ਖ਼ਾਜ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਖ਼ੁਰਕ ਵੀ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ), ਤਵਚਾ ਉੱਤੇ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਨਾਪਸੰਦਸਨਸਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਸਥਾਨ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਖੁਰਚਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।[1] ਖ਼ਾਜ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਸੰਵੇਦੀ ਅਨੁਭਵ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਰਗੀਕ੍ਰਿਤ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਅਨੇਕ ਕੋਸ਼ਸ਼ਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਆਧੁਨਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਨੇ ਵਖਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਖੁਰਕ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਦੀਆਂ ਕਈ ਸਮਾਨਤਾਵਾਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਦੋਨੋਂ ਨਾਪਸੰਦ ਸੰਵੇਦੀ ਅਨੁਭਵ ਹਨ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਪ੍ਰਤੀਕਰਮ ਪੈਟਰਨ ਵੱਖ ਹਨ। ਦਰਦ ਇੱਕ ਪਲਟ ਰਿਫਲੈਕਸ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਖ਼ਾਜ ਇੱਕ ਖ਼ੁਰਕਣ ਰਿਫਲੈਕਸ।[1]
ਖ਼ਾਜ ਅਤੇ ਦਰਦ ਦੋਨਾਂ ਲਈ ਮੇਲਿਨ-ਰਹਿਤ ਤੰਤੂ ਫਾਇਬਰ ਦੋਨੋਂ ਤਵਚਾ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ; ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਲਈ ਸੂਚਨਾ ਦੋ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੋਨਾਂ ਇੱਕ ਹੀ ਤੰਤੂ ਬੰਡਲ ਅਤੇ ਸਪਿਨੋਥਲੈਮਿਕ ਟਰੇਕਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ।[1]
