TEKNIK ALAN Mevcut bulus bir diyabet hastasII insülin dozaj rejiminin optimize edilmesi için bir aparat ile ve özellikle, insülin dozaj rejiminin hastanlEl, farklElzamanlarda ölçülen kan glukoz düzeyi ölçümlerine karsiliKI gelen veri girislerini en azIan, hastanI gelecekteki kan glukoz düzeyi ölçümlerinin bir veya birden çok bileseninden en az birinin belirli bir arallKIa tutulmasEiçin, degisip degismeyecegini veya ne kadar degisecegini, belirlemek üzere programlanmg bir islemci içeren bir aparat ile ilgilidir. ÖNCEKI TEKNIK Diyabet, endokrin pankreas tarafIian yetersiz insülin sekresyonundan kaynaklanan kronik bir hastaliIZIiEl BatEl/arn kürede nüfusun yaklaslEl %7'si diyabet hastasIlEl Bu insanlar. yaklasila %90'Elfip 2 diyabet hastaslýken, yaklasilg %10'u da Tip 1 diyabet hastas- Tip-1 diyabette hastalar, endokrin pankreaslarIElotoimmün distraksiyona teslim olmaktadlEl ve böylece kan-glukoz düzeylerini kontrol etmek için günlük insülin enjeksiyonlar. bagIiIDiale gelmektedirler. Tip-2 diyabette ise, endokrin pankreas yükselen insülin talebine karsiIJIZl vermekte kademeli olarak basarlîlîl olmaktadlB bu nedenle hastanI oral Ilaçlar veya insülin tedavisi rejimi ile bunu telafi etmesi gerekmektedir. Tip-1 veya Tip-2 diyabette, hastada glukoz düzeylerinin düzgün sekilde kontrol edilememesi, kalp krizi, felç, körlük, renal yetmezlik ve hatta erken ölüm gibi komplikasyonlara neden olabilmektedir. Insülin tedavisi Tip-1 diyabet yönetiminin temelidir ve hastalar. yaklas[lZl %27'sinin insüline ihtiyaç duydugu Tip-2 diyabette de en yaygI tedavi yöntemidir. Insülin verilmesi, iki sIiEl insülinin hastaya verilmesi ile fizyolojik insülin sekresyonunu taklit etmek üzere tasarlanmaktadlE Bazal metabolik ihtiyaçlarüarsllâyan uzun etkili insülin (gerçek-etkili insülin olarak da bilinmektedir); ve hasta ögünlerini takiben kan-glukoz seviyelerinde keskin yülGelisleri telafi eden ki& etkili insülin. Bu iki tip insülinin dozajüsleminin, yani her hangi bir formda (örnegin, ayrlJJIarak veya önceden karlstlîllîhlglinsülin olarak) islemden geçirilmesi çok say- hususu içermektedir. Ilk olarak hasta kan glukoz düzeyini (aynthürde glukoz ölçüm cihazIEkullanarak) günde ortalama 3 ila 4 kez ölçmektedir. Bu tür ölçümlerin sayElZl/e aralarliîldaki degisimleri, bu verilerin yorumlanmasIlIlzorlastlElnaktadE ve bu durum, hastallgll daha iyi bir sekilde muhafaza edilmesi için, bundan kaynaklanan egilimleri tahmin etmeyi zorlastlünaktadlü Ikinci olarak, insan fizyolojisinin karmaslKIlgilZldevamlEblarak, insülin ihtiyaçlarIa degisiklik gerektirmektedir. Halen, bu degerlendirmeler, bir hastanI endokrin uzmanEl/eya baska bir sagllEuzmanEüaraflEtlan klinik randevularßßsia ele allElnaktadlEl Ne yazllZl ki, bu ziyaretler, 3 ila 6 ayda bir olup yeterince sllZldegildir ve ki& sürelidir, bu nedenle hekim veya diger saglllZ] uzmanEtipik olarak yalnlîl:a hastanI en yeni tllîbi verilerini gözden geçirebilmektedir. Sonuç olarak, hastalar. %60'Ian fazlasIlEl diyabetlerini optimumun altIa düzeylerde kontrol ettikleri, bunun sonucunda hastalEglEl istenmeyen komplikasyonlar.. ortaya çlthgEl görülmüstü r. Elbette, diyabet yönetiminin kars-aki en büyük güçlük, hastanI saglllg uzmanII bulunmamasü/e klinik randevularI nispeten düsük olmasIE ArastlEnalar, daha sllîl insülin dozaj rejimi ayarlamalarIlEl, örnegin her 1 ila 2 haftada bir, hastalari çogunda diyabet kontrolünü iyilestirdigini göstermistir. Ancak diyabet hastalar- saylglîartmaya devam ettikçe, daha sila insülin dozaj rejimi ayarlamasIEl artan muayeneler nedeniyle, azalmaslîl beklenmektedir. Ve ne yazllZJ ki geleneksel diyabet tedavisi çözümleri bu soruna çözüm olamamaktadlü Diyabet yönetiminde en sllZl kullanliân cihaz glukozmetredir. Bu tür cihazlar. çesitli türleri mevcut olmakla beraber, her biri hastalara neredeyse anIa kan glukoz düzeyi sonucu vermeleri ile karakterizedir. Ek bilgi, kan glukoz düzeyindeki dinamik egilimi daha iyi belirlemek için kullanllâbilmektedir. Ancak geleneksel glukozmetreler, terapötik degil, teshis amaçllîlaraçlar olarak tasarlanmaktadlEl Bu nedenle, bilinen teknikte dahi glukozmetreler, glisemik kontrolün Iyilestirilmesini saglamamaktadlEl Diyabet tedavisinde geleneksel bir çözüm insülin pompasIE Insülin pompalarÇlhem temel ihtiyacEIhem de ögünleri kapsayacak sekilde önceden belirlenmis bir oranda bir hastaya sürekli olarak k& etkili insülin infüze eden cihazlardlEl Manuel olarak insülin verilmesi tedavisi ile oldugu gibi, sagl[lîl uzmanEpompathastanI insülin dozaj rejimi ile muayeneleri süsia ayarlamaktadE Tip-2 diyabet hastalarEtarafIdan yaygI olarak kullanüüîalarIElengelleyen masraflarlElI yanElslü, insülin pompalarü hekim veya sagIlKl uzmanDtarafIan, her bir hastanI sila kan glukoz düzeyi ölçümlerine dayanarak ihtiyaçlarIEtelafi etmek için sik] s[lZl ayarla nmaylgerektirmektedir. Diyabet tedavisinde daha yeni bir çözüm insülin pompasü'e neredeyse sürekli glukoz takibini klgla etkili insülin infüzyonlarElile bir hastanI kan-glikoz düzeyini düzenleyen yapay bir pankreas yaratmak için bir araya getirme çabaslîliçerisindedir. Bu çözüme göre, gerçek zamanlEhasta bilgisi, altta yatan herhangi bir hekim tarafIdan öngörülen tedavi planIdan bagIislîl olarak insülin dozunun hastanI dinamik insülin gereksinimlerine uymasEliçin kullanllîhaktadlü Bu tür sistemler mevcut dozaj kosullar. iliskin olsalar da, tamamen reaktif ve anIa etkilidirler. Bu dezavantajlari sonucunda, bu tür birlesik sistemler kan glikoz seviyelerinin kontrol edilmesinde her zaman etkili degildir. Örnegin bu tür birlesik üniteler, planlanmamlgl örnegin egzersiz gibi hastanI kan glukoz düzeyini büyük ölçüde düsüren aktiviteleri, önceden tahmin edememektedir. Hipoglisemik durum belirlendiginde, insülinin etkisini göstermesindeki gecikme, sadece geleneksel sentetik insülinin dogasIan degil, aynü zamanda insülin pompasII deri altlEhan verilmesi ile hipoglisemik etkinligin yetersiz düzenlenmesi ile sonuçlanmaktadlE Yukarlki çözümler bazüiastalarda diyabetin yönetiminde ve tedavisinde yararlljblsa da ya da en azlîidan vaatlerini yerine getirirken, hastalardaki diyabet kontrolünü maliyet-etkin bir yönetimi, insülin infüzyonu, kan sekeri ölçümleri, insülin dozaj rejimi, gelecekteki glukoz degerinin tahmini ve insülin infüzyon düzeltmesi için bir sistem açllZIamakta olup, ögünler ve egzersiz/ fiziksel aktivite etkinlikleri, kullanIEElgirdileri, gösterge, arzu edilen araIEElarI belirlenmesini içermektedir. US dokümanEl Diyabetli hastada insülin infüzyonunun yönetilmesi Için sistem, glukoz sensörü, tahminler ve düzeltici infüzyon. US tarihli doküman EDiyabet yönetim sistemi, glukoz tahminleri ve düzeltici etkinlik US tarihli dokümanlüInsülin infüzyon yönetimi, gösterge, girdi araçlarüayarlamalar, kan glukoz uyarllârü üst/ alt limitler, zaman bilgileri. US tarihli doküman: Insülin yönetim sistemi, hipoglisemik nöbetlerin sayüEnasü verilerin normallestirilmesi için sllZllElbelirlenmesi. BU LUSUN KISA AÇIKLAMASI Tannlamaya göre, bir diyabet hastasII zaman içinde insülin dozaj rejiminin optimize edilmesi için bir aparatI çesitli yapilândlîilnalarüçllîlanmaktadlü aparat sunlarEiçermektedir: en az, bir hastanI mevcut insülin dozaj rejiminde en az bir veya daha fazla bilesene ve hastanI çesitli zamanlarda belirlenen kan glukoz düzeyi ölçümlerine karsIIIIZl gelen veriyi depolamak için bir birinci bilgisayar tarafIan okunabilir bellek; operatif olarak en birinci bilgisayar tarafIan okunabilir bellege baglElbir islemci, burada islemci hastanI çesitli zamanlardaki kan glukoz düzeyi ölçümlerine karsmlö gelen, hastanI mevcut insülin dozaj rejiminin en az bir veya daha fazla bileseninin degisip degismeyecegini veya ne kadar degisecegini, hastanI gelecekteki kan glukoz düzeyi ölçümlerini önceden belirlenen bir arallEta tutmak için belirlemek üzere programlanmaktadß gösterge, hastanI mevcut insülin dozaj rejimine karsHJE gelen gösterge bilgisini göstermek için gösterge. Bir baska özellige göre, aparat, en az ilk kez bilgisayar tarafIan okunabilir bellek cihaz., hastanI birden çok defada belirlenen kan glukoz düzeyini ölçümlerine karsl]]]El gelen veri girdilerini saglamak için çalisan bir glukozmetre içerebilmektedir. Bu özellige ek olarak, islemci, ölçümün bellege girdigi zaman bir göstergesi olan, birçok defada belirlenen, hastanIkan-glikoz düzeyi ölçümlerine karslilEl gelen veri girisleri ile iliskilendirilmek için çallgbilmektedir. AyrlEla, kullanlîlElI her bir kan glukoz düzeyi ölçümü veri girdisine iliskin kimlik belirlemesini saglamak için, her bir kan glukoz düzeyi ölçümü veri girdisinin belirlenen kimliginin dogrulanmasEiçin, ve/veya kan glukoz düzeyi ölçümü veri girdisi için belirlenen kimligin degistirilmesi için veri giris aracßaglanabilmektedir. Bulus konusu aparat ayrlEla bir glikoz ölçüm cihazi ek olarak veya bunun yerine bir insülin pompasEliçerebilmektedir. Bu özellige göre, insülin pompaslÇl islemci ile çallgnak üzere baglanmaktadlîlve hastanI mevcut insülin dozaj rejimine göre hastaya insülin vermek için çallglnaktadlü Insülin pompasüyrlîh, en az birinci bilgisayar tarafIan okunabilen bellege, hastanI mevcut insülin dozaj rejimine göre insülinin pompa ile hastaya verildigi orana iliskin veri girilmesini saglayabilmektedir. Bir özellige göre, aparat veri giris araclîilçerebilmekte olup, bu bellek ile çallgtnak üzere, en az birinci bellek cihazlEla, hastanI mevcut insülin dozaj rejiminin en az bir veya daha çok bilesenine ve hastanI birden çok seferde belirlenen kan glukoz düzeyine karsilik] gelen veri girdilerinin girilmesi için baglanmaktadE Bulusun bir baska özelligine göre, veri girdileri, hastanI kilosuna iliskin veri girdisini içerebilmektedir. Bu özellige göre, veri giris araçlarüen az birinci bellege hastanI kilosuna iliskin veri girdisinin girilmesini kolaylastlîiinaktadlEl Bir diger özellige göre ise, veri girdisi ayrü, hastanI tükettigi besine iliskin veri girdisi içerebilmektedir. Buna göre, veri giris araçlarElhastanI tükettigi besine iliskin birinci bellekteki veri girdilerine ulasmayüolaylastEEken, islemci hastanI tükettigi besine, bu besine iliskin karbonhidrat saylgliîb karsEIIZJgelen veri girdilerini belirlemek için çallginaktadlü Bir diger özellige göre ise, veri girdisi ayrüa, hastaya periyodik olarak verilen insülin ünite say_ karslIJKI gelen veri girdisini içermektedir. Bu özellige göre, veri giris araçlarüen az birinci bellege hastaya verilen insülin ünitesi say_ karsHJE gelen veri girdisinin girilmesini kolaylastlElnaktadlE SEKILLERIN KISA AÇIKLAMASI Mevcut bulusun daha iyi anlasilûîasEl/e nasilîlkullanliâcaglölîgöstermek için, örnegin, mevcut bulusun örnek olusturan yapllândIElnalarIügösteren ekteki sekillere atllîlla bulunulmakta olup, bu sekillerde asag-kiler gösterilmektedir: Sekil 1 bulusun birinci örnek yapllândlîiinaleb göre bir aparat. basitlestirilmis semasIlîj Sekil 2, hastaya bilgi saglamak için temsili bir gösterimin çizimidir; Sekil 3, hastaya bilgi saglamak için bir diger temsili gösterimin çizimidir; Sekil 4, hastaya bilgi saglamak için bir diger temsili gösterimin çizimidir; Sekil 5 hastaya bilgi saglamak için yine bir temsili gösterimin çizimidir; Sekil 6 bulusa konu olan sistemin uygulanmasübin, bunun bir diger yapilândlîilnas. göre basitlestirilmis diyagramdß Sekil 7, bulusa konu olan sistemin uygulanmasEîÇin, bunun bir diger yapilândlElnasI göre basitlestirilmis diyagramdlü Sekil 8, bulusa konu olan sistemin uygulanmasübin, bunun bir diger yapilândlîiînas- göre basitlestirilmis diyagrade Sekil 9 mevcut bulusun uygulanmasEiçIn bir örnek düzenlemenin sematik görünümü; Sekil 10 mevcut bulusun uygulanmasüçin ikinci bir örnek düzenlemenin sematik görünümü; Sekil 11 bir hastanlEl insülin dozaj rejiminin güncellenmesi için örnek yapüândlûlnaya göre uygulanan adIiIIar genel bir diyagramIB Sekil 12 bir hastanI insülin dozaj rejiminin güncellenmesi için örnek yapHândlElnaya göre uygulanan örnek bir algoritmanIak! semas- DETAYLI AÇIKLAMA Gerektigi gibi, mevcut bulusun örnek yapilândlEInalarI detaylEl açiKIamalarEl burada açüglanmaktadlü Ancak, açlKIanan yapHândlElnalarlEl, bulusun örnekleri oldugunun, çesitli ve alternatif biçimlerde yapilândEllâbileceginin anlasilfhaslîgerekmektedir. Ekteki çizimler, ölçekli degildir ve bazElözellikler belirli bilesenlerin ayrlEtHâr- gösterilmesi için büyütülmüs veya küçültülmüs olabilmektedir. Bu nedenle, burada açlKlanan spesifik yaplîtil ve islevsel ayrlEtHâr klgifieylîünarak degil, yalnlîta teknikte uzman birine mevcut bulusun çesitli uygulamalarEilçin temsili bir temel saglama amaçllîblarak yorumIanmasügierekmektedir. Çizimlere geri dönüldügünde, burada sayllâr, çesitli açliârdan benzer veya karslHlZl gelen parçalara isaret etmektedir, mevcut bulus insülin dozaj rejiminin diyabet hastalarIa zaman içinde, örnegin muayenelerde optimize edilmesi, böylece diyabet kontrolünün iyilestirilmesi için aparat olarak anlasiliiaktadlEI Burada kullan-Mim "insülin dozu" tek seferde aIIElan insülin miktarünlamlüla gelmekte ve bunu ifade etmekteyken, "insülin dozaj rejimi" terimi, belirli bir sürede ne zaman ve ne kadar insülinin alüiacagIlZi/e / veya belirli kosullar altIa tanIilayan talimat setini (tipik olarak hastanI hekimi veya diger sagliEluzmanEliarafIdan tanIilanlE) ifade etmektedir ve anlam. gelmektedir. Geleneksel bir Insülin dozaj rejimi, uzun etkili insülin dozaj bileseni, plazma glukoz düzeltme faktör bileseni ve bir karbonhidrat oranEHJileseni de dahil olmak üzere çesitli bilesenler içermektedir. Bu nedenle örnegin, bir hasta için örnek insülin dozaj rejimi asagIki gibi olabilmektedir: uykudan önce 25 ünite uzun etkili insülin; her 10 gram sindirilmis karbonhidrat için 1 ünite hiîlEétkiIi insülin; ve bir hastanlrîl kan sekeri 0kumasII120 mg / dL'yi astlgllilo mg / dL için 1 ünite hlîlßtkili insülin. Genel bir sema gösteren Sekil 1'e göre, bulusa konu aparat (1), örnek bir yapllândlîiina dogrultusunda, özellikle, hastanI mevcut insülin dozaj rejiminin bilesenlerinden bir veya birden fazlasi (uzun etkili ve kisa etkili insülinin ayrEüniteleri veya önceden karlStlEllIhlQ insülin vb.) ve çesitli zamanlarda belirlenen kan glukoz düzeyi ölçümlerine karsllIEl gelen veri girdilerini saklayan bir birinci bellek (10), çallglnak üzere en az birinci bellek (10) ile baglanan (çizgide (11) gösterilmektedir) bir islemci (20), ve en az hastanI mevcut insülin dozaj rejimine karsllIEJ gelen bilgiyi göstermek için çalismak üzere islemci ile baglanan (çizgide (31) gösterilmektedir) bir gösterge (30) içermektedir. Islemci (20), hastanI mevcut insülin dozaj rejiminin bir veya birden fazla bilesenin, hastanI gelecekteki kan glukoz düzeyi ölçümünün belirli bir aral[tha tutulmaslîlçin degisip degismeyecegi, veya ne kadar degisecegini belirlemek için, hastanI çesitli anlarda belirlenmis kan glukoz düzeyi ölçümlerine karsiIJKl gelen veri girdilerini en azIan belirlemek için programlanmaktadlEI Bu tür bir degisiklik, eger gerçeklesirse, hastanlöl, bellekte (10) saklanan mevcut insülin dozaj rejimi verisinin, burada açIandlgElgibi degisikligine yol açmaktadB Bu nedenle, hastanI bellek cihazlEtla (10) saklanan mevcut insülin dozaj rejiminin bir veya daha çok bilesenine karsiIJEJ gelen veri girdisi, bulusa konu olan aparatI kullanllülaya baslad[g]|:lzamandan baslayarak, bir sagIlKl uzmanü tarafEUan yazilân insülin dozaj rejimini olusturmaktadlîi fakat bu veri girdileri, aparatI çallginasü ile (örnegin bir hastanI muayeneleri arasIaki zaman arallglEl sßsia) degisebilmektedir. Yukarlki sekilde, bulusa ait aparat, ilgili hasta verilerini, her yeni yeni bilgi girdisiyle (en azIdan hastanI kan-glikoz seviyesi ölçümleri gibi) izlemekte ve böylece hastanI muayeneler araslüljaki insülin dozaj optimizasyonunu kolaylastlElnaktadB Yukarlöla genellestirilen aparatI - bir amaç-yapEUJPDA-benzeri bir ünite, bir cep telefonu, herhangi bir sekilde yapllândlîllâbilecegi düsünülmektedir. Tercihen, fakat mecburi olmamakla beraber, bu tür bir cihaz, örnegin klavye, dokunmatik ekran arayüzü vb gibi (genel olarak kesikli kutu (40) ile gösterilmektedir), sagllEluzmanEltarafIan hastanI en az mevcut insülin dozaj rejimine karsli]lîi gelen (ve opsiyonel olarak örnegin hastanI mevut kilosu, hastanI kan glukoz düzeyi ölçümü için önceden belirlenen üst ve alt s-r gibi diger veriler) verilerin baslanglg girdisi için ve aynüamanda hastanlBl birden çok defa belirlenen kan glukoz düzeyi ölçümlerine karsililîl gelen (opsiyonel olarak bu tür fazladan veri girdileri, örnegin hastanI mevcut kilosu, hasta tarafIan enjekte edilen insülin üniteleri, hastanI ne zaman yedigine dair veri, yenilen besinlerin karbonhidrat içerigi, ögün türü (örnegin kahvaltüögle yemegi, aksam yemegi, ara ögün gibi) sonraki verilerin girdisi için veri giris araçlarlZlçerebilmektedir. Gösterildigi gibi, veri giris araçlarlZl(40) bellek (10) çalismak üzere (çizgi (41) ile gösterilmektedir) baglanmaktadlB Gösterge (30) hastaya, sagllEl uzman vb. sIlEltaylElßlmayan bir örnek ile, hasta için mevcut insülin dozaj rejimine, mevcut insülin dozuna (örnegin son kan glukoz düzeyi ölçümüne ve güncel insülin dozaj rejimine dayanarak hastaya verilmesi gereken Insülin üniteleri) karslIJKI gelen bilgi dahil