Varanasi (indi: वाराणसी ,Vārāṇasī, [ʋaːˈraːɳəsi]), ancianament Benares), es unavila de l'Estat indian de l'Uttar Pradesh. Situada sus la riba esquèrra deGange, la vila es considerada coma una de las mai ancianament abitadas del mond[1]. Dedicada subretot aShiva, es la ciutat qu'aculhís mai de pelegrins enÍndia e fa partit de lasset vilas sagradas de l'indoïsme[2].
Lo nom « Varanasi » ven benlèu dels noms de dos afluents deGanges, la Varuna, que raja encara dins la vila, e l'Assi, non visible levat un riu pichon près delghat de l'Assi. Un autre ipotèsi es que lo nom ven dirèctament d'aqueste del riu Varuna, autrescòp nomenat Varanasi[3].
Dins loRigveda, la vila es nomenada Kasi o Kashi, « la lutz », en referéncia a l'estatut de la vila coma centre d'erudicion, de literatura e de cultura.
Dins l'istria, Varanasi foguèt coneguda per d'autres noms, coma Avimukta (« jamai obliada », en referéncia aShiva), Anandavana (« bòsc de beatitud ») e Rudravasa (« aquí ont Shiva (Rudra) demora »).
Quitament se la tradition fa venie de3 000 ans abans nòstra èra, la vila de Varanasi foguèt belèu fondada al sègle VIIAbC. çò que ne fa un dels centres urbans ocupats de contunh mai ancians. Antic centre d'estudis religioses, es dins sa periferia, aSarnath, que loBoda faguèt son primièr sermon après l'Iluminacion. La vila es citada dins las epopèas indoas delMahabharata e delRamayana.
Simbòl emblematic de l'indoïsme, es pilhada o destrucha mai d'un còp per diferentas dinastias musulmanas, lo primièr còp per l'armada dels Ghaznevids en1033, los materails dels temples destruchs tornan èsser utilizats per bastir demosquetas. La darrièra campanha de destruccion es menada per l'emperaire mogòlAurangzeb que dona lo nom novèl de Mohammadabad. La vila passa jol contraròtle britanic en1775.
Aquesta istòria movementada explica las tensions de contunh entre las comunautats dins la vila e la raretat de monuments ancians. Gaireben totes los temples de Benares datan dels sègles XVII e XVIII. Pasmens garda son caractèr sagrat e sa posicion de vila majora de l'indoïsme.
Lo poèta e reformator religiós Kabîr, lo poèta Tulsîdâs e l'acharya Râmeshvar Jhâ i passèron la majora partida de lor vida.
Lo 7 de març de 2006 la vila de Varanasi conéis un triple atentat, revendicat pel Lashkar-e-Qadar[4].
Essent situada al centre de la val del Gange, la region de la via es fòrça fertil a causa de las aigadas del fluvi qu'umidifican la tèrra que ven favorable a larisicultura.
L'agglomeracion de Varanasi ocupa una superfícia de112,26 km2.
La vila es somesa a un climat tropical umid amb de grandas variacions de temperatura entre l'estiu e l'ivèrn. Los estius son longs (d'abril a octobre) amb una sason de monsons de fin de junh a mièg de setembre. Los vents frescs venent de l'Imalaia explican las fèblas temperaturas d'ivèrn, que se debana a Benares pendent los meses de decembre a febrièr. La tempertura varia en estiu entre32 °C e46 °C e entre5 °C e15 °C en l'ivèrn. En mejana, las precipitacions son de1 100 mm per l'annada.
La vila de Varanasi es subretot celèbra per sos ghats, broas recobèrta de grases de pèiras que permeton als devòts indós de davalar cap al fluvi per i practicar ablutcons e pujas. Lo banh dins lo Gange es censat lavar de totes los pecats. Es tanben sus de ghats especializats, lo mai celèbre essentManikarnika, que se practica las cremacions a Benares.Jai Singh II deJaipur bastiguèt vèrs1740 un de sos cinc observatòris astronomics tresplombant loMan Mandir Ghat.
Lo temple màger de la vila es lo Kashi Vishwanath o « temple d'aur ». Bastit al sègle X, foguèt sovent destruch e remplaça per una mosqueta. L'edifici actual, bastit de1750 a1777, mercé a Ahalya Bai d'Indore, remplaça aqueste destruch per Aurangzeb. Son accès es interdit als non indós.
Lp temple de Kashi Vishwanath, temple mai important de Varanasi.
La vila es un centre universitari important e lo sèti de l'Universitat indoa de Benares, fondada per Madan Mohan Malaviya (1861-1946) en1916. Lo Bharat Kala Bhavan es un celèbre musèu que la colleccion de pinturas indianas, subretot de miniaturas, es benlèu la mai rica del mond en pintura indiana.
La vila es tanben celèbra per son artesanat : saris de seda, enluminuras, joiariás, bronzes.
Xavier Armange, Bénarès au-delà de l'éternité, Nantes, Éditions d'Orbestier, 2008, 144 p.
(en) Madhuri Desai,Banaras reconstructed : architecture and sacred space in a Hindu holy city, University of Washington Press, 2017, 292 p.ISBN: 978-0-295-74160-4 (texte remanié d'une thèse)
Caterina Guenzi,Le discours du destin : la pratique de l'astrologie à Bénarès, CNRS, Paris, 2013, 443 P.ISBN: 978-2-271-07713-4
Mireille-Joséphine Guézennec,Bénarès : Kâshî-Vârânasî : voyage initiatique dans la capitale spirituelle de l'Inde, l'Àpart éd., Turquant, 2013, 441 p.ISBