Vengut papa cinc annadas après l'arrestacion deMartin Ièr per leiBizantins, demorèt fòrça prudent dins sei relacions ambé leis autoritats imperialas deRoma. Ansin, prenguèt ges de posicion clara sus la question dau monotelisme e adoptèt lei posicions de Constantinòble e de l'emperaireConstant II sus mai d'un subjècte. Aquò permetèt lo desvolopament de bònei relacions entre Roma e la capitala de l'Empèri. Pasmens,Constant II favorizèt l'esquisme de l'archevesque de Ravena partisan de la somission de la Glèisa Latina au Patriarcat de Constantinòble. Conjugat ai consequéncias de l'esquisme d'Aquilèa e a la persisténcia de l'eresia ariana en Itàlia, aquò afebliquèt la posicion de la papautat dins la peninsula.
D'autra part, aguèt un ròtle important dins l'organizacion de la Glèisa Occidentala. De'n premier, i generalizèt l'utilizacion de lamusica pendent leis oficis religiós e l'adopcion de campanas per leiglèisas. Puei, dins leis annadas 660, sembla tenir un ròtle important dins l'establiment e la definicion dau ritecrestianirlandés ò l'organizacion de missions d'evangelizacion deis Illas Britanicas. Enfin, au sen de la Glèisa Occidentala.