olmak üzerek, görsel gösterge saglamak için çalEtnaktadlE Bu amaçla gösterge (30), kesikli çizgi (31) ile gösterildigi gibi islemcisine (20) islevsel olarak baglanlE Belirtildigi üzere, veri giris araçlarlîq40) dokunmatik ekran biçiminde olabilmektedir, bu durumda veri giris araçlarlI(40) ve gösterge (30) birlestirilebilmektedir (ticari olarak mevcut IPHONE (Apple, Inc., California) tarafIan örneklendirilenler gibi). Sekil 2 ila 5'e göre, bir ekran (30) ve bir dokunmatik ekran tipi için tasvir edilmis temsili görüntüler, hem gösterge ile saglanabilen hasta bilgisini, hem de veri girisi türünü örnekleyen birlesik gösterge (30)/veri giris araclîa40) vardlEl Özellikle Sekil 2, güncel tarih/zaman bilgisi (32) ve hastanI güncel kan glukoz düzeyi ölçümünü (33) verinin es zamanlElgirilmesine dayanarak veren bir gösterge (30) göstermektedir. Sekil 2, hastaniEl, hastanI mevcut kan-glukoz düzeyi ölçümünün zamanIü temsil eden önceden tanllanmlgseçeneklerin bir listesi (34) boyunca ilerleyebildigi bir çift kaydüna 0klarIl:l(42) göstermektedir. AsagEIla anlatIlgiElgibi bulusun uygulanmasEiçin örnek bir algoritma açilZlamaslZile iliskili olarak, bu seçimlerden birinin yapllîhaslîislemcinin, hastanI insülin dozaj rejiminin daha hassas kontrolü için ölçüm verilerini uygun ölçüm süresiyle iliskilendirmesine izin vermektedir. Sekil 3 güncel saat/ tarih (32) bilgisi saglayan göstergeyi (30) ve önerilen kisa etkili insülin ünitesi (35) dozunu, hastanI ögle yemegi vaktinde almaslîiçin belirlenen insülin dozaj rejimine dayanarak göstermektedir. Sekil 4, güncel tarih/saat bilgisi (32) saglayan gösterge (30) ile, geleneksel karbonhidrat sayIi tedavisine göre, tavsiye edilen baz (3 IUIer) ve ek dozlar (her 8 gram sindirilmis karbonhidrata için 1 IU) kisa etkili insülin ünitesi (36) hastanI ögle yemeginde almasEiçin saglanmaktadlü hepsi anl[lZJbeIirlenen insülin dozaj rejimine dayanmaktadIEI Sekil 5'e göre, mevcut tarih/ saat bilgisini (32) sunan bir gösterge (30) yanüslai anl[lZJ belirlenen insülin dozaj rejimine dayanan kEa etkili insülin ünitelerinin (37) önerilen dozu hastanI ögle yemegi vaktinde tüketmesi için, belirlenmis olan sindirilmesi gereken karbonhidrat miktarlEb göre verilmektedir. Sekil 5'de, hastanI önceden tanllanmlglyemek seçeneklerinin bir listesi (38) boyunca ilerleyebildigi bir çift kaydüna oklarlîa42) gösterilmekte olup, bunlarlEl her biri hafüda bir miktar (örnegin, Gram) karbonhidrat ile iliskili olacaktlEI Hasta bir yemek tercihini seçtiginde, islemci bu yemekte bulunan karbonhidrat miktarIü/e anliKJ belirlenen insülin dozaj rejimi, hastanI almasEtavsiye edilen kâh etkili insülin (bu örnekte 22 IU k& etkili insülin, biftek ve makarnadan olusan ögle yemegi için) belirlenebilmektedir. Sekil 6'da gösterilen bir yapüândlEinada, bulusa konu olan aparat Sekil 1'e göre yukari açiEIandlgDgibi opsiyonel olarak bir glukozmetre içermektedir (kesikli kutu (50) ile gösterilmektedir), bu bellek (10) ile hastanI kari glukoz düzeyi ölçümlerine karsima gelen otomatik veri girdisinin dogrudan bellege (10) gerçeklesmesini kolaylastlEinak için çallSi'nak üzere baglanmaktadlEl (çizgi (51) ile gösterilmektedir) Alternatif olarak, cihaz (1') ile iletisim kurabilen (kablo ile veya kablosuz olarak, çizgi (51') temsil edildigi gibi) glukozmetrenin (50') ayrlîbir ünite olarak saglanmasütlüsünülmektedir, böylece bellege (10') hastanI kari glukoz düzeyi ölçümleri, Sekil 7'de gösterildigi gibi indirilmektedir. Bir diger yapilând [Einaya göre, Sekil 8'de gösterildigi üzere, bulusa konu olan aparat (1") insülin pompasü (60") ile ve opsiyonel olarak bir glukozmetre (50") ile de birlestirilebilmektedir. Bu yapüând [Elnaya göre islemci (20") en az hastanI kan glukoz düzeyi ölçüm verisinden (bu otomatik olarak bellege (10") aktarliâbilmektedir, burada islemci gösterildigi gibi bir glukozmetre (50") ile saglanmakta olup, bir glukoz metre ile baglanabilmektedir, böylece bu veriler otomatik olarak bellege (10") indirilmektedir veya veri giris araçlarEl(40") saglanmaktadlü böylece bu veriler hasta tarafian girilebilmektedir) hastan gelecekteki kan glukoz düzeyi ölçümlerini önceden belirlenen bir aralltha tutmak için hastanI mevcut insülin dozaj rejiminin degisip degismeyecegini veya ne kadar degisecegini belirlemek için çallgtnaktadß Islemci (20"), insülin pompasEl(60") ile çalismak üzere baglanmakta olup (çizgi (61") üzerinde gösterilmektedir), hastaya pompa (60") ile verilen insülin ünitelerinin kontrol edilmesi için insülin dozaj rejimi bilgisinin uygulanmasüiçin çallginaktadlü Bu nedenle, islemci (20") ve pompa (60") yarEbtomatik, otomatik olarak pompanI infüzyon oranlEElve hastanI kan glukoz düzeyi ölçümlerine dayanarak profilini ayarlamak için çallgn kapalEUöngü sistem olusturmaktadlEl Bu durum, geleneksel olarak oldugu gibi insülin pompas- infüzyon h-/e profilini ayarlamak için saglllZl uzman gitme zorunlulugunu ortadan kaldlßcaktlEl Bu yapllândlünaya ilaveten, insülin pompasII (60") bellege (10") hastanI mevcut insülin dozaj rejimine göre pompa ile hastaya iletilen insülin oranlEla karsiIJEI gelen verinin aktarllüraslîl için çalElnaslÇltakdir edilecektir. Bu verilere islemci (20") ile, örnegin pompa ile hastaya belirli bir süre boyunca (örnegin 24 saat) verilen insülin ünitesi miktarIElhesaplamak için erisilebilmektedir. Bu tür veriler bu nedenle mevcut bulusta hastanI insülin hassasiyetini, plasma glukoz dogrulama faktörü ve karbonhidrat oranIEIdaha dogru belirlemek için uygulanabilmektedir. AyrEla bu yapllândünada, aparata (1") opsiyonel olarak, örnegin saglila uzmanEtaraflEUan hastanI en az mevcut insülin dozaj rejimi verisine karslIlKl gelen baslangß girdisi (ve opsiyonel olarak, örnegin hastanlEl mevcut kilosu, hastanI kan glukoz düzeyi ölçümleri için belirlenen üst ve alt tercih edilen limitler gibi ek veriler, vb) ve hastanI çesitli zamanlarda belirlenen en az kan glukoz düzeyi ölçümlerine karsIIJIg gelen sonraki veri girdileri (bu bilginin kan glukozmetreden (50") bellege (10") otomatik olarak aktarllB1adigEölçüde) ve opsiyonel olarak, örnegin hastanI kilosu, hasta taraflian enjekte edilen insülin ünitesi sayEÇlhastanI ne zaman yedigine iliskin veri, yenilen besinlerin karbonhidrat içerigi, ögün tipi (örnegin, kahvaltüögle yemegi, aksam yemegi, ara ögün) vb. gibi ek veri girdileri dahil olmak üzere çesitli verilerin girilmesi Için klavye, dokunmatik ekran arayüzü vb. (genel olarak kesikli kutuda (40") gösterilmektedir) veri giris araçlarlîslaglanabilmektedir. Bulusun, Sekil 9'de gösterildigi gibi, farkIEkonumlardaki kisiler taraflEtlan (örnegin, hasta ve sagl[lZl uzmanmveri girisi yoluyla gerçeklestirilebilecegi de düsünülmektedir. Örnegin, en az hastanI baslanglginsülin dozaj rejimine ait veri girdilerinin birinci Iokasyonda sagIlKl uzmanü tarafIdan, genel amaçlübir bilgisayar, cep telefonu, IPHONE veya diger cihaz (100) biçiminde (genel amaçllîlbilgisayar) girilmesi düsünülmekteyken, sonraki veri gidileri (örnegin hastanI kan glukoz düzeyi okumalarlil hasta tarafian ikinci bir lokasyonda, yine enel amaçlEibir bilgisayar, cep telefonu, IPHONE veya diger cihaz (200) (genel amaçlEibilgisayar) ile girilebilmektedir, ve bu veriler üçüncü bir lokasyon ile en az bir bellek ve islemci içeren bir bilgisayar (300) biçiminde iletisim kurmaktadlE Bu yapilândünaya göre bilgisayarlar (100, 200, 300) bilinen herhangi bir sekilde aga baglanabilmektedir (örnegin internet araclllgilýla). Bu tür bir ag baglantlîiîbiyagram seklinde çizgiler ile (101 ve 201) gösterilmektedir. Bu nedenle örnegin, bulus, ilgili verinin girildigi ve önceden belirlenmis tedabi plan. iliskin herhangi bir güncelleme hakkIa bilginin hastaya ve saglilZI uzman. iletildigi bir sagliEl uzmanlZlhasta taraf-an erisilebilir bir web sitesi aracllgilýla uygulanabilmektedir. Alternatif olarak, bulusun, farklElokasyonlardaki kisiler tarafIan (örnegin hasta ve sagllEl uzmanLIl veri girilmesinden etkilenmesi düsünülmektedir ve burada ayrIEa kisilerden biri, örnegin örnekte, hasta, islemci ve bellek bilesenlerine sahip tek bir cihaza (200') sahip olup, bu cihaz (200') veri girdilerini uzaktaki kisiden almak üzere ayarlanmaktadlEl Sekil 10. Cihaz (, cep telefonu, yukarüh açlKIandgElgibi amaca uygun cihaz dahil olmak üzere herhangi bir biçimde olabilmektedir. Bu yapliândülnaya göre, en az hastanI baslangiç] insülin dozaj. ait veri girdilerinin bir baska Iokasyonda (örnegin sagllKluzmanEliarafIan) örnegin, bir genel amaçlü bilgisayar, cep telefonu veya verileri cihaza (200') iletmek için çalign diger cihaz (100') ile (genel amaçlEibilgisayar), girilebilmeleri düsünülmektedir, bu esnada sonraki veri girdileri (yani hasta kan glukoz düzeyi ölçümleri) dogrudan cihaza (200') girilebilmektedir. Bu yapilândlElnaya göre sagllig uzman Elhastan ilk lokasyondaki baslanglglinsülin dozajlEllIilizaktan cihaz (100') aracliiglýla girebilmektedir, ve veri daha sonra hastanI cihaz. (200') aktarilBiakta olup, burada aIlErnaktadiEl ve bunun belleginde saklanmaktadlEl Bu yapilândlEinanI bir permütasyonuna göre, yukari açiElanan düzenleme ters sekilde de olabilmektedir, öyle ki hasta veri girdileri (örnegin hasta kan glukoz düzeyi ölçümleri) uzaktan, örnegin cep telefonu, bilgisayar vb. aracillgiûla birinci Iokasyonda girilebilmekte ve ardIan uzakta bulunan, hastanI mevcut insülin dozaj rejiminin degisip degismeyecegini ve ne kadar degisecegini belirlemek için çallsan islemci ve bellek bilesenlerini içeren cihaza aktarllâbilmektedir. Bu diger permütasyon dogrultusunda, hastanI bulusun çallgrnaslîitian etkilenen insülin dozajlEUaki modifikasyonlar hastaya aynEtsekiIde veya alternatif araçlar araciügiMa iletilebilmektedir. Sekil 9'a göre, genel amaçIElbir bilgisayar (200) ile hastanI lokasyonunda üçüncü lokasyondaki bilgisayara (300) aktarn için kan glukoz düzeyi ölçümlerini indirmek için, arayüzlenebilen (51") (kablosuz, kablolu baglantüörnegin USB kablosu, FIREWIRE kablosu vb ile) glukozmetrenin (50"') ayri& (örnegin Sekil 6'ya göre tasarlanan yukari açllZlanan cihaz biçimi de dahil) saglanmaslîtlüsünülmektedir. Yine Sekil 10'a göre, glukozmetrenin (50"') tek bir cihaz (200') ile arayüzlenmek (51") için (kablosuz, kablolu baglantüörnegin USB kablosu, FIREWIRE kablosu vb) uyumlastlElIBiasübu sayede kan glukoz düzeyi ölçüm verisini bu cihaza dogrudan indirmesi düsünülmektedir. Sekil 11'e geri dönüldügünde, bulusun diabet hastasII insülin dozaj rejimini optimize etmek için uygulanabilen bir yöntemini genellestiren bir diyagram gösterilmektedir. Bulusun burada açllZlanan herhangi bir yapllândlülnaya göre çallSIlEllBiasIa, örnegin sagllEl uzmanEile belirlenen bir hasta insülin dozaj rejimi, (örnegin karbonhidrat oranEl"CHR"), uzun etkili insülin dozu, ve plasma glukoz düzeltme faktörü içermektedir) anlasllüiaktadlEl Alternatif olarak baslanglginsülin dozaj rejimi yayIanan, örnegin Amerikan Diyabet Dernegi tarafIan 22 Ekim 2008 tarihinde yayIanan, insülin terapisinin baslang- iliskin protokoller kullanllârak belirlenebilmektedir. Bu insülin dozaj rejimi girdisi aparat. (yukarlöh açllZIanan diger yapllândünalar da dahil olmak üzere) bellegine örnegin bir saglllZluzmanEiiaraflEtian, ilk anda ve hasta aparatEkullanmaya baslamadan önce girilmektedir. Bundan sonra hasta, hastanI kan glukoz düzeyi ölçümlerine kars- gelen en azIan her bir ardlgllZJ veriyi girmektedir veya aksi takdirde otomatik (örnegin glukozmetre tarafIan) olarak girilmektedir. Bu tür bir verinin girilmesinin ardIan, islemci, örnegin burada açllîlanan algoritma ile, hastanI insülin dozaj rejiminin degistirilip degistirilmeyecegi veya ne kadar degistirilecegini belirlemektedir. Mevcut insülin dozaj rejimine iliskin bilgi daha sonra hastaya saglanmaktadlü böylece verilen insülin ayarlanabilmektedir. Örnek yapllândlülnaya göre, hastanI mevcut insülin dozaj rejiminin degisip degismeyecegi ve ne kadar degisecegi, hem önceden belirlenen zaman aralllZlarIa (örnegin 7 günde bir) hem de bu arallKlara es zamanIEl olmadan yürütülen degerlendirmeler temelinde gerçeklestirilmektedir. Es zamanlüblmayan belirlemeler hastanlEl kan glukoz düzeyi verilerini güvenlik için, her yeni kan glukoz düzeyi ölçümünde, hastanI mevcut insülin durumunda acil bir degisiklik de dahil olmak üzere, acil bir durum olsun ya da olmasi yeniden degerlendirmektedir. Özellikle, yeni bir hastanI kan glukoz düzeyi ölçümünün bellege aIIEIEUa (300), buna islemci taraflEUan erisilmektedir ve ayrllüiaktadlîlve ölçüm saatine göre ve belirli bir etkinlikle örnegin kahvaltlZl öncesi, uyumadan önce, gece vb (310) ile iliskili olup olmamaleh göre etiketlenmektedir. Bu sekilde ayrlIllîl ve etiketlendikten sonra, yeni ve/veya önceden kaydedilen kan glukoz düzeyi ölçümleri, önceden belirlenen sayaç ile ölçülen bir sürenin (320) geçmesine dayanarak güncelleme ihtiyaclîldegerlendirmesine, aynljzamanda güvenlik (330) için es zamanlüilmayan güncelleme ihtiyacülegerlendirmesine tabi olmaktadlü Örnegin, hipoglisemik etkinlik gösteren çok düsük kan glukoz ölçümü (örnegin 50 mg/dL altIa) veya önceki birkaç güne ait birden çok ölçümün birikintisi hastanI insülin dozaj rejiminde adIia (330) göre güncellemeye yol açabilmekteyken, bu rejimde bir güncelleme adla (320) göre, hastanI insülin dozaj rejiminin son güncellemesinden sonra önceden belirlenen bir süre (örnegin 7 gün) geçtiyse garanti edilebilmektedir. Her iki durumda da, hastaya, mevcut insülin dozaj rejimine karsll]KI gelen (degistirilmis olsun ya da olmale) bilgi (340) kendisine insülin verilmesinde kullanilBrak üzere saglanmaktadü Sekil 12'ye göre, bir aklgldiyagramlîgösterilmekte olup, bu özellikle dördüncü bir algoritma göstermektedir, bununla bulus diyabet hastasIlEl insülin dozaj rejimini optimize etmek için kullanllâbilmektedir. Örnek algoritme dogrultusunda, insülin dozajIlEl, uzun etkili ve k& etkili insülinin ayrlîüniteleri olmaslîtlüsünülmektedir. Ancak, dozajI farkIEbir geleneksel biçimde oldugu (örnegin önceden karlgtlîllîhg insülin) durumlarda hastanI insülin dozaj rejiminin optimize edilmesi için esit sekilde uygulanabilirligi taktir edilmektedir. AynElzamanda, bu tarifnameden de anlasliâcaglîgibi, bulus, asaglElh özellikle tarif edilenden farklEbir sekilde uygulanabilmektedir. Birinci adIia göre (400) hastanI yeni kan glukoz düzeyi ölçümüne karsiIJE gelen veri, örnegin, yukarlElh söz edilen örnek bir araç ile, birinci bellege (Sekil 12'de gösterilmemektedir) girilmektedir. Veri örnek algoritma adIiIa (410) erisilmektedir ve degerlendirilmektedir (islemci tarafIdan) ve girildigi zamana göre ayrlJIhaktadlB Özellikle bu adna (410) göre, kari glukoz düzeyi ölçüm veri girdisi, okumanI girildigi anEl yansltân bir tanllaylEElle "etiketlenmektedir"; özellikle, sabah (yani "aç karnlEb") ölçümü (burada "MPG" , ögle yemegi öncesi ölçüm burada "BPG" , aksam yemegi öncesi ölçüm (burada "LPG"), uyku öncesi ölçüm (burada "BTPG") veya gece ölçümü (burada "NPG") olmaleh göre etiketlenmektedir. "Etiketleme" süreci, islemci içindeki, kari glukoz düzeyi ölçümü verisinin girilmesi ile es zamanlEblarak iliskilendirilebilen girdi zamanIEisaglayan bir saatin kullanIiEile (örnegin genel kullanIi için bir bilgisayar. saati) kolaylastlEllâbilmektedir. Alternatif olarak, kari glukoz düzeyi ölçüm verisinin ne zaman aliigiIEi/ansiüin zaman verisi (örnegin "10:OOAM", " veya etkinlik tanIiIayEEbilgi (örnegin "ögle yemegi vakti", "aksam yemegi", "uyku zamanli] vb.) hasta tarafIan girilebilmektedir ve bu tür bilgi kan glukoz düzeyi ölçüm verisinin etiketlenmesi için kullanilüiaktadlü Bir diger alternatif olarak ve kan glukoz düzeyi ölçüm verisinin dogrudan bellege bir glikoz monitorü ile saglandigiEyapilândElnaya göre, zaman verisi otomatik olarak kan glukoz düzeyi ölçüm verisi ile bu tür bir glukoz monitorü aracüglýla (örnegin glukoz monitorü içindeki bir saat kullanilârak) iliskilendirilebilmektedir. Opsiyonel olarak, kullan-.Whastan kan glikoz seviyesi ölçüm verisi-girdisini otomatik olarak atanmlgl herhangi bir zaman etiketini teyit etmek veya degistirmek için girdi için (örnegin bir ekranda) sorgulanabilecegi düsünülmektedir. Bu nedenle örnegin hastaya (veri giris araçlarüiracllîlglîla, örnegin bir veya daha fazla dügme veya anahtarla, dokunmatik ekran göstergesi vb) en son kan glukoz düzeyi ölçüm verisi girdisinin ögle yemeginden önce (BPG) ölçümünü verinin girdisi ile iliskilendirien damgayEyansitliiglEEiieyit etmesi istenmektedir. Hasta onaylarsa, BPG atamasEölçümle iliskili kalmaktadE Aksi halde, ölçümle iliskilendirilecek uygun zaman gösterimini belirlemek için hastan daha fazla sorgusu yapilâbilmektedir. Kan glukoz seviyesi ölçüm verilerini etiketlemek için kullanilân herhangi bir iç saatin, istenildigi gibi, hastanI bulundugu zaman dilimi için dogru zamanlîltanIilamak için ayarlanabilecegi anlasilBwaktadB DahaslZlörnek yapilândlElna göre, kan glukoz düzeyi ölçüm verilerinin özellikle yukari söz edilen "etiketleme" süreci ile çesitli kategorilere (örnegin DPG; MPG, LPG vb.) ayrliüiasÇI asaglflhki gibidir: NPG- Veri, zaman damgasEZAM ve 4AM aras-a oldugu zaman bu gösterime ayarlanmaktad B MPG- Veri, zaman damgaleAM ve 10AM arasia oldugu zaman bu gösterime ayarlanmaktad [B BPG- Veri, zaman damgasEIOAM ve 3PM arasIa oldugu zaman bu gösterime ayarlanmaktad IE LPG- Veri, zaman damgasBPM ve 9PM aralelzla oldugu zaman bu gösterime ayarlanmaktad IE BTPG- Veri, zaman damgasIZI9PM ve 2AM arasIa oldugu zaman bu gösterime ayarlanmaktadlü BTPG verisi, hastanI tahmini aksam yemegi saatine göre üç saatten uzun süre sonrasIlIyansltJEisa (önceden belirlenen zaman penceresine göre), o zaman bu veri aksam yemegi telafi kan glukoz düzeyi (burada "DPG") olarak kategorize edilmektedir. Kan glukoz düzeyi veri girdilerini "etiketlemek" için tek bas. bir zaman damgasII kullanllhias- göre, yukar- belirtilen zaman damgasljbencereleri içinde bu verilerin asIIda hasta tarafIan elde edildigine dair altta yatan bir varsayIi var oldugu anlaslE1aktadlB Bulusun örnek yapllândlElnasI göre, kan glukoz düzeyi ölçüm verisi girdisinin zaman damgasühastan sahip oldugu son ögün öncesi ölçümden 3 saatten az olmaslîrllurumunda, hipoglisemik etkinlik temsil edilmedigi sürece yanlEllabul edilmektedir ve ihmal edilmektedir. Bir sonraki adla (420) göre, yeni kan glukoz düzeyi ölçüm girdisi islemci tarafIan erisilmektedir ve girdinin mevcut, ciddi hipoglisemik etkinlik yanslflllgiIElbelirlemek için degerlendirilmektedir. Bu degerlendirme örnek formül PG(t) edilebilmektedir, burada PG (t) hastanI kan glukoz düzeyi verisini mg/dL cinsinden temsil etmektedir, ve w önceden belirlenen, ciddi hipoglisemik etkinligi tannlayan (örnegin klîlfllaylîßlmayan örnegin 50 mg/dL ile) bir esik degeri temsil etmektedir. Ciddi bir hipoglisemik etkinlik adlda (420) gösterilirse, adIia (430) göre, hastanI mevcut insülin dozaj rejimi verisi (bellekte (10) (Sekil 12'de gösterilmemektedir)) gerektigi gibi ve periyodik güncelleme degerlendirmesinden baglslîl olarak asag. açlElandlgEl gibi güncellenmektedir. Özellikle algoritma bu adIida (430) es zamanlEblmaks- (periyodik güncelleme degerlendirmesinden bagslîl olarak), hastanI insülin dozaj rejiminin hastanI kan glukoz düzeyi verisinin, klgla sürede birkaç düsük glukoz degerinin birikmesini yanslîîlßl yanlelnamaslr-ila dayanarak, güncellenip güncellenmeyecegini belirlemektedir. Örnek yapüândlEinaya göre, yeni kan glukoz düzeyi ölçüm girdisi ile iliskili dozaj hemen düsürülmektedir. Özellikle MPG'de ciddi hipoglisemik etkinlik Için, uzun etkili insülin dozajEl insülin dozajEi/oZO oran a azaltllfhaktadlîi Bu ad iThda (430) algoritma da hipoglisemik etkinlikler için sayaclî yeni girilen kan glukoz düzeyi ölçümleri için (400) adînîida) güncellemektedir. Bu ad Ina (430) göre, hastanli insülin dozaj rejiminde yapman modifikasyonlar, zamanlayßüsayînmiîbir sonraki periyodik güncelleme degerlendirmesine sjîlamamaktad I. Bu nedenle bu adina (430) göre hastanD insülin dozaj rejiminde degisiklik, algoritmanli bir sonraki periyodik güncelleme degerlendirmesini üstlenmesini engellememektedir. Bu tür herhangi bir kan glukoz düzeyi ölçümü bellekte hipoglisemik etkinlik veri tabanlEb girilmektedir. Örnek yapHândiEiinada, bu slflEIlanmayan bir veri tabanIlB Bunun yerine, kaydedilen hipoglisemik etkinlikler veri taban-an, önceden belirlenen bir süre geçtikten sonra esasen bu veriler hastanI insülin dozaj rejimine ilgisiz hale geldiginde silinmektedir. Bu nedenle, yalnlîta örnek olarak, bu veri tabanIZI7 gün boyunca hipoglisemik etkinlik kaydi] içerebilmektedir. Ayrlîla aclIi (430) göre, bir veya daha fazla uyarÇi(hastaya gösterge (30) araciiiglýla [Sekil 12'de gösterilmemektedir]) gösterilmek üzere olusturulmaktadiEi Esas olarak, bu tür bir veya daha fazla uyarII hastayükan glukoz düzeyinin tehlikeli derecede düsük oldugu, böylece uygun dogru adIlIarI (örnegin glukoz tableti allEinasDZlacilen atllBiaslîgerektigi konusunda uyarmaktadiEI Ek olarak ve kEit'Iiama olmakslîlEi, bu tür bir veya daha fazla uyari: aynIZI zamanda asagldhki saptamalardan bir veya daha fazlalea karsIIlKl gelebilmektedir: HastanI kan glukoz düzeyi öçlüm verisi, önceden belirlenen bir zaman periyodunda (sadece örnek olarak, geçmis 7 günde, gibi) ikiden fazla hipoglisemik etkinlik oldugunu, hastanI kan glukoz düzeyi ölçümlerinde, gece ölçümü ve sabah ölçümü arasIa iki damladan fazla önceden belirlenen mg/ dL cinsinden (örnegin 70 mg/dL) bulundugunu, ve /veya hastanI kan glukoz düzeyi ölçümlerinde gece ölçümü ve sabah ölçümü arasIa, önceden belirlenen bir yüzdeden (örnegin %30 gibi) iki damla fazla bulundugunu yansltîtnaktadlü Hipoglisemik etkinlik adlda (420) gösterilmediyse, kaydedilen (bellekte (10)) hastanI önceden belirlenen bir süredeki hipoglisemik etkinlik say_ karsiIJIZl gelen veri girdilerine islemci ile (20, gösterilmemektedir) adIida (440) düzenli hipoglisemik etkinliklerden (örnegin kan glukoz düzeyi ölçümü 50 mg/dL ve 75 mg/dL arasIa) önceden belirlenen bir periyotta aslElDsay- olup olmad[giiEll:lbelirlemek için erisilmektedir ve degerlendirilmektedir. Bu degerlendirme esas olarak, hastanI aslElEtayi bu tür düzenli hipoglisemik etkinligi kesin bir zaman ve burada herhangi bir yerde açllZlandlgEL'lizere periyodik güncelleme isleminden bag .SE olarak deneyimleyip deneyimlemedigini belirlemek içindir. AdIida (440) yapllân bu degerlendirme, asagiki örnek formül ile açllZianabilmektedir: (#{HG etkinlikleri }Q) mu yoksa (#{son W günlerinde hipoglisemik etkinlik} = Q) mu? burada HG kaydedilen hipoglisemik etkinlik say-[temsil etmektedir, W önceden belirlenen bir zaman periyodudur (örnegin 3 gün), ve Q hipoglisemik etkinliklerin aslEElsay-EI tanIiIayan önceden belirlenmis bir sayIlEI (örnegin 3). Örnegin, Q 3'e ve W de 3'e esit oldugunda, ki bu durumda adIida (440) son 3 günde ya 4 kaydedilen hipoglisemik etkinlik ya da 3 hipoglisemik etkinlik oldugu belirlenirse, algoritma adi (430) ile devam etmektedir. Adn (440) adIia (430) yol açlýbrsa, o zaman bir ikili ("1" veya "0") hipoglisemik etkinlik dogrulamaslîlbayraglîl"1"e ayarlanmaktadlü bu da hastanI insülin dozaj rejiminde arti& izin verilmedigi ve algoritmanI adIia (490) (periyodik dozaj güncelleme degerlendirme rutini) atlayacagüanlami gelmektedir. Potansiyel olarak, periyodik güncelleme degerlendirmesi, insülin dozaj rejiminin parçalar_ herhangi birinin veya bir kEinIlEl, güncel olarak bellekte (10) saklanan kan-glukoz düzeylerinin dogasi ve asagi tarif edilen farklEIformüllerin uygulanmasi baglßlarak bir artlglgerektirdigine uyusabilmektedir. Ancak hipoglisemik etkinlik dogrulamas-ayrak "1" olarak ayarlanmasüle algoritma gerekli artlîilnaylîgöz ard Eétmektedir ve dozaj önerilen kEn-egistirmeden bükmaktadß Bu nedenle, bu, insülin dozaj rejiminin herhangi bir bileseninde veya tümünde, hipoglisemik olaylarI asmay- ortaya çlEinasi yönelik potansiyel bir azalmaya yol açacaktlEl AyrlEia bu adi dogrultusunda, zamanlaylîEl say Eliiir sonraki periyodik güncelleme degerlendirmesine ayarlanmaktadE Bir sonraki adIida (450) kaydedilen, zamana göre ayarlanan/ etiketlenen hastanI önceden belirlenen bir periyotta (örnegin 7 gün) hipoglisemik etkinlik say_ karsiIlElgeIen kan glukoz düzeyi ölçüm verisine islemci ile erisilmektedir ve bu kahvaltüögle yemegi, aksam yemegi ve/ veya önceden belirlenen bir periyotta sabahlarÇlbunlardan bir veya daha fazlasia, asiEID sayi hipoglisemik etkinlik olusup olusmadlglllîlbelirlemek için degerlendirilmektedir. Bu degerlendirme örnek formül ile karakterize edilmektedir: #{HG(m)(b)(l)(d) in XX[d]}= Y?, burada #HG(m)(b)(l)(d) atanan (önceki adIida) ölçüm zamanlarlîidan, kahvaltÇIuykudan önce, ögle yemegi veya aksam yemeginden birinde, belirli bir periyotta (XX) (bu örnek durumda 7 gün ("[d]") hipoglisemik etkinlik saylgElve Y hastanI insülin dozaj rejiminin ayarlanmasEiçin yeterli bir esik olusturmak için önceden belirlenmis olan (bu örnekte, 2 hipoglisemik olay) hipoglisemik etkinlik say-Etemsil etmektedir. Algoritmadaki bu ad" uygulanmasII hastaniE] mevcut insülin dozaj rejimindeki olasßksiklikleri daha fazla özgüllük ile tani-Ianmas izin verilmesi taktir edilmektedir. Ayriîla hipoglisemik etkinliklerin meydana geldigi zaman. daha da spesifiklestirilmesi, zamana özgü (örnegin ögle yemeginden sonra, uyku saatinde vb) insülin dozaj rejimi modifikasyonlarlilolaylastiünaktadiB Bu tür hipoglisemik etkinliklerin asiîii3ayigüdlida (450) gösterilirse, ad Iida (460) algoritma, hastanI insülin dozaj rejiminin, hipoglisemik etkinlik olusumundan baglslîiolarak ve bunun yerine hastanI insülin dozaj rejiminin güncelleme ihtiyacII son degerlendirmesinden bu yana önceden belirlenen zaman araligIEI (örnegin 7 gün) geçmesine dayanarak güncellenmesinin vakti olup olmadmüorgulamaktadß Bu tür bir güncelleme gösterilmiyorsa, örnegin geçen zaman aral[g]i:yetersizse, hastaniEi insülin dozajEiile ilgili herhangi bir adi atilfnamaktad Eve algoritma ("HAYIR" etiketli ok ile gösterilmektedir) bir sonraki kan glukoz düzeyi ölçüm verisi girilene kadar son bulmaktadE Ancak, hastanlEiinsülin dozaj-güncellenmesi ihtiyac_ son degerlendirmesinin ardian yedi gün geçtigi ile bir güncelleme gösterilirse, bu tür bir güncelleme etkilenmeden, algoritma önce adIida (470) hastanI genel durumunun «n0rmal» arallglüb düsüp düsmedigini belirlemektedir. Bu saptama islemi örnek formül ile karakterize edilebilmektedir: xxx 5 E{PG} 2 yyy; burada xxx arzu edilen kan glukoz düzeyi aral[giEiçin alt sIlEEtemsil etmektedir, yyy hasta için arzu edilen kan glukoz düzeyi araliglîiçin üst sIlEIEtemsiI etmektedir ve E{PG} hastanI kaydedilen kan glukoz düzeyi ölçümünün ortalamasIEtemsil etmektedir. Örnek yapüândiîiinaya göre, ait bagllîkxx, 80 mg/dL olarak önceden tanIilanabiImektedir ve üst sIlEiyyy, 135 mg/dL olarak önceden tan Ianabilmektedir. Yukar-ki degerlerin, belirtilenden farkIEiolarak, örnegin hastanI bulundugu ülkeye göre tanIiIanabiImesinin digiüda olabilecegi anlasüâcaktiEi AyrBa üst (yyy) ve alt (xxx) sIIiHiar hastanI saglilg uzmanEitarafEUan belirlenmesi, örnegin burada herhangi bir yerde açiiZIanan veri giris araçlarßraciügiîla girilmesi düsünülmektedir. HastanI genel durumu önceden belirlenen "norma araIiEl digEUaysa, algoritma, verinin hastanI uzun etkili insülin dozaj rejiminin düzeltilmesinin gerekli olup olmadigiIEbeIirlemek için degerlendirildigi adli (490) ile devam etmektedir. Ancak hastanlEl genel durumunun önceden belirlenen "normal" aralltha bulunmasEhalinde, algoritma önce (adl 480) hastanI kaydedilen kan glukoz düzeyi ölçüm verisi normal dagIBEli (e.g., Gaussian) münormal dagIIIEli mßergiliyor, sorgulamaktadlEl Bu örnek formül ile karakterize edilebilmektedir:-X < E{PG^3} < X; burada E{PG^3} (bellekte) kaydedilen kan glukoz düzeyi ölçüm verisinin üçüncü dagimîli anIEliemsil etmektedir, örnegin kaydedilen kan-glikoz seviyelerinin ortalamasEtetrafIa bu verilerdeki küplü sapmalar. ortalamasII üçüncü dereceden kökü, ve X önceden belirlenen bir Iimi (örnegin 5) temsil etmektedir. Önceden belirlenen Iimitin (X) O'a yakI olmasü bu nedenle ortalama civarIda verinin (E{PG^3}) dengeli olmasIÜansltîlnaktadE Bu nedenle örnegin, X 5 ise, kaydedilen kan glukoz düzeyinin ortalamasII kübik sapmasII ortalamasII üçüncü kökü -5'ten büyükse, fakat 5'ten küçükse veriler normal kabul edilmektedir. Aksi takdirde veri anormal olarak degerlendirilmektedir. hastanI insülin dozaj rejimini güncelleme konusunda harekete geçilmemektedir. Ancak eger adIida (470) hastanI kaydedilen tüm kan glukoz düzeyi ölçüm verilerinin ortalamasEbnceden belirlenen «n0rmal» aral[glII dlglElda kallýbrsa, o zaman adlda (490) algoritma, hastanI uzun etkili insülin dozaj rejiminin düzeltilmesinin gerekliligini degerlendirmektedir. Bu, hastanI kaydedilen MPG ve BTPG verisi in kabul edilebilir bir araIHZta düsüp düsmeyeceginin veya alternatif olarak, hastanI uzun etkili insülin dozajII düsük MPG kan glukoz düzeyi ölçümleri nedeniyle düzeltilmesi gerektigine dair göstergenin bulunup bulunmamasII degerlendirilmesi ile yapllüiaktadlü HastanlEl MPG ve BTPG verisinin önceden belirlenen bir araIlE içinde düsüp düsmeyeceginin belirlenmesi örnek formül ile karakterize edilmektedir: xxy s E{MPG}, E{BTPG} 5 yyx; burada xxy hasta için arzu edilen kan glukoz düzeyi arallgllîlçin alt sIlElEl yyx hasta için arzu edilen kan glukoz düzeyi aralfglElçin üst sIlEllEl E{MPG} hastanI kaydedilen MPG kan glukoz düzeyi ölçüm ortalamalarIEtemsil etmektedir, E{BTPG} hastanI kaydedilen BTPG ölçümlerinin ortalamasIEltemsil etmektedir. Örnek yapilândlElnaya göre xxy 80 mg/dL olarak önceden belirlenebilmekteyken, yyx 200 mg/dL olarak önceden belirlenebilmektedir. Bununla birlikte, bu degerlerin, istenildigi gibi, hastanI sagllEl uzmanEtaraflîidan (örnegin, veri giris araçlarlîlaraclllgllîla bellege girilmesi) dahil, baska sekilde önceden tan Ianabilecegi anlasllâcaktlB AdIida (490) saptama pozitif ise, 0 zaman hastanI uzun etkili insülin dozaj rejimi güncellemesi (adi (510)) geçilmistir ve algoritma adIia (500) devam etmektedir, buna göre hsatanI klgletkili insülin dozajlgdkarbonhidrat ("CHR" oran Ebiçiminde), düzeltme faktörü (5) ve plasma glukoz düzeltme faktörünün her biri güncellenmektedir ve hipoglisemik düzeltme "bayraglîl O'a siIJEllanmaktadIE (bu sayede insülin dozaj rejiminin bir sonraki degerlendirmesi sonraki modiûkasyonuna izin verilmektedir). Öte yandan saptama adIida (490) negatif ise, hastanI uzun etkili insülin dozajElsidIida (510) ad Iida (500) belirlenen güncellemelerin performansüle birlikte güncellenmektedir. Her iki durumda da, süreç, yeni hasta kan glukoz düzeyi ölçüm verileri girilene kadar bu tür güncellemelerin ardlEtlan son bulmaktadlEi A = (1 - a(Z)]a'f:,waban {a (1)LD(IC)} + a(Z)IavaA{_a(l)LD(k)} A alt = (1 "- a(2)a]/Â))taban IM} + &(2jfâl/afb{w} l 200 200 Uzun etkili insülin dozaj rejimi verilerinin güncellemeleri asaglki örnek formül ile karakterize edilebilmektedir. E{MPG} LD(k+1) = LD(k)'AaSagD Degilse E{MPG}b2 ise LD(k+1) = LD(k) + Aya/(aa degilse E{MPG}b3 ise LD(k+ 1) = LD(k) + AasagÜ burada ci(1), hastanI mevcut insülin dozaj rejiminin degismesi gereken yüzdeyi temsil etmektedir, a (2) karsiIJEI gelen ikili degeri (dozun nicelendirilmesi ihtiyacIdan dolaymtemsil etmektedir, LD(k) hastanI mevcut uzun etkili insülin dozajIlZlLD(k+1) hastanlöl yeni uzun etkili insülin dozajIEllemsil etmektedir, bi, bz, ve b3 önceden belirlenen mg/dL cinsinden kan glukoz düzeyi esik parametrelerini temsil etmektedir ve E{MPG} hastanI kaydedilen MPG kan glukoz düzeyi ölçümleri ortalamasIIEl HastanI insülin dozaj rejimi tam sayücinsinden (yani insülin üniteleri) olarak ifade edildiginden, mevcut uzun etkili insülin dozaj rejiminde tam sayEblmayan yüzde degisiminin en yakI büyük tam saylýh mEl/oksa küçük tam saylýb mEUenklenecegine karar verilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, örnegin hastanI uzun etkili insülin dozaj rejiminin mevcut 18 ünitelik rejimden %20 oranlEUa artlElB'iaslîgerektiginde, yeni dozaj. 