol.).
  31. Mista_partnerskie. Urząd Miasta Łęczna. [dostęp 2012-03-23]. [zarchiwizowane ztego adresu (2012-02-04)].
  32. Dziennik Wschodni – Szpital w Łęcznej: Lądowisko dla helikopterów, komora i nowy OIOM [online] [dostęp 2015-04-10] (pol.).
  33. Państwowa Komisja Wyborcza: Wybory samorządowe [online], wybory2002.pkw.gov.pl [dostęp 2017-04-25] .
  34. Geografia wyborcza – Wybory samorządowe – Państwowa Komisja Wyborcza [online], wybory2006.pkw.gov.pl [dostęp 2017-04-25] .
  35. DituelD. Sp. DituelD.,Wybory Samorządowe 2010 – Geografia wyborcza – Województwo lubelskie – Powiat łęczyński – gm. Łęczna [online], wybory2010.pkw.gov.pl [dostęp 2017-04-25] .
  36. PKW | Samorząd 2014 [online], samorzad2014.pkw.gov.pl [dostęp 2017-04-25] .
  37. NIP 7131815189 CENTRUM KULTURY ŁĘCZNA.
  38. Centrum Kultury w Łęcznej – WYSTAWA MALARSTWA – KWIATY.
  39. Galeria Sztuki PO DRODZE – Tychy – GOLDEN EUROPE. goldeneurope.pl. [zarchiwizowane ztego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
  40. KRS 0000199557 ŁĘCZYŃSKIE STOWARZYSZENIE TWÓRCÓW KULTURY I SZTUKI PLAMA.
  41. Henryk Jan Dominiak | Wielkopolski Związek Artystów Rzeźbiarzy.
  42. Henryk Jan Dominiak artysta rzeźbiarz, złotnik, grafik, malarz.
  43. abcdeftowarzystwoleczna.pl.
  44. Odyniec kultury przyznany | Łęczna – serwis Urzędu Miejskiego w Łęcznej [online], leczna.pl [dostęp 2024-11-01] (pol.).
  45. Łęczyński Odyniec Kultury dla Chóru Cordi Est [online], Tuba Łęcznej - Aktualności. Łęczna - Informacje, Aktualności, Wydarzenia, Wiadomości, 24 maja 2022 [dostęp 2023-03-22] (pol.).
  46. Łęczyński Odyniec Kultury przyznany | Łęczna – serwis Urzędu Miejskiego w Łęcznej [online], leczna.pl [dostęp 2021-07-02] (pol.).
  47. Łęczyński Odyniec Kultury za rok 2019 przyznany | Łęczna – serwis Urzędu Miejskiego w Łęcznej [online], leczna.pl [dostęp 2020-08-03] (pol.).
  48. Ewa Leśniewska. Ciekawostki historyczne. „Merkuriusz Łęczyński”, s. 23, 1985. Łęczna. 
  49. FilmWeb.pl – Rok pierwszy. [dostęp 2015-04-10]. (pol.).
  50. e-pojezierze – Prezentacja pojezierza. [dostęp 2015-04-10]. [zarchiwizowane ztego adresu (2015-04-15)]. (pol.).
  51. Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łęczyńskiej – Merkuriusz. [dostęp 2015-04-10]. (pol.).
  52. Czasopismo – „Ziemia Łęczyńska”. Wydawnictwo Samorządu Powiatu Łęczyńskiego / Starostwo Powiatowe w Łęcznej – Biblioteka Narodowa W: Magazyn Czasopism. [online], bn.org.pl, 5 sierpnia 2006 [dostęp 2024-11-04] (pol.).
  53. Czasopismo – „Studia Łęczyńskie” – ARCHIWUM PAŃSTWOWE W LUBLINIE. [online], lublin.ap.gov.pl, 4 grudnia 2013 [dostęp 2024-11-04] (pol.).
  54. leczna24.pl – Koniec łęczyńskiego Tygodnika Powiatowego. leczna24.pl. [dostęp 2015-04-10]. (pol.).
  55. Czasopismo – „Wspólnota Łęczyńska”. Tygodnik lokalny: Łęczna, Spiczyn, Ludwin, Puchaczów, Milejów, Cyców – Biblioteka Narodowa W: Magazyn Czasopism. [online], bn.org.pl, 14 grudnia 2015 [dostęp 2024-11-04] (pol.).
  56. turystyka-pojezierze.pl. [dostęp 2016-09-03]. [zarchiwizowane ztego adresu (2016-09-03)].
  57. Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łęczyńskiej, Łęczna – bazy.ngo.pl – Baza danych organizacji pozarządowych i instytucji.
  58. Łęczna: Zmarł Bogumił Brodzisz, twórca „Doliny Dinozaurów” na Podzamczu. [online], tubalecznej.pl, 11 marca 2022 [dostęp 2024-10-31] (pol.).
  59. Łęczna: Zmarł Bogumił Brodzisz. [online], leczna.pl, 11 marca 2022 [dostęp 2024-10-31] (pol.).
  60. Kurier Lubelski – Łęczna. Prehistoryczny zakątek pod Lublinem. Zobacz zdjęcia ze spaceru po Dolinie Dinozaurów. [online], kurierlubelski.pl, 25 marca 2022 [dostęp 2024-10-31] (pol.).
  61. Melka blogerka – Łęczna: Dolina Dinozaurów i Park Podzamcze. [online], melkablogerka.blogspot.com, 18 marca 2022 [dostęp 2024-10-31] (pol.).
  62. ZabawkoweDinozaury.pl – Dinozaury Łęczna. [online], zabawkowedinozaury.pl, 12 marca 2024 [dostęp 2024-10-31] (pol.).
  63. Radio ESKA – To najdziwniejszy park jurajski w Polsce. Znajdziecie go w woj. lubelskim. Zobacz zdjęcia. [online], eska.pl, 14 sierpnia 2024 [dostęp 2024-10-31] (pol.).
  64. komoot – Dolina Dinozaurów – Atrakcja – jazda na rowerze. [online], komoot.com, 28 października 2024 [dostęp 2024-10-31] (pol.).
  65. Mapa Polski Targeo – Dolina Dinozaurów. [online], targeo.pl, 7 marca 2024 [dostęp 2024-10-31] (pol.).
  66. Dane wedługwyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowyjw.org [dostęp 2018-10-08] .
  67. Strona internetowa GKS Górnik Łęczna. [dostęp 2015-04-13].

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
  • Regiony fizycznogeograficzne Polski, Wydawnictwo UW, Warszawa 1977, J. Kondracki.

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Zobacz multimedia związane z tematem:Łęczna
Miastawojewództwa lubelskiego
Miasta powiatowe
Miasta powiatów grodzkich
Miasta powiatów ziemskich
Miasta gminne

Herb województwa lubelskiego

Łęczna
Części miasta wgTERYT
Inne

Herb Łęcznej

Gmina Łęczna
Powiat łęczyński
Miasta
Gminy miejsko-wiejskie
Gminy wiejskie

Herb powiatu łęczyńskiego

Powiat lubartowski (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
Gromady
(1954–72)
Legenda
Powiat lubelski (1867–1975)(► GG)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
Gromady
(1954–72)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Łęczna&oldid=78049455
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp