Dellatin tardiubranca, benlèu eissit d'ungallés *uranca (*wranka) « arpa, pauta ». Lo mot es aparentat al lituanianranka « man, braç », al prussian ancianrancko « man » e a l'eslau ancianрѫка (rǫka) « man »[1], eissits del proto-baltoeslau *rañkā.
Nom comun| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte :lengadocian | |
| Singular | Plural |
| branca | brancas |
| [ˈbɾaŋko] | [ˈbɾaŋkos] |
brancafemenin
Forma de vèrbbranca
Dellatin tardiubranca, benlèu eissit d'ungallés *uranca (*wranka) « arpa, pauta ».
/ˈbɾaŋkə/,/ˈbɾaŋkə/
Nom comun| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| branca | branques |
| [ˈbɾaŋkə] | [ˈbɾaŋkəs] |
brancafemenin
Forma de vèrbbranca
Dellatin tardiubranca, benlèu eissit d'ungallés *uranca (*wranka) « arpa, pauta »
/ˈbranka/,/ˈbranka/
Nom comun| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| branca | brancas |
brancafemenin
Delfrancic*blank « clar »
Nom comun| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| branca | brancas |
brancafemenin
Forma d'adjectiubranca
Dellatin tardiubranca, benlèu eissit d'ungallés *uranca (*wranka) « arpa, pauta »
Nom comun| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| branca | branche |
brancafemenin