21 ünite mi 22 ünite mi olacagi karar vermek gerekmektedir. Örnek algoritmada bu karar hastanI insülin hassasiyetine göre yapüüiaktadlî.] Insülin hassasiyeti genel olarak, hastanI günlük alabilecegi toplam insülin ünite saylglîl ortalamas- hastanI kilogram cinsinden aglEIlglEh bölünmesi ile tanllanmaktadlîl Özellikle, insülin hassasiyeti (IS(k)), örnek algoritmaya göre hastanI günlük uzun etkili insülin dozajII ikinci fonksiyonunun (hastanI mevcut insülin dozaj rejimine karsHJKJ gelen kaydedilen veriden türeyebilmektedir) hastanI kilogram cinsinden aglîlllgl. bölümü olarak tanIiIanmaktadE Bu asag-ki formül ile ifade edilmektedir: 2.LD(k) burada KK hastanI kilogram cinsinden aglElllglIlEI Bir hastanI insülin hassasiyeti faktörü, örnegin hastanI kilosuna karsiüEl gelen verinin girilmesi ile esas aIlEmadan da, elbette diger geleneksel araçlar ile de belirlenebilmektedir. Özellikle, bulusa konu algoritma, dozajI hangi yüzdede düzeltilecegini belirlemek ve en yakI tam saylýla uygun sekilde yuvarlamayühastanl CHR, PGR ve LD güncellemeleri için etkilemek için bir insülin düzeltme faktörü (OL(2X1)(IS)) )), a2 giris vektörü uygulamaktadlü HastanI kilosu biliniyorsa, bu saptama asag-ki örnek formül ile karakterize edilmektedir. burada &(1) mevcut olandan yeni olan insülin dozaj degerine ayarlaman yüzde degeridir ve degeri ile iliskili olarak (örnegin yi, yz, y3, y4) IS(k) degeri ile tanIlanmaktadlEl Bu nedenle algoritmanI örnek yapilândlEnasIa: Burada örnegin IS(k) < 0.3 ise, &(1) degeri 5'tir ve HastanI kilosu bilinmiyorsa, algoritma &'yElasag-ki alternatifi kullanarak belirlemektedir: hastanI uzun etkili insülin dozajElX üniteden fazla ise (öregin X 50 ünite insülin olabilmektedir) &(2) "1" olarak ayarlanmaktadlÜ ve dozajI ayarlanacag Üüzde bellekteki tüm kan glukoz düzeyi ölçümlerinin ortalamasi göre su sekilde belirlenmektedir (yani E{PG}).' , w1 S E{PG} < w2 , w3 s E{PG} burada W,, W; ve W; her biri önceden belirlenen kan glukoz düzeyi ini mg/dL cinsinden ifade HastanI uzun etkili dozaj- güncellenmesi için örnek formüllere geri dönüldügünde, örnek algoritmada, hastanI uzun etkili insülin dozaj rejiminin artlEIJE artlElEhayacagü/eya ne kadar artlEIâcagElya da azaltllâcaglîlkararü önceden belirlenen esik parametrelere (bi, bz, b3) Özellikle hastanI MPG kan glukoz düzeyi verisi 80 mg/dL'den küçük ise, yeni uzun etkili insülin dozale(LD(k+1)), mevcut uzun etkili insülin dozajl:{LD(k)) eksi Aait (yukar- gösterildigi gibi, Insülin hassasiyeti düzelme faktörü &(1) ve &(2) ve hastanlEl uzun etkili insülin dozajE(LD(k) fonksiyonudur ve Aüst yar_ esit olabilmektedir). Aksi takdirde, hastanI MPG kan glukoz düzeyi veri ortalamasEZOO mg/dL'den büyükse, yeni uzun etkili insülin dozajEQLD(k+1)), mevcut uzun etkili insülin dozajE(LD(k)) artmüstdegeridir (yukari gösterildigi gibi, insülin hassasiyeti düzeltme faktörü &(1) ve &(2) ve hastanI uzun etkili insülin dozajE(LD (k)) fonksiyonudur). Son olarak hastanI MPG kari glukoz düzeyi ortalama verisi 150'den büyük fakat 200'den küçük ise, yeni uzun etkili insülin dozajE(LD(k+1)) mevcut uzun etkili insülin dozale(LD(k)) artma" degeridir. Düzeltme miktarElA mevcut uzun etkili insülin dozajII a(2)'ye göre yuvarlanmaslîlile hesaplanmaktadlEl Özel bir örnekte, a(1)=20 a(2)=0 ve mevcut uzun etkili insülin dozajEl uzun etkili insülin dozajEILD(k+1)=58+11=69 olarak güncellenmektedir. Yukarldb aç[lZlananlara göre "ping pong" etkisine izin verilmemesi takdir edilmektedir, bir baska deyisle, hastanlEl uzun etkili insülin dozajEbyarlanamamaktadlB böylece herhangi iki ardlSIKl dozaj, ayarlanan dozajlar gibi, hemen ulasacaklarEldozajI altIda ve üstünde kalmaktadlEl Bu nedenle, en son LD güncellemesinin(LD(2)) sagllKI uzmanELD(0) taraflEtlan ayarlanan baslanglgl LD'den büyük olmaslîlve devam eden LD güncellemesinin (LD(1)) LD(0)'dan büyük olmasEhalinde çlEtlýla izin verilmemektedir. Bu nedenle sonuca LD(2) LD(O) LD(1) izin verilmemektedir. Adla (450) geri dönüldügünde, hipoglisemik etkinliklerin aslEllleaylElJherhangi bir zaman etiketinde kan glukoz düzeyi ölçüm verisinin, kahvaltlZlögle yemegi, aksam yemegi için veya sabah önceden belirlenen bir periyotta (örnegin 7 gün) hasta verilerinden görülmesi halinde, adIida (520) algoritma, kaydedilen, zaman etiketli hipoglisemik etkinlikleri, bu etkinlikler hastanI insülin dozaj rejimindeki herhangi bir sonradan gerçeklesen degisikligi etkilemek için ortaya ç[Et[glIa tanIilamaktadl'i'Jve ikili hipoglisemik düzeltme "bayragIEKörnegin "1" veya olusmamasIEllemsil etmektedir) 1'e ayarlamaktadlEl Algoritmada bu kesisimde bu "bayrag lEl' varllg1ü fazla saylöh hipoglisemik etkinlik olmasühalinde hastanlEl insülin dozaj rejiminin artmasIEc'bnlemektedir. AyrlEâa bu adla (520) göre, kan glukoz düzeyi ölçüm verisi sabah veya gece boyu hipoglisemik etkinlik yansltil[glfitla, algoritma hastanI herhangi bir sonraki insülin dozaj rejimi degisikligine uygun modifikasyonu tanllamaktadE Bu asaglki örnek formül ile karakterize edilmektedir: #HG etkinlikleri {MPG +NTPG} = X ise, LD oi(1)/2 azaltHBiaktadlEl burada #HG, MPG'de ve NTPG atamalElkan glukoz düzeyi ölçümlerinde kaydedilen hasta hipoglisemik etkinlikleridir, X önceden belirlenen bir degerdi (2 gibi), LD uzun etkili insülin dozajlElIÜ ve a(1) yukarlîîla anlatllân insülin hassasiyeti düzeltme faktörünü, yüzde cinsinden temsil etmektedir. Bu nedenler oi.(1)/2 hastanI uzun etkili insülin dozaj- yalnüa a(1)in 1/2 degeri kadar azaltilB1aleEyanlelnaktadlEl burada kaydedilen hipoglisemik etkinlik sabah veya gece ortaya çIlZinaktadlEl Ayrü bu adna (520) göre, kan glukoz düzeyi ölçüm verisinin gün için hipoglisemik etkinlik yansltîlnaslîhalinde algoritma hastanI insülin dozaj rejimindeki herhangi bir degisiklik için gereken uygun m0difikasyonu tanIIamaktadlB Bu asaglki formül ile karakterize edilmektedir: {BPG veya LPG veya NTPG} = X'te #HG etkinlik varsa, 8 güncellemesine bakIlîl burada #HG etkinlik, hastanIEl BPG, LPG veya NTPG zaman etiketli ölçümlerden herhangi birinde kaydedilen hipoglisemik etkinlik say-ifl X önceden belirlenen bir degerdir (örnegin 2) ve "bakIlZl güncelleme ö" algoritma örneginde, burada açiKJandigiEgibi, dahil edilen kisa etkili insülin dozaj düzeltme faktörü ö'dE Adn (520) ardlEtlan, algoritma hastanI insülin dozaj rejiminin, hipoglisemik etkinlik olusumundan baglislîl olarak ve hastanI insülin dozaj rejimi güncelleme ihtiyacII son degerlendirmesinden sonra önceden belirlenen zaman araliglElEl geçmesine dayanarak (klgfllaylîüblmadan örnegin 7 gün) güncelleme zamanüilup 0Imad[glI sorgulamaktadlEl(530). Böylece, hastanI insülin dozaj rejimi HG düzeltme bayragüaktive" ( çok fazla hipoglisemik etkinlik oldugunu göstermektedir) olsa da, rejimin son güncellemesinden itibaren geçen süre yetersizse güncellenmemesi olas- Yetersiz zaman geçtiyse, süreç yeni kan glukoz düzeyi ölçüm verileri girilene kadar sondadEI ("HAYIR" etiketiyle gösterilmektedir). Öte yandan, önceden belirlenen süre geçtiyse, algoritma adIia (490), uzun etkili insülin dozajlEllEl, yukari güncelleme adIiEQ500) ile devam ederek açiEIandlglEilizere güncellenip güncellenmedigini belirlemek için devam etmektedir, buna göre hastanI kisa etkili insülin dozajlîlikarbonhidrat oranEQ"CHR") cinsinden)), düzeltme faktör ve plasma glukoz düzeltme faktörlerinin her biri güncellenmektedir ve hipoglisemik düzeltme bayrag Elli'a slflEIianmaktadlEl Adna ( güncelleme yapllîhaktadlEI Bu asaglBhki örnek formül ile karakterize edilmektedir: Yeni PGR ("/VPGR'Q hesapla: NPGR i Farklîliiesapla, A = [PGR(k) - NPGRl Eger _A < il) .IS = (1 _a (2))Iâbâ/7 {A} + (1 (2) tavan' [A} Öyle degilse denklem asaglki gibidir A = (1 - a( 2)) taba"{_a(l)PGR(k) 1- +a(2)tavan{_a(i)PGR(k)} PGR(k+1) = PGR(k) + A - isaret{NPGR - PGR{k)) PGR(/( + 1)- quant(PGR(k +1), 22); ZZ[mg/dL] adIllarEit;in düzeltme nicelendirme. Özellikle, yeni PGR ("NPGR") önceden belirlenen bir deger (örnegin 1700) bölü hastanI mevcut insülin dozaj rejimindeki toplam günlük uzun etkili insülin dozajII iki katli fonksiyonudur. YukarEllaki formüllerde, bu bölenin degeri, hastanI mevcut Insülin dozaj rejimindeki günlük uzun etkili Insülin dozajI iki katIEliemsil eden deger, günlük verilen insülin dozajElioplamII ortalamas- bir yaklasilZI degeri olarak ikame edildigi için (bu veri opsiyonel olarak bellege bir insülin pompasElle girilmesi halinde, yukar. açllZlanan örnek aparatta oldugu gibi veya giris aracEIkulIanan hasta taraflEtlan uygulanabilmektedir), E{DT} ile gösterilmektedir. Bir fark degeri ("A") tanIilamak için çilZlan deger PGR ("PGR (k)") den elde edilen degerden çlEerBiaktadlEl A mevcut PGR(k) bölümü, 0.(1) bölü 100 degerinden az veya buna esitse, A'nI tam saymegeri (buna göre PGR (yani PGR(k+1)) güncellenmektedir) A = (1-oi(2))taban{A} +a(2)tavan{A formülünün fonksiyonudur; burada a(2) insülin hassasiyeti düzeltme faktörüdür (1 veya 0), "taban" bir önceki tam sayi& yuvarlanan A degeridir, ve (k) ile bölündügünde &(1) bölü 100'den daha büyükse, o zaman A'nI tam saylZldegeri asaglühki formül fonksiyonudur A = (1 - a(2))tâbâ/7{W} +a(2)ravan'{%tgmg}, '(1(2) insülin hassasiyeti düzeltme faktörü (1 veya 0) ise, &(1) insülin hassasiyeti düzeltme faktörünün yüzde degeri, PGR(k) mevcut PGR, taban bir sonraki küçük tam saylýh yuvarlanan A degeri, ve tavan bir sonraki büyük tam saylýb yuvarlanan A degeridir. Sonuca göre, PGR (PGR(k+1)) mevcut PGR (PGR(k)) artm çarpÜNPGR eksi PGR(k) farkII isareti, pozitif veya negatife esittir. Ayrüa, yeni PGR'nin, mg/dL'nin önceden tanIiIanmE adular nicelendirilmesi tasarlanmaktadlEl Bu örnek formül ile temsil edilmektedir. PGR(k + 1) = quant(PGR(k + 1), ZZ) PGR(k + 1) = quant(PGR(k + 1), 22); burada sFrlmlayîzHolmayan örnek ile 22 5'e esit olabilmektedir. Güncelleme adli. (500) göre, hastanI k& etkili insülin dozaj rejimindeki güncellemeler, karbonhidrat oranIa (CHR) modifikasyon ile gerçeklestirilmektedir. CHR, her ögünden sonra enjekte edilecek dogru insülin dozunun belirlenmesi gereken hastanI ortalama karbonhidrat insülin oranlEEgjöstermektedir. Süreç asag-ki örnek formüller ile karakterize edilebilmektedir: Yeni hesapla ' CHR ("NCHRÜ, NCHR = 500 Farkjesapla , A = ÂCHRUc) - NCHR, Degilse asag daki gibidir Özellikle yeni CHR, ("NCHR") önceden belirlenen bir degerin (örnegin 500) hastanI mevcut insülin dozaj rejimindeki toplam günlük uzun etkili insülin dozajIlEl iki katlEla bölümünün fonksiyonudur. YukarIki formüllerde, bu bölenin degeri, hastanI mevcut insülin dozaj rejimindeki günlük uzun etkili insülin dozaj. iki katIEliemsil eden deger, günlük verilen insülin dozajElloplamII ortalamas- bir yaklasllZ] degeri olarak ikame edildigi için (bu veri opsiyonel olarak bellege bir insülin pompasElle girilmesi halinde, yukari açlElanan örnek aparatta oldugu gibi veya giris aracElkullanan hasta tarafIan uygulanabilmektedir), E{DT} ile gösterilmektedir. Sonuç deger, ("A") belirlenmesi için mevcut CHR ("CHR(k)") degerinden çlElarllöiaktadlE Mevcut CHR(k) degerine bölünen A a(1) bölü 100 degerine esit veya bundan küçük ise, A tam saylîllegeri (yeni CHR (yani CHR(k+1) buna göre güncellenmektedir) A = (1- d(2))taban{A} +0i(2)tavan{A} formülünün fonksiyonudur, burada, a(2) insülin hassasiyeti düzeltme faktörüdür (1 veya 0), taban bir önceki tam sayüla yuvarlanan A degeridir, ve tavan bir sonraki tam saylýb yuvarlanan A tam sayijlegeridir. Öte yandan A bölü mevcut CHR(k), oi(1) bölü 100 degerinden büyük ise, A tam saylîdlegeri asaglîlhki formülün tam say-El A = (1-q(2))taban{-OÄESÖ%{QLQ}+a(2)tavan{%} burada, a(2) insülin hassasiyeti düzeltme faktörüdür (1 veya 0), @(1) insülin hassasiyeti düzeltme faktörünün yüzde degeri, CHR(k) mevcut CHR, taban bir sonraki küçük tam saylýla yuvarlanan A degeri, ve tavan bir sonraki büyük tam saylýla yuvarlanan A degeridir. Sonuca göre, CHR(CHR(k+1)) mevcut PGR (CHR(k)) artll çarplJNCHR eksi CHR(k) farkII isareti, pozitif veya negatife esittir. Hastalar klîla etkili insülin dozlarlEla, enjeksiyon zaman_ göre farklWanllîlverebileceklerinden, farkIEldoz insülin, kahvaltÇl ögle yemegi veya aksam yemeginde tüketilen aynElmiktarda karbonhidrat. ikamesi için gerekli olabilmektedir. Örnegin ögle yemeginde tüketilen her 10 gram karbonhidrat için 1 ünite Insülin verilmekteyken, aksam yemeginde tüketilen her 8 gram karbonhidrat için 1 ünite insülin verilmektedir. AlgoritmanI örnek yapllândlElnasIa, delta parametresi 5 ile kazanllân esneklik, aynlZlzamanda adIida (500) güncellenmektedir. Karbonhidrat insülin oranII (CHR) tüm ögünler için yukarßh oldugu gibi aynElsekilde hesaplandgßnlasllîhaktadlîl Ancak, gerçek doz ögünler arasIa (yani kahvaltIZlögle yemegi, aksam yemegi) farklllm göstermektedir ve CHR ö'ya esittir. Bu nedenle örnek algoritma, dozun CHR'nin 5 ile az miktarda degistirilmesi ile, hastan günün farkllâamanlarIa insüline yan-Elielafi etmek için daha etkili hale getirilmektedir. Delta (ö) karbonhidrat miktarlarlEEllemsil eden bir dizi tam saylElElve özellikle bir dizi deger olarak temsil etmektedir. Delta ö pozitif olabilmektedir, böylece bir ögünden önce insülin dozunda artlg arzu edilmektedir, veya negatif olabilmektedir, böylece gün içinde hipoglisemik etkinlik nedeniyle söz konusu ögünde, insülin dozunun azaltllBiaslârzu edilmektedir. Baslanglgta, dizideki [öb, öl, öd] her bir ö'nI hastanI saglilîl uzmanEllarafIdan tanIiIanmaslZl veya önceden belirlenen bir degeri yanlelnasEdüsünülmektedir (örnegin her bir [b, i, d] veya [Ob, 01, Cd] için [5: 0, 0, 0] böylece hastanI CHR'sinin kahvaltüögle yemegi veya aksam yemegi için kullanIlgIEllÃlanlelnaktadlE). ö ("Rö") arallgElnaksimum (iöb - öli, iöb- ödi, löd-öli) olarak ifade edilen üç farkI maksimumudur. AyrlEla algoritma setin [öb, 51, 5d] min (öb, 81, öd) olarak ifade edilen minimal girdisini ("ömin") tannlamaktadlü HastanI CHR'sinde herhangi bir düzeltme mevcut R5 (R6 (k)) setinin en büyük arallgllian veya örnek yapilândlîilnada oldugu gibi örnegin 2 olabilen önceden belirlenen limitten (D) az veya buna esit olan yeni Rö ("Rö(k+1)") ile sonuçlanabilmektedir. Yukarldh açllZlananI aksine, eger hipoglisemik etkinlik sayEIZI(HG) bir ögünde (D, I, d) önceden belirlenen bir sürede (örnegin 7 gün) önceden belirlenen bir degere (örnegin 2) esitse, ve karsUJE gelen öb, 61 veya 8d ömin esit degilse veya arallKl 0 (Rö=0) ise, 6 (öb, 61, veya öd) artlglj mevcut 5 eksi önceden belirlenen bir degere ("d") esittir, bu örnegin, 1; olabilmektedir, böylece öm = 5,,, - d'dir. Aksi takdirde, karsiliKlgelen öb, 51 veya öd ömin'e esitse ve aralilZlO'dan farkllýSa, o zaman 6 (öb, 81 veya 601) degerinin azalmasüsetin her bir ö'sinin önceden tanIilanmlgl"d" degerinin (ör., 1) azaltümasMa gerçeklestirilmektedir (yani, [öb, 81 veya öd]); bu nedenle, 5 : ö - d (burada 5 tüm diziye [öb, 51 veya 6d] karsililîl gelmektedir). Öte yandan bellekte saklanan hipoglisemik etkinlik saylîlîbüyük degilse, dizilerden bir veya daha fazlasIa ö degerinin artlEIlIhasEgerekebilmektedir (örnegin, [öb, 51, veya öd]). ArtlglEl gerekip gerekmedigini belirlemek için algoritma üç ögün arasia (b, I, d) insüline bir dengesiz yanllîlaramaktadlB HastanI en son klîh etkili insülin dozajlEla yaniEllJ üç ögünün ikisi ile iliskili ortalama kan glukoz düzeyi ölçümleri önceden belirlenen kabul edilebilir bir arallKtayken (örnegin, oii fakat ortalama kan glukoz düzeyi ölçümleri önceden belirlenen kabul edilebilir arallglül üzerindeyse dengesiz olarak kabul edilmektedir. Iki ögünün ortalamasüloci, az] olurken, üçüncü ögün ortalamasEl› (12 ise, güncellenen dizi için (öb, 51 veya öd) ö degerleri asag-ki örnek formüller ile belirlenmektedir: Öimpû) = öimpü) + d; (R5.,mp<=Rö) veya (Rö.[mp<=D) ise, 8 = önnp YukarIkiIere göre ömp, atanmlglbir test dizisi [öb, 51, 5d] tannlanmaktadlü burada her bir öb, 61, 5d degeri ve öd her biri öb, 51, ve 6d karsiIJEIgelen mevcut degere esittir. Test dizisindeki, kan glukoz düzeyi ölçümünün önceden belirlenen kabul edilebilir bir aralig (örnegin 0t2 ) asmak için belirlenen ögünlere karsmî gelen (b, l, d) 6 degeri, asagIaki ifadeler ile uyumluysa deger "d" kadar (örnegin 1) art r Imaktad r ve yeni bir dizi, kabul edilmektedir: Rö-tmp<=Rö (yani test dizinin ("Rö.tmp") arallglERö mevcut dizi arallglüdan (R5) daha azdIElvey buna esittir veya; R5.tmp<=D (yani test dizisinin("Rö-tmp") aral[gERö önceden belirlenen degerden "D" (örnegin 2) daha azd Elveya buna esittir. Bu nedenle, hastanI kan-glikoz seviyesi ölçüm verileri önceden belirlenmis bir araligII dlglübaysa, örnegin sadece örnek olarak al = 80 ve oi2= 120 arasIaysa, belirli bir ögün için insülin dozajIda bir artlgla neden olacaktIE Ayrlîia bu adla (500) göre, ikili hipoglisemik düzeltme bayragElO'a leIEllanmakta olup, hastanI insülin dozaj rejiminin güncellendigini yansHnaktadE (ve böylece bir sonraki degerlendirmede tekrar güncellenebilmektedir). AdIida (500) belirlenen PGR ve CHR degerlerinin, opsiyonel olarak islemci tarafian, geleneksel formüllerle, "kayan ölçek" tipi insülin dozaj rejiminin hesaplanmasüiçin kullanllâbilmektedir. Bu tür hesaplamalar, bu nedenle her ögün için önceden belirlenen ortalama karbonhidrat saylîEhiç temel olarak kullanllâbilmektedir. Alternatif olarak, bu tür bilgiye karsHJIZl gelen veri, hasta taraflEtlan veri giris araçlarEI kullanllârak, bellege girilebilmektedir. Örnek algoritma ile, yukarlî'Ib tarif edildigi üzere, Yukari tarif edilen örnek algoritma bas., bir hipoglisemik etkinligin bir dozaj azaltl- neden olmasIZIdurumunda, bir sonraki güncelleme döngüsünde baska bir dozajIyükselemeyecegi takdir edilmektedir. AlgoritmanlEl burada açllaanan örnek yapilândlElnalela göre, hastanI insülin dozaj rejiminin periyodik degerlendirmesinin alIlgilZherhangi bir zamanda, algoritma insülin dozaj rejiminin hemen önceki insülin dozaj rejiminde herhangi bir degisiklik yapllîhasa bile güncellendigi gibi tedavi etmektedir. Üstelik, bir periyodik güncelleme degerlendirmesi sonucunda, bir es zamanllîblmayan güncelleme dlglütla, bir sonraki periyodik güncelleme degerlendirmesine kadar geçen zamanlaylîllelflü slflEIlanmaktadlEl Belirtildigi gibi, bulusun burada açilZIanan herhangi bir yapilândlElnaya göre çallglEllüiasIa, baslanglgta sagllEl uzmanEile belirlenen bir hasta insülin dozaj rejimi, örnegin uzun etkili insülin doz bileseni, karbonhidrat oran bileseni ve bir plazma glukoz düzeltme faktör bileseni içermektedir. Bu insülin dozaj rejimi verisi, bir sagllEl uzmanEltarafIan oldugu gibi bir aparat. haflîlalela, birinci durumda ve hastanI aparattan herhangi birini kullanmaleUan önce girilmektedir. Opsiyonel olarak ve gerektiginde, aparat. içindeki saat hastanI yasadlglZl dogru zamana ve zaman dilimine ayarlanmaktadlîl böylece ardEllZl olarak aparata girildikçe hastanI kan glukoz düzeyi ölçümlerine atanan zaman etiketleri, veriler girildiginde (otomatik, manuel veya ikisinin bir kombinasyonuyla) dogru iliskidedir. ArdIan, hasta girdiyi gerçeklestirmektedir veya aksi takdirde bellege otomatik olarak (örnegin glukozmetre ile) her bir ardlgllîl hastanI kan glukoz düzeyi ölçümüne karsilIEl gelen veri girilmektedir. Bu verilerin girisini takiben, islemci, yukarida açlKlanan algoritma yoluyla, hastanlEJ mevcut Insülin dozaj rejimini degistirip degistirmeyecegi ve ne kadar degistirilecegini belirlemektedir. Mevcut insülin dozaj rejimine iliskin bilgi daha sonra hastaya saglanmaktadlEl böylece verilen insülin ayarla nabilmektedir. Bulusun örnek yapllândlîilnalarII yukarlâlaki açllZlamaslÇl tasvir ve açllZlama amaçlIlEl Bulusun tam olarak açlElanmamasElya da bulusu lellEllandlElnasElamaçlanmamaktadlü yukar- açllZlanmlgl olan kesin formlar ve bunlar. modifikasyonlarüve varyasyonlarlZl yukarüiaki ögretilerin Iglglia mümkündür ya da bulusun uygulamasIan elde edilebilmektedir. Gösterilen düzenlemeler, teknikte uzman bir kisinin bu ve çesitli diger yapüândlîmalara ve belirli bir kullanma uygun olarak çesitli modifikasyonlarda inovasyondan faydalanabilmesini mümkün kllBiak için inovasyon prensiplerini ve pratik uygulamasIEl açllZlamak için gösterilmis ve tarif edilmektedir. Mevcut bulusun inovasyonlarII sadece birkaç örnek yapilândlElnaslZlbu tarifnamede detaylüilarak açllZIanmlSlolsa da, bu açlEJamayEgözden geçiren teknikte uzman kisiler, yeni ögretilerden ve konunun avantajlarIan ayrllârak, birçok modifikasyonun maddi olmayan bir sekilde mümkün oldugunu takdir edeceklerdir. Buna göre bu tür modifikasyonlarmievcut bulusun kapsam a yer almaktadlE] TR TR TR TR TR TR TR TR TR TECHNICAL FIELD The present invention relates to an apparatus for optimizing the insulin dosage regimen of a diabetic patient, and in particular, to an apparatus comprising a processor programmed to determine whether and by how much at least one of the patient's future blood glucose level measurements will vary in order to maintain the insulin dosage regimen within a specified range by minimizing data inputs corresponding to blood glucose level measurements taken at different times. PRIOR ART Diabetes is a chronic disease resulting from inadequate insulin secretion by the endocrine pancreas. Approximately 7% of the population in the world has diabetes. These people Approximately 90% of patients have type 2 diabetes, while approximately 10% have type 1 diabetes. In type 1 diabetes, patients surrender to autoimmune distraction by their endocrine pancreas, requiring daily insulin injections to control blood glucose levels. In type 2 diabetes, the endocrine pancreas gradually fails to meet the increased insulin demand, so the patient must compensate with oral medications or an insulin therapy regimen. Failure to properly control glucose levels in either type 1 or type 2 diabetes can lead to complications such as heart attack, stroke, blindness, renal failure, and even premature death. Insulin therapy is the cornerstone of type 1 diabetes management and is the most common treatment method in type 2 diabetes, where approximately 27% of patients require insulin. Insulin administration is designed to mimic physiological insulin secretion by administering two types of insulin: long-acting insulin (also known as true-acting insulin), which meets basal metabolic needs, and dual-acting insulin, which compensates for the sharp increases in blood glucose levels following meals. The dosing process for these two types of insulin, in any form (e.g., as separate or premixed insulin), involves numerous considerations. Initially, the patient measures their blood glucose level (using the same glucose meter) an average of three to four times a day. The fluctuations in the number and range of such measurements make it difficult to interpret these data, making it difficult to predict trends resulting from them to better manage the disease. Second, the complexity of human physiology requires ongoing changes in insulin needs. Currently, these assessments are often conducted through clinic appointments with a patient's endocrinologist or other healthcare professional. However, these visits, which are often frequent and short-lived, are often every 3 to 6 months, so the physician or other healthcare professional typically only reviews the patient's most recent medical data. Consequently, patients More than 60% of patients have suboptimal diabetes control, resulting in undesirable complications. Of course, the biggest challenge facing diabetes management is the lack of a healthcare professional and the relatively low frequency of clinic appointments. Research has shown that more frequent insulin dosage adjustments, such as every one to two weeks, improve diabetes control in most patients. However, as the number of diabetic patients continues to rise, this is expected to decrease due to more frequent insulin dosage adjustments and increased checkups. Unfortunately, traditional diabetes management solutions fail to address this problem. The most frequently used device in diabetes management is the glucose meter. Such devices. While several types exist, each is characterized by providing patients with nearly accurate blood glucose results. Additional information can be used to better assess dynamic trends in blood glucose levels. However, traditional glucose meters are designed as diagnostic tools, not therapeutic ones. Therefore, even with the current state of the art, glucose meters do not improve glycemic control. The traditional solution for treating diabetes is the insulin pump. Insulin pumps are devices that continuously infuse effective insulin into a patient at a predetermined rate to cover both basic and mealtime needs. As with manual insulin administration therapy, a healthcare professional adjusts the patient's insulin dosage regimen during consultations. They are widely used by patients with type 2 diabetes. However, due to prohibitive costs, insulin pumps are frequently adjusted by a physician or healthcare professional to meet the needs of each patient based on blood glucose level measurements. A newer solution to diabetes treatment involves combining near-continuous glucose monitoring with an insulin pump and highly effective insulin infusions to create an artificial pancreas that regulates a patient's blood glucose levels. This solution utilizes real-time patient information to match insulin dose to the patient's dynamic insulin needs, depending on any underlying physician-prescribed treatment plan. While such systems are dependent on current dosing conditions, they are entirely reactive and only partially effective. As a result of these drawbacks, such combined systems are not always effective in controlling blood glucose levels. For example, such combined units cannot predict unplanned activities, such as exercise, that would significantly lower a patient's blood glucose levels. When a hypoglycemic state is detected, the delay in insulin action results in inadequate regulation of hypoglycemic activity not only with conventional synthetic insulin but also with subcutaneous insulin pump administration. While the above solutions are useful in some patients in the management and treatment of diabetes, or at least fulfill their promise, a cost-effective management of diabetes in patients is introduced, including a system for insulin infusion, blood glucose measurement, insulin dosing regimen, prediction of future glucose values, and insulin infusion correction. This system includes meal and exercise/physical activity events, inputs used, indicator, desired interval determination. US document: System for managing insulin infusion in the diabetic patient, glucose sensor, predictions, and corrective infusion. US dated document EDiabetes management system, glucose estimates and corrective activity US dated document Insulin infusion management, display, input devices, adjustments, blood glucose warnings, upper/lower limits, timing information. US dated document: Insulin management system, number of hypoglycemic episodes, determination of limits for normalizing hypoglycemic data. BRIEF DESCRIPTION OF THE INVENTION According to the definition, an apparatus for optimizing an insulin dosage regimen for a diabetic patient over time is provided in various configurations. The apparatus includes: a first computer-readable memory for storing data corresponding to at least one or more components of a patient's current insulin dosage regimen and blood glucose level measurements determined by the patient at various times; A processor operatively connected to a first computer readable memory device, the processor being programmed to determine whether or by how much at least one or more components of the patient's current insulin dosage regimen will change in response to the patient's blood glucose level measurements at various times to maintain the patient's future blood glucose level measurements at a predetermined interval. The display is for displaying indicator information corresponding to the patient's current insulin dosage regimen. According to another feature, the apparatus may include a glucose meter operating to provide data inputs corresponding to multiple determined patient blood glucose level measurements at least in response to the first computer readable memory device. In addition to this feature, the processor may be operated to associate data entries corresponding to patient blood glucose level measurements, determined multiple times, with an indication of when the measurement was entered into memory. Data entry means may also be provided to provide identification for each usable blood glucose level measurement data entry, to verify the assigned identity of each blood glucose level measurement data entry, and/or to change the assigned identity for each blood glucose level measurement data entry. The apparatus of the invention may also include an insulin pump in addition to or instead of a separate glucose meter. According to this feature, the insulin pump is connected to the processor to deliver insulin to the patient according to the patient's current insulin dosage regimen. The insulin pump is capable of providing for the entry of data into the at least first computer-readable memory regarding the rate at which insulin is delivered to the patient by the pump according to the patient's current insulin dosage regimen. According to one feature, the apparatus may include data entry means, and for the entry of this memory, the apparatus is connected to the at least first memory devices for the entry of data entries corresponding to at least one or more components of the patient's current insulin dosage regimen and the patient's blood glucose level determined multiple times. According to another feature of the invention, the data entries may include data entry regarding the patient's weight. According to this feature, data entry tools facilitate the entry of data related to the patient's weight into at least the first memory. Another feature is that the data entry can also include data related to the food consumed by the patient. Accordingly, while the data entry tools facilitate access to the data related to the food consumed by the patient in the first memory, the processor works to determine the data related to the food consumed by the patient, including the carbohydrate count. According to another feature, the data entry also includes data related to the number of insulin units administered periodically to the patient. According to this feature, the data entry means facilitate the entry of data input corresponding to the number of insulin units administered to the patient into at least the first memory. BRIEF DESCRIPTION OF THE DRAWINGS To illustrate how to use the present invention for a better understanding, for example, reference is made to the accompanying drawings showing exemplary embodiments of the present invention, which are as follows: Figure 1 is a simplified schematic of an apparatus according to the first exemplary embodiment of the invention; Figure 2 is a drawing of a representative display for providing information to the patient; Figure 3 is a drawing of another representative display for providing information to the patient; Figure 4 is a drawing of another representative display for providing information to the patient; Figure 5 is a drawing of yet another representative illustration for providing information to the patient; Figure 6 is a simplified diagram for implementing the system of the invention, according to another embodiment; Figure 7 is a simplified diagram for implementing the system of the invention, according to another embodiment; Figure 8 is a simplified diagram for implementing the system of the invention, according to another embodiment; Figure 9 is a schematic view of an exemplary embodiment for implementing the present invention; Figure 10 is a schematic view of a second exemplary embodiment for implementing the present invention; Figure 11 is a general diagram of the steps applied according to an exemplary embodiment for updating a patient's insulin dosage regimen. Figure 12 is a general diagram of the steps applied according to an exemplary embodiment for updating a patient's insulin dosage regimen. DETAILED DESCRIPTION As necessary, detailed descriptions of exemplary embodiments of the present invention are described herein. However, it is to be understood that the embodiments described are examples of the invention and that it can be implemented in various and alternative ways. The accompanying drawings are not to scale and some features may be enlarged or reduced to show isolation of particular components. Therefore, the specific structural and functional distinctions described herein are not to be interpreted literally, but merely as a basis for providing those skilled in the art with a representative basis for various applications of the present invention. Referring back to the drawings, wherein numbers refer to similar or corresponding parts in various aspects, the present invention is understood as apparatus for optimizing the insulin dosage regimen for diabetic patients over time, e.g., at visits, thereby improving diabetic control. As used herein, the term "insulin dose" refers to and refers to the amount of insulin to be taken at one time, while the term "insulin dosage regimen" refers to and refers to the set of instructions (typically prescribed by the patient's physician or other healthcare professional) that define when and how much insulin to be taken during a given period or under given conditions. A conventional insulin dosage regimen includes various components, including a long-acting insulin dosage component, a plasma glucose correction factor component, and a carbohydrate ratio component. So, for example, a sample insulin dosage regimen for a patient might be as follows: 25 units of long-acting insulin before sleep; 1 unit of long-acting insulin for every 10 grams of digested carbohydrate; and 1 unit of long-acting insulin for every 10 mg/dL of a patient's blood sugar level below 120 mg/dL. According to Figure 1, which shows a general scheme, the apparatus (1) according to the invention, in accordance with an exemplary construction, comprises, in particular, a first memory (10) which stores data entries corresponding to one or more of the components of the patient's current insulin dosage regimen (separate units of long-acting and short-acting insulin or previously mixed insulin, etc.) and blood glucose level measurements determined at various times, a processor (20) connected with at least the first memory (10) to be operated, and a display (30) connected with the processor (31) to be operated to display the information corresponding to the patient's current insulin dosage regimen. The processor (20) is programmed to determine at least the data inputs corresponding to the patient's blood glucose level measurements determined at various moments in time in order to determine whether, or by how much, one or more components of the patient's current insulin dosage regimen will change in order to keep the patient's future blood glucose level measurement within a certain range. Such a change, if realized, results in a change of the patient's current insulin dosage regimen data stored in the memory (10), as explained herein. Therefore, the data input corresponding to one or more components of the patient's current insulin dosage regimen stored in the memory device (10) is recorded by a healthcare professional, starting from the time the apparatus in question begins to be used. insulin dosage regimen, but these data entries can change with the operation of the apparatus (e.g., the time interval between a patient's examinations). In the above figure, the apparatus of the invention monitors relevant patient data with each new input of information (such as at least the patient's blood-glucose level measurements), thus facilitating insulin dosage optimization between patient examinations. The apparatus generalized above - a purpose-built EUJPDA-like unit, a mobile phone, is envisioned to be constructed in any manner. Preferably, but not necessarily, such a device may include data entry means, such as a keyboard, touch screen interface, etc. (generally indicated by a dashed box 40), for the initial input of data by the healthcare professional corresponding to the patient's current insulin dosage regimen (and optionally other data such as the patient's current weight, predetermined upper and lower limits for the patient's blood glucose level measurement) as well as for subsequent input of data corresponding to multiple blood glucose level measurements by the healthcare professional (optionally, such additional data inputs as the patient's current weight, insulin units injected by the patient, data on when the patient ate, carbohydrate content of foods eaten, meal type (e.g., breakfast, lunch, dinner, snack). As shown in [0000] For example, the data entry tools 40 are connected to the memory 10 (shown by line 41) for operation. The display 30 is used to provide visual indication to the patient, healthcare professional, etc., including, in a non-standard example, the current insulin dosage regimen for the patient, the corresponding insulin dose (e.g., the units of insulin to be administered to the patient based on the last blood glucose level measurement and the current insulin dosage regimen). For this purpose, the display 30 is operatively connected to the processor 20, as shown by the dashed line 31. As indicated, the data entry tools 40 may be in the form of a touch screen, in which case the data entry tools 40 and the display 30 may be combined (such as those exemplified by the commercially available IPHONE (Apple, Inc., California)). 2 to 5, representative images are depicted for a display 30 and a touch screen type combined display 30/data entry tool 40, which exemplify both the patient information that can be provided by the display and the type of data entry. Specifically, Figure 2 shows a display 30 that provides current date/time information 32 and the patient's current blood glucose level measurement 33 based on the simultaneous entry of data. Figure 2 shows a pair of registers 42, where the patient can scroll through a list of predefined options 34 representing the time of the patient's current blood glucose level measurement. Making one of these selections allows the processor to correlate the measurement data with the appropriate measurement time for more precise control of the patient's insulin dosage regimen. Figure 3 shows the display (30) providing current time/date (32) and the recommended dose of short-acting insulin units (35) based on the insulin dosage regimen determined for the patient to take at lunchtime. Figure 4 shows, with an indicator (30) providing current date/time information (32), the recommended doses of base (3 IUs) and supplemental doses (1 IU for every 8 grams of digested carbohydrate) of short-acting insulin units (36) for the patient to consume at lunch, all based on the established insulin dosage regimen. Figure 5 shows, with an indicator (30) providing current date/time information (32), the recommended dose of short-acting insulin units (37) for the patient to consume at lunch, all based on the established insulin dosage regimen. Figure 5 shows a pair of slides (arrows) where the patient can scroll through a list of predefined meal choices (38), each of which will be associated with a specific amount (e.g., grams) of carbohydrate. When the patient selects a meal preference, the processor can determine the amount of carbohydrate contained in that meal and, instantaneously, the prescribed insulin dosage regimen, the recommended dose of double-acting insulin the patient should take (in this example, 22 IU of double-acting insulin for a lunch of steak and pasta). In a structure as shown in Figure 6, the apparatus according to the invention optionally includes a glucose meter (shown by the dashed box 50) as shown in Figure 1, which is connected to the memory 10 to facilitate automatic data entry corresponding to the patient's glucose level measurements directly into the memory 10 (shown by the line 51). Alternatively, it is envisaged to provide the glucose meter 50' as a separate unit capable of communicating with the device 1' (by cable or wirelessly, as represented by the line 51') so that the patient's glucose level measurements are downloaded into the memory 10' as shown in Figure 7. In another embodiment [according to Eina, as shown in Figure 8, the apparatus (1") according to the invention can be combined with an insulin pump (60") and optionally with a glucose meter (50"). In this embodiment [according to Eina, the processor (20") operates to determine whether and by how much the patient's current insulin dosage regimen should change in order to keep future blood glucose level measurements within a predetermined range, from the patient's blood glucose level measurement data (which can be automatically transferred to the memory (10"), where the processor is provided with a glucose meter (50") as shown, and can be connected to a glucose meter so that these data can be automatically downloaded to the memory (10"), or data entry means E1 (40") are provided so that these data can be entered by the patient). The processor (20") operates to determine whether and by how much the patient's current insulin dosage regimen should change in order to keep future blood glucose level measurements within a predetermined range. It is connected to work with the insulin pump (60") (shown on line (61")) and is used to apply insulin dosage regimen information to control the insulin units delivered to the patient by the pump (60"). Therefore, the processor (20") and the pump (60") form a closed-loop system that works automatically to adjust the pump infusion rate and profile based on the patient's blood glucose level measurements. This eliminates the need to visit a health care professional to adjust the insulin pump-infusion rate/profile as is traditionally the case. In addition to this, the insulin pump (60") memory (10") is used to transfer the data corresponding to the insulin rate delivered to the patient by the pump according to the patient's current insulin dosage regimen. These data can be accessed by the processor (20"), for example, to calculate the amount of insulin units administered to the patient by the pump during a certain period of time (e.g., 24 hours). Such data can therefore be applied in the present invention to determine the patient's insulin sensitivity, plasma glucose correction factor and carbohydrate ratio more accurately. Furthermore, when this is done, the apparatus (1") can optionally receive an initial input corresponding to the patient's minimum current insulin dosage regimen data, for example, by the healthcare professional (and optionally, additional data such as the patient's current weight, upper and lower preferred limits determined for the patient's blood glucose level measurements, etc.) and subsequent data inputs corresponding to the patient's minimum blood glucose level measurements determined at various times (this information can be automatically transferred from the blood glucose meter (50") to the memory (10"). keyboard, touch screen interface, etc., for entering various data, including (in the transferredB1adigEscale) and optionally, additional data input such as patient weight, number of insulin units injected by the patient, data on when the patient ate, carbohydrate content of foods eaten, meal type (e.g., breakfast, lunch, dinner, snack), etc. (generally shown in dashed box 40")) can be accessed by data entry means. It is also envisioned that the invention could be implemented through data entry by individuals (e.g., patient and healthcare professional) at different locations, as shown in Figure 9. For example, it is envisioned that data entries for at least the patient's initial insulin dosage regimen would be entered by the healthcare professional at a first location using a general purpose computer, cell phone, iPhone, or other device 100 (general purpose computer), while subsequent data entries (e.g., patient blood glucose level readings) could be entered by the patient at a second location using a general purpose computer, cell phone, iPhone, or other device 200 (general purpose computer), and these data would be accessed at a third location using a general purpose computer, cell phone, iPhone, or other device 200 (general purpose computer). It communicates with the location in the form of a computer 300 comprising at least one memory and a processor. According to this embodiment, the computers 100, 200, 300 can be connected to a network in any known way (e.g., via the internet). Such a network connection is shown by lines 101 and 201 in the form of a diagram. Thus, for example, the invention can be implemented through a website accessible by a healthcare professional, where relevant data is entered and information about any updates regarding a predetermined treatment plan is communicated to the patient and the healthcare professional. Alternatively, it is envisaged that the invention can be affected by data entry by persons at different locations (e.g., the patient and the healthcare professional), wherein one of the separate persons, e.g., In the example, the patient has a single device 200' having processor and memory components, and this device 200' is configured to receive data inputs from the remote person. Figure 10. The device (can be in any format, including a mobile phone, a device suitable for the purpose, etc.). According to this configuration, it is envisioned that data inputs for at least the patient's initial insulin dosage can be entered at another location (e.g., healthcare professionals), for example, a general purpose computer, mobile phone, or other device 100' that functions to transmit data to the device 200' (general purpose computer), while subsequent data inputs (i.e., patient blood glucose level measurements) can be entered directly into the device 200'. According to this configuration, the healthcare professional The patient may enter initial insulin dosage at the first location via the remote device 100', and the data is then transmitted to the patient device 200', where it is stored in its memory. According to one permutation of this configuration, the above arrangement can also be reversed, such that patient data entries (e.g., patient blood glucose level measurements) can be entered remotely, e.g., via a cell phone, computer, etc., at the first location, and transmitted to the subsequently remote device, which contains processor and memory components that are used to determine whether and by how much the patient's current insulin dosage regimen should change. According to this other permutation, modifications to the patient's insulin dosage, affected by the operation of the invention, are then transmitted to the patient. According to Figure 9, it is envisaged that the glucose meter (50"') can be interfaced (wireless, wired connection e.g. USB cable, FIREWIRE cable etc.) separately (including the device format designed as shown above, as per Figure 6) for the general purpose of downloading blood glucose level measurements with one computer (200) at the patient location for transfer to the third computer (300). Also according to Figure 10, it is envisaged that the glucose meter (50"') can be interfaced (wireless, wired connection e.g. USB cable, FIREWIRE cable etc.) with a single device (200) for downloading blood glucose level measurement data directly to this device. Referring back to Fig. 11, a diagram generalizing a method of the invention that can be applied to optimize a diabetic patient's insulin dosage regimen is shown. The invention may be operated according to any of the configurations described herein, for example, a patient's insulin dosage regimen determined by a healthcare professional (e.g., including carbohydrate ratio ("CHR"), long-acting insulin dose, and plasma glucose correction factor). Alternatively, the initial insulin dosage regimen may be determined using published protocols for initiating insulin therapy, such as those published by the American Diabetes Association on October 22, 2008. This insulin dosage regimen can be entered into the memory of the apparatus (including the other configurations described above), for example, by a healthcare professional. This information is entered initially and before the patient begins using the device. The patient then enters at least one consecutive measurement of the patient's blood glucose level, or otherwise, it is entered automatically (e.g., by the glucometer). Following the entry of such data, the processor determines, for example, using the algorithm described here, whether and by how much the patient's insulin dosage regimen should be changed. Information regarding the patient's current insulin dosage regimen is then provided to the patient so that the administered insulin can be adjusted. For example, the determination of whether and by how much the patient's current insulin dosage regimen should be changed is based on assessments conducted both at predetermined intervals (e.g., every 7 days) and asynchronously at these intervals. Asynchronous determinations The patient blood glucose level data is re-evaluated for security at each new blood glucose level measurement, whether or not an emergency situation exists, including an urgent change in the patient's current insulin status. Specifically, a new patient blood glucose level measurement is stored in memory (300), accessed by the processor, and tagged according to the time of measurement and whether it is associated with a particular event, e.g., before breakfast, before going to bed, at night, etc. (310). Once so stored and tagged, new and/or previously recorded blood glucose level measurements are subject to an assessment of the need for updating based on the elapse of a predetermined time measured by the meter (320), as well as an assessment of the need for asynchronous updating for security (330). For example, A very low blood glucose measurement indicating hypoglycemic activity (e.g., below 50 mg/dL) or the accumulation of multiple measurements from the previous few days may lead to an update of the patient's insulin dosage regimen according to step 330, an update of which is warranted according to step 320 if a predetermined period (e.g., 7 days) has passed since the last update of the patient's insulin dosage regimen. In either case, the patient is provided with information 340 corresponding to his/her current insulin dosage regimen (whether modified or not) for use in insulin administration. Figure 12 shows a brain diagram, which specifically illustrates a fourth algorithm, which can be used to optimize the insulin dosage regimen of a diabetic patient. In line with the example algorithm, the insulin dosage regimen is divided into separate units of long-acting and short-acting insulin. It is thought to be. However, it is equally appreciated that it is applicable to optimize the patient's insulin dosage regimen in cases where the dosage is in a different conventional form (e.g., previously administered insulin). It will also be apparent from this specification that the invention can be implemented in a manner different from that specifically described below. According to the first step, data corresponding to a patient's new blood glucose level measurement (400) are entered into the first memory (not shown in Figure 12), for example, by the example device mentioned above. Data is accessed and evaluated (by the processor) using the sample algorithm name 410 and is separated according to the time it was entered. Specifically, according to this name 410, the corresponding glucose level measurement data entry is "tagged" with an identification that reflects the time the reading was entered; In particular, the morning (i.e. "fasting") measurement is labeled as "MPG", the pre-lunch measurement as "BPG", the pre-dinner measurement as "LPG", the pre-sleep measurement as "BTPG", or the night measurement as "NPG". The "labeling" process can be facilitated by using a clock within the processor (e.g., a computer clock for general use) that provides input times that can be associated simultaneously with the entry of the blood glucose level measurement data. Alternatively, the time data for when the blood glucose level measurement data was obtained (e.g., "10:00 AM") or activity diagnostic information (e.g., "lunch time," "dinner time," "sleep time," etc.) can be entered by the patient, and such information can be used to determine the blood glucose level. Alternatively, where blood glucose level measurement data is directly stored in the memory of a glucose monitor, time data can be automatically associated with the blood glucose level measurement data via such a glucose monitor (e.g., using a clock within the glucose monitor). Optionally, it is envisioned that the user can be queried for the input (e.g., on a screen) to confirm or change any time tags automatically assigned to the patient's blood glucose level measurement data entry. Thus, for example, the patient can be prompted (via data entry tools, e.g., one or more buttons or switches, touchscreen display, etc.) to associate the last blood glucose level measurement data entry with the before lunch (BPG) measurement. The patient is asked to confirm the time stamp. If the patient consents, the BPG assignment remains associated with the measurement. Otherwise, further queries can be made to the patient to determine the appropriate time display to associate with the measurement. It is understood that any internal clock used to label blood glucose level measurement data can be configured to identify the correct time for the patient's current time zone, as desired. Furthermore, according to the example configuration, blood glucose level measurement data are specifically categorized into various categories (e.g., DPG, MPG, LPG, etc.) by the aforementioned "labeling" process, as follows: NPG - Data is set to this display when the timestamp is between 4 AM and 10 AM. B MPG - Data is set to this display when the timestamp is between 1 AM and 10 AM. [B BPG - Data is set to this display when the timestamp is between 10 AM and 3 PM. IE LPG - Data is set to this display when the timestamp is between 10 AM and 9 PM. IE BTPG - Data is set to this display when the timestamp is between 10 PM and 2 AM. If the BTPG data is more than three hours after the patient's estimated dinner time (according to a predetermined time window), then this data is categorized as a dinner compensation blood glucose level (hereinafter "DPG"). By using a single timestamp to "label" the blood glucose level data entries, it is understood that within the above-mentioned timestamp models, there is an underlying assumption that these data were originally obtained by the patient. According to the method, if the timestamp of the blood glucose level measurement data entry is less than 3 hours from the patient's last premeal measurement, it is considered incorrect and ignored unless hypoglycemic activity is represented. According to the next step (420), the new blood glucose level measurement entry is accessed by the processor and evaluated to determine the bias of the entry for current severe hypoglycemic activity. This evaluation can be expressed in the example formula PG(t), where PG(t) represents the patient's blood glucose level data in mg/dL, and w represents a predetermined threshold value that defines severe hypoglycemic activity (e.g., 50 mg/dL, which is not defined). If severe hypoglycemic activity is indicated in (420), the patient's current insulin dosage is calculated according to (430). The regimen data (in memory (10) (not shown in Figure 12)) is updated as needed and based on the periodic update evaluation. Specifically, the algorithm (430) determines whether to update the patient's insulin dosage regimen data simultaneously (based on the periodic update evaluation) based on the accumulation of several low glucose values in a short period of time. According to the example, the dosage associated with the new blood glucose level measurement entry is immediately reduced. For severe hypoglycemic activity, especially in MPG, the long-acting insulin dosage and the insulin dosage E1/OZO ratio are reduced. In this step (430), the algorithm also calculates the newly entered counter for hypoglycemic activities. According to step (430), modifications made to the patient's insulin dosage regimen do not prevent the algorithm from undertaking the next periodic update assessment. Any such blood glucose level measurement is entered into the hypoglycemic activity database in memory. For example, this is an unmodified database. Instead, the database of recorded hypoglycemic activities is deleted after a predetermined period of time, when these data become essentially irrelevant to the patient's insulin dosage regimen. Therefore, for example, this database could contain 7 days of hypoglycemic activity records. According to step (430), one or more The warning is created to be displayed to the patient (not shown in Figure 12) by means of the indicator (30) Essentially, one or more such warnings warn that the patient's glucose level is dangerously low, so that appropriate corrective measures (e.g., glucose tablets should be discarded immediately) are taken. In addition, and although not specified, one or more such warnings may also correspond to one or more of the following determinations: The patient's blood glucose level measurement data indicate that there have been more than two hypoglycemic events in a predetermined time period (e.g., in the past 7 days only), The patient's blood glucose level measurements show a difference of more than two drops in the predetermined mg/dL range between the nighttime measurement and the morning measurement (e.g., 70 mg/dL) and/or the patient's blood glucose level measurements are more than two drops of a predetermined percentage (e.g., 30%) between the night and morning measurements. If not shown in the hypoglycemic activity name (420), the data entries corresponding to the patient's hypoglycemic activity count for a predetermined period (in memory (10)) are accessed and evaluated by the processor (20, not shown) to determine whether there are regular hypoglycemic events (e.g., blood glucose level measurement between 50 mg/dL and 75 mg/dL) during a predetermined period. This evaluation is essentially a periodic evaluation of the patient's hypoglycemic activity count at a precise time and at any location here. The purpose of this update is to determine whether the patient has experienced a SE. This evaluation, performed in the name (440), can be explained with the following sample formula: (#{HG events}Q) or (#{hypoglycemic events in the last W days} = Q)? Where HG represents the number of recorded hypoglycemic events, W is a predetermined time period (e.g., 3 days), and Q is a predetermined number (e.g., 3) that defines the actual number of hypoglycemic events. For example, when Q is equal to 3 and W is also 3, in which case it is determined that there have been either 4 recorded hypoglycemic events or 3 hypoglycemic events in the last 3 days in the name (440), the algorithm continues with name (430). If name (440) leads to name (430), then a The binary ("1" or "0") hypoglycemic efficacy verification flag is set to "1", meaning that no increases are allowed in the patient's insulin dosage regimen and the algorithm will skip step (490) (periodic dosage update evaluation routine). Potentially, the periodic update evaluation could occur if any one or more components of the insulin dosage regimen requires an increase, depending on the nature of the blood-glucose levels currently stored in memory (10) and the application of the different formulas described below. However, by setting the hypoglycemic efficacy verification to "1", the algorithm ignores the required increase and bends the dosage recommendation without changing it. Therefore, this does not mean that hypoglycemic events are not occurring in any or all components of the insulin dosage regimen. In accordance with this step, the timed count is adjusted to the next periodic update evaluation. In the next step (450), the timed/tagged patient's blood glucose level measurement data corresponding to the number of hypoglycemic events in a predetermined period (e.g. 7 days) are accessed by the processor and evaluated to determine whether the number of hypoglycemic events has occurred in one or more of these mornings and breakfast, lunch and/or mornings in a predetermined period. This evaluation is characterized by the sample formula: #{HG(m)(b)(l)(d) in XX[d]}= Y?, where #HG(m)(b)(l)(d) is the measurement assigned (in the previous step) The hypoglycemic event count "El" represents the hypoglycemic event count (in this example, 2 hypoglycemic events) that has been previously determined to establish a sufficient threshold for adjusting the insulin dosage regimen of patient Y (in this example, 2 hypoglycemic events). The application of this name in the algorithm is expected to allow for more specificity in diagnosing possible deficiencies in the patient's current insulin dosage regimen. Furthermore, further specificity of the time at which hypoglycemic events occur allows for time-specific modifications of the insulin dosage regimen (e.g., after lunch, at bedtime, etc.). If such hypoglycemic events are shown in the above-mentioned guidelines (450), the algorithm (460) It questions whether it is time to update the patient's insulin dosage regimen based on the occurrence of hypoglycemic activity and instead on the elapse of a predetermined time interval (e.g., 7 days) since the last assessment of the need for an update of the patient's insulin dosage regimen. If such an update is not shown, for example, if the elapsed time interval is insufficient, no action is taken regarding the patient's insulin dosage. And the algorithm terminates until the next blood glucose level measurement data is entered (indicated by the arrow labeled "NO"). However, if an update is shown after seven consecutive days have passed since the last assessment of the patient's insulin dosage-update need, such an update is not affected, the algorithm first determines whether the patient's general condition has fallen within the "normal" range (470). This determination The process can be characterized by the following formula: xxx 5 E{PG} 2 yyy; where xxx represents the lower limit for the desired blood glucose level range, yyy represents the upper limit for the desired blood glucose level range for the patient, and E{PG} represents the average of the patient's recorded blood glucose level measurement. According to the example, the dependent limit xx can be predefined as 80 mg/dL and the upper limit yyy can be predefined as 135 mg/dL. It will be understood that the above values may differ from those stated, for example, depending on the country in which the patient is located. Separate upper (yyy) and lower (xxx) limits can be determined by the patient's health professional, for example, here any It is intended to be entered using the data entry tools described elsewhere. If the patient's general condition is outside the predetermined "normal" range, the algorithm continues with step (490) where the data is evaluated to determine whether the patient's long-acting insulin dosage regimen needs to be adjusted. However, if the patient's general condition is not within the predetermined "normal" range, the algorithm first queries (step 480) whether the patient's recorded blood glucose level measurement data has a normal distribution (e.g., Gaussian). This example can be characterized by the formula: -X < E{PG^3} < X; where E{PG^3} represents the third distribution of the blood glucose level measurement data recorded (in memory), i.e., the mean of the recorded blood-glucose levels and the cubed deviations in these data. The third root of the mean, and X represents a predetermined value (e.g., 5). The fact that the predetermined value (X) is close to 0 means that the data (E{PG^3}) is stable around the mean. For example, if X is 5, the data is considered normal if the third root of the mean cubic deviation of the recorded blood glucose level is greater than -5 but less than 5. Otherwise, the data is considered abnormal. No action is taken to update the patient's insulin dosage regimen. However, if the average of all recorded blood glucose level data of the patient in the name (470) remains outside the predetermined "normal" range, then the algorithm in the name (490) evaluates the need for correction of the patient's long-acting insulin dosage regimen. This means that the patient's recorded MPG and BTPG data are acceptable. The determination of whether the patient's MPG and BTPG data will fall within a predetermined range by evaluating whether the patient's long-acting insulin dosage will fall within an interval or, alternatively, whether there is an indication that the patient's long-acting insulin dosage should be adjusted due to low MPG blood glucose level measurements is characterized by the following example formula: xxy s E{MPG}, E{BTPG} 5 yyx; where xxy is the lower range for the desired blood glucose level for the patient, yyx is the upper range for the desired blood glucose level for the patient, E{MPG} represents the average of the patient's recorded MPG blood glucose level measurements, E{BTPG} represents the average of the patient's recorded BTPG measurements. According to the example formula, xxy can be predetermined to be 80 mg/dL, yyx can be predetermined as 200 mg/dL. However, it is understood that these values may be predetermined by the patient's healthcare professional in any other way, including, for example, by entering them into memory using data entry tools. If the determination in step (490) is positive, the patient's long-acting insulin dosage regimen update (step (510)) is passed and the algorithm step (500) continues, accordingly the patient's long-acting insulin dosage in the form of a "CHR" ratio E, the correction factor (5) and the plasma glucose correction factor are each updated and the hypoglycemic correction is flagged as "0" (thereby allowing subsequent modification of the insulin dosage regimen at the next evaluation). On the other hand, if the determination in step (490) is negative, the patient's long-acting insulin dosage is updated. (510) is updated with the performance of the specified updates in the Iida (500). In both cases, the process continues with a succession of such updates until new patient blood glucose level measurement data are entered. Ei A = (1 - a(Z)]a'f:,waban {a (1)LD(IC)} + a(Z)IavaA{_a(l)LD(k)} A alt = (1 "- a(2)a]/A))base IM} + &(2jfâl/afb{w} l 200 200 Updates of long-acting insulin dosage regimen data can be characterized by the following sample formula. E{MPG} LD(k+1) = LD(k)'AaSagD If not E{MPG}b2 then LD(k+1) = LD(k) + Aya/(aa if not E{MPG}b3 then LD(k+1) = LD(k) + AasgÜ where ci(1) represents the percentage by which the patient's current insulin dosage regimen should change, a(2) represents the corresponding binary value (due to the need to quantify the dose), LD(k) represents the patient's current long-acting insulin dosage, LD(k+1) represents the patient's new long-acting insulin dosage, bi, bz, and b3 represent the previously determined blood glucose level threshold parameters in mg/dL, and E{MPG} is the average of the patient's recorded MPG blood glucose level measurements. Since the patient's insulin dosage regimen is expressed in whole numbers (i.e., insulin units), it is necessary to determine whether the incomplete percentage change in the current long-acting insulin dosage regimen will be calculated as the nearest larger whole number mg/dL/smaller whole number mg/dL. Thus, for example, if the patient's current long-acting insulin dosage regimen is 18 units, When a 20% increase in the regimen is required, it is necessary to decide whether the new dosage will be 21 or 22 units. In the example algorithm, this decision is made according to the patient's insulin sensitivity. Insulin sensitivity is generally defined as the average number of total insulin units that the patient can take daily divided by the patient's weight in kilograms. Specifically, insulin sensitivity (IS(k)) is defined as the quotient of the second function of the patient's daily long-acting insulin dosage (which can be derived from recorded data corresponding to the patient's current insulin dosage regimen) according to the example algorithm. This is expressed by the following formula: 2. LD(k) where KK is the patient's weight in kilograms. A patient's insulin sensitivity factor, for example, is the weight of the patient in kilograms. In particular, the algorithm in question applies an insulin correction factor (OL(2X1)(IS)), a2 input vector, to determine the percentage by which the dosage will be corrected and to affect the patient's CHR, PGR and LD updates by rounding to the nearest integer. If the patient's weight is known, this determination is characterized by the following sample formula. where &(1) is the percentage value of the insulin dosage adjustment from the current one to the new one and is defined by the IS(k) value in relation to its value (e.g. yi, yz, y3, y4). Therefore, the algorithm is structured as follows: Here, for example, if IS(k) < 0.3, the value of &(1) is 5 and if the patient's weight is unknown, the algorithm calculates &(1) It determines using the alternative: if the patient's long-acting insulin dosage is more than X units (for example, X can be 50 units of insulin), and (2) is set to "1" and the percentage to be adjusted is determined according to the average of all blood glucose level measurements in memory (i.e., E{PG}).' , w1 S E{PG} < w2 , w3 s E{PG} where W, W; and W; each express the previously determined blood glucose level in mg/dL. Returning to the example formulas for updating the patient's long-acting dosage, in the example algorithm, the decision on whether and how much the patient's long-acting insulin dosage regimen will be increased or decreased is made based on predetermined threshold parameters (bi, bz, b3). In particular, if the patient's MPG blood glucose level data is less than 80 mg/dL, the new long-acting insulin The new long-acting insulin dosageEQLD(k+1)) is the current long-acting insulin dosageE(LD(k)) minus A(as shown above, the insulin sensitivity correction factor &(1) and &(2) and the patient's long-acting insulin dosageE(LD(k)) and can be equal to the upper half). Otherwise, if the patient's MPG blood glucose level data average is greater than 200 mg/dL, the new long-acting insulin dosageEQLD(k+1)) is the incremental value of the current long-acting insulin dosageE(LD(k)) (as shown above, the insulin sensitivity correction factor &(1) and &(2) and the patient's long-acting insulin dosageE(LD(k)). Finally, if the patient's average glucose level data from the MPG is greater than 150 but less than 200, the new long-acting insulin dosage E(LD(k+1)) is the increase in the current long-acting insulin dosage (LD(k)). The correction amount E(L) is calculated by rounding the current long-acting insulin dosage according to a(2). In a specific example, a(1)=20 a(2)=0 and the current long-acting insulin dosage is updated to a long-acting insulin dosage E(L)(k+1)=58+11=69. It is appreciated that the "ping-pong" effect is not allowed according to what was explained above, in other words, the patient's long-acting insulin dosage cannot be adjusted, so any two consecutive dosages, like the adjusted dosages, remain immediately below and above the dosage they will reach. Therefore, the latest LD(2) update If the initial LD(0) set by the health expert is greater than LD(1), and the ongoing LD update (LD(1)) is greater than LD(0), then no multiplication is allowed. Therefore, the result LD(2) LD(0) LD(1) is not allowed. Returning to ad (450), if the hypoglycemic events are actually observed in the patient data at any time stamp for breakfast, dinner, or morning in a predetermined period (e.g., 7 days), the algorithm in ad (520) identifies the recorded, time-tagged hypoglycemic events as occurring to influence any subsequent changes in the patient's insulin dosage regimen, and sets the binary hypoglycemic correction "flag", for example, "1" or not) is set to 1. The presence of this "flag lEl" at this intersection in the algorithm indicates that in case of excessive hypoglycemic activity, the patient's insulin dosage regimen should be increased. According to this name (520), blood glucose level measurement data reflect morning or nighttime hypoglycemic activity, the algorithm identifies the appropriate modification for any subsequent insulin dosage regimen change for the patient. This is characterized by the following sample formula: #HG activities {MPG + NTPG} = X, if LD oi(1)/2 is reduced HB1adlEl where #HG is the patient's hypoglycemic activities recorded in MPG and NTPG blood glucose level measurements, X is a predetermined value (such as 2), LD is the long-acting insulin dosage ElIU and a(1) is the insulin sensitivity correction described above. This represents the factor in percentage. For these reasons, the patient's long-acting insulin dosage can only be reduced by 1/2 of a (1). The hypoglycemic activity recorded here occurs in the morning or at night. According to this step (520), if the blood glucose level measurement data reflect the hypoglycemic activity for the day, the algorithm identifies the appropriate modification required for any change in the patient's insulin dosage regimen. This is characterized by the following formula: {BPG or LPG or NTPG} = #HG activity in X, look for update 8 where #HG activity is the number of hypoglycemic activities recorded in any of the patient's BPG, LPG or NTPG time-tagged measurements. X is a predetermined value (for example 2) and in the "look for update ö" algorithm example, where As explained, after the included short-acting insulin dosage correction factor (520), the algorithm queries whether the patient's insulin dosage regimen should be updated based on the occurrence of hypoglycemic activity and whether a predetermined time interval (e.g., 7 days without prior notice) has passed since the last assessment of the need for an update of the patient's insulin dosage regimen (530). Thus, even if the patient's insulin dosage regimen HG correction flag is activated (indicating excessive hypoglycemic activity), it is possible that the regimen will not be updated if insufficient time has passed since the last update. If insufficient time has passed, the process is continued (indicated by the "NO" label) until new blood glucose level measurement data are entered. On the other hand, if the predetermined time has passed, the algorithm (490) continues to determine whether the long-acting insulin dosage (EQ500) has been updated to the open Eq. Accordingly, the patient's short-acting insulin dosage (in terms of carbohydrate ratio EQ"CHR"), the correction factor and each of the plasma glucose correction factors are updated and the hypoglycemic correction flag is set to Eq. This is characterized by the following example formula: Calculate the new PGR ("/VPGR'Q: NPGR i Calculate the difference, A = [PGR(k) - NPGRl If _A < 1) . IS = (1 _a (2))Iâbâ/7 {A} + (1 (2) ceiling' [A} If not, the equation is as follows A = (1 - a( 2)) base{_a(l)PGR(k) 1- +a(2)ceil{_a(i)PGR(k)} PGR(k+1) = PGR(k) + A - sign{NPGR - PGR{k)) PGR(/( + 1)- quant(PGR(k +1), 22); ZZ[mg/dL] is the correction for quantification. Specifically, the new PGR ("NPGR") is a two-fold function of the total daily long-acting insulin dosage in the patient's current insulin dosage regimen divided by a predetermined value (e.g., 1700). In the above formulas, the value of this divisor is substituted as an approximate value for the total daily long-acting insulin dosage in the patient's current insulin dosage regimen (this data can optionally be entered into memory by an insulin pump). In the case of a difference value ("A"), the difference value ("A") is denoted by E{DT}. The value obtained from PGR ("PGR(k)") is subtracted from the value obtained from PGR ("PGR(k)"). If the current PGR(k) quotient A is less than or equal to 0.(1) divided by 100, the integer A is updated accordingly (the PGR (i.e., PGR(k+1)) is a function of the formula A = (1-oi(2))floor{A} +a(2)ceil{A, where a(2) is the insulin sensitivity correction factor (1 or 0), the "floor" is the previous integer A value rounded up, and if divided by (k) is greater than (1) divided by 100, then the integer A is The quantile value is a function of the formula A = (1 - a(2))table/7{W} +a(2)ravan'{%tgmg}, where '(1) is the insulin sensitivity correction factor (1 or 0), &(1) is the percentage value of the insulin sensitivity correction factor, PGR(k) is the current PGR, floor is the value A rounded to the next lower integer, and ceiling is the value A rounded to the next higher integer. The result is that PGR(PGR(k+1)) is the current PGR(k)) increment times PGR(k) minus PGR(k). The difference sign is equal to positive or negative. Also, the new PGR is intended to be quantified by a predefined adular quantification of mg/dL. This example is represented by the formula PGR(k + 1) = quant(PGR(k + 1), ZZ) PGR(k + 1) = quant(PGR(k + 1), 22); where 22 can be equal to 5, for example, without limiting. Updates to the patient's effective insulin dosage regimen are performed by modifying the carbohydrate ratio (CHR). CHR represents the patient's average carbohydrate-to-insulin ratio, which should determine the correct insulin dose to be injected after each meal. The process can be characterized by the following sample formulas: Calculate the new CHR ("NCHRÜ, NCHR = 500 Difference, A = ÂCHRUc) - NCHR, Otherwise, as follows. Specifically, the new CHR ("NCHR") is a function of a predetermined value (e.g., 500) divided by twice the total daily long-acting insulin dosage in the patient's current insulin dosage regimen. In the above two formulas, the value of this divisor is the patient's current insulin The daily long-acting insulin dosage regimen. The two-fold representative value is substituted as an approximation of the total daily insulin dosage (this data can optionally be entered into memory manually by an insulin pump, as in the example apparatus explained above, or by the patient using the input device), denoted E{DT}. The resulting value ("A") is multiplied by three times the current CHR ("CHR(k)") value to determine ("A"). If A is less than or equal to a(1) divided by 100, the integer A (the new CHR (i.e., CHR(k+1) is updated accordingly) is a function of the formula A = (1- d(2))floor{A} + 0i(2)ceiling{A}, where a(2) is the insulin sensitivity correction factor (1 or 0), the floor is the previous integer is the A value rounded down to the next integer, and the ceiling is the A value rounded down to the next integer. On the other hand, if A divided by the current CHR(k) is greater than oi(1) divided by 100, A is rounded down to the next integer by the formula: A = (1-q(2))floor{-OÄESÖ%{QLQ}+a(2)ceil{%} where a(2) is the insulin sensitivity correction factor (1 or 0), @(1) is the percentage value of the insulin sensitivity correction factor, CHR(k) is the current CHR, the floor is the A value rounded down to the next integer, and the ceiling is the A value rounded down to the next integer. The result is that CHR(CHR(k+1)) is the current PGR(CHR(k)) times the CHR(k) minus the CHR(k) difference. The sign is positive or negative. Patients should use effective insulin doses. Since carbohydrates may vary depending on time, different doses of insulin may be required to replace the same amount of carbohydrate consumed at breakfast, lunch, or dinner. For example, 1 unit of insulin is given for every 10 grams of carbohydrate consumed at lunch, while 1 unit of insulin is given for every 8 grams of carbohydrate consumed at dinner. In the example algorithm, the flexibility gained with the delta parameter of 5 is updated at the same time (500). The carbohydrate insulin ratio (CHR) is calculated in the same way as above for all meals. However, the actual dose varies between meals (i.e., breakfast, lunch, dinner) and the CHR is equal to 0. Therefore, the example algorithm calculates the dose by 5 times the CHR By slightly changing the dose, the patient's insulin response to different times of the day is made more effective. Delta (δ) is a series of integer values representing carbohydrate amounts. Delta (δ) can be positive, indicating a desire to increase insulin dose before a meal, or negative, indicating a desire to reduce insulin dose at that meal due to hypoglycemic activity during the day. Initially, each [öb, öl, öd] in the sequence is considered to be defined by the patient's health care professional or to set a predetermined value (e.g. for each [b, i, d] or [Ob, 01, Cd] [5: 0, 0, 0] is used for breakfast, lunch or dinner of the patient's CHR). ö ("Rö") is the maximum of three differences expressed as the maximum (iöb - öli, iöb- ödi, löd- öli). The algorithm defines the minimal entry ("ömin") of the set [öb, 51, 5d] min (öb, 81, öd). Any correction to the patient's CHR can result in a new Rö ("Rö(k+1)") that is less than or equal to the predetermined limit (D), which can be, for example, 2, as in the case of the largest interval of the current set R5 (R6(k)) or sample construction. Contrary to what was explained above, if the hypoglycemic activity number (HG) in a meal (D, I, d) is equal to a predetermined value (e.g. 2) in a predetermined time (e.g. 7 days), and the corresponding days (d, 61, or 8d) are not equal to or the interval is 0 (Rd=0), then the 6 (d, 61, or 8d) increment is equal to the current 5 minus a predetermined value ("d"), which could be, for example, 1;, so days = 5,,, - d. Otherwise, if the corresponding δb, 51, or δd is equal to δmin and the interval is different from δ, then the decrement of the value 6 (δb, 81, or 601) is achieved by decrementing the predefined value "d" (e.g., 1) of each δ of the sequence (i.e., [δb, 81, or δd]); hence, 5 : δ - δ (where 5 corresponds to the entire sequence [δb, 51, or 6d]). On the other hand, if the hypoglycemic efficacy stored in memory is not very large, it may be necessary to increase the value of δ in one or more of the sequences (e.g., [δb, 51, or δd]). To determine whether an increase in insulin is needed, the algorithm looks for an unbalanced dose of insulin between three meals (b, i, d). The patient's most recent effective insulin dosage, i.e., the average blood glucose level measurements associated with two of the three meals are within a predetermined acceptable range (e.g., oii), but the average blood glucose level measurements associated with two are above the predetermined acceptable range. If the average of two meals is less than the average of the third meal (12), the values of (öb, 51 or öd) for the updated series are determined by the following sample formulas: Öimpû = öimpû) + d; If (R5.,mp<=Rö) or (Rö.[mp<=D), then 8 = önnp According to the above, ömp is defined as a test sequence [öb, 51, 5d] where each value of öb, 61, 5d and each of öb, 51, and 6d is equal to the current value corresponding to it. If the value (b, l, d) in the test series corresponding to the days determined for the blood glucose level measurement to exceed a predetermined acceptable range (e.g. 0t2) is compatible with the following expressions, the value is increased by "d" (e.g. 1) and a new series is accepted: R5-tmp<=Rö (i.e. the range of the test series ("Rö.tmp") is less than or equal to the current series range (R5) or; R5.tmp<=D (i.e. the range of the test series ("Rö-tmp") is less than or equal to the predetermined value "D" (e.g. 2). Therefore, if the patient's blood glucose level measurement data falls within a predetermined range, for example, just for example, al = 80 and oi2 = 120 If the difference is between 500, it will result in an increase in insulin dosage for a particular meal. Furthermore, according to this name (500), the binary hypoglycemic correction flag is set to 10, reflecting that the patient's insulin dosage regimen has been updated (and can thus be updated again at the next evaluation). The PGR and CHR values determined in 500 can optionally be used by the processor to calculate a "sliding scale" type insulin dosage regimen using conventional formulas. Such calculations can therefore be used as a basis for calculating the predetermined average carbohydrate count for each meal. Alternatively, the data corresponding to such information can be entered into memory by the patient using data entry tools. With the example algorithm described above, as described above, a hypoglycemic effect can cause a dosage reduction. If this is not the case, it is appreciated that no further dosage can be increased in the next update cycle. According to the example configuration described herein, at any time during which a patient's insulin dosage regimen is periodically evaluated, the algorithm treats the patient's insulin dosage regimen as if it were updated, even if no changes have been made to the immediately previous insulin dosage regimen. Moreover, as a result of a periodic update evaluation, an asynchronous update is performed, limiting the time elapsed until the next periodic update evaluation. As stated, according to any configuration described herein, a patient's insulin dosage regimen initially determined by a healthcare professional includes, for example, a long-acting insulin dose component, a carbohydrate ratio component, and a plasma glucose correction factor component. These insulin dosage regimen data are A device, such as a health professional, is entered in the first instance and before the patient uses any of the devices. Optionally, and if necessary, the clock within the device is set to the correct time and time zone for the patient's blood glucose level measurements so that the time stamps assigned to the patient's blood glucose level measurements as they are entered into the device are correctly correlated with the data entered (automatically, manually, or a combination of the two). The patient then performs the entry, or otherwise, the data corresponding to each successive patient blood glucose level measurement is automatically entered into memory (e.g., with a glucometer). Following the entry of these data, the processor determines, via the algorithm described above, whether and by how much the patient should change their current insulin dosage regimen. Information regarding the current insulin dosage regimen is then provided to the patient so that the administered insulin can be adjusted. The foregoing description of exemplary embodiments of the invention is for illustrative and illustrative purposes only. The invention is not intended to be fully explained or explained in detail. The exact forms and modifications and variations thereof are possible by applying the foregoing teachings or may be obtained by practicing the invention. The illustrated embodiments are illustrated and described to illustrate the principles of the innovation and its practical application to enable a person skilled in the art to utilize the innovation in various modifications suitable for a particular use and for these and various other embodiments. The innovations of the present invention are only a few examples. Although explained in detail in the specification, those skilled in the art who review this explanation will appreciate that many modifications are possible on a non-material basis, taking advantage of new teachings and the subject matter. Accordingly, such modifications are within the scope of the present invention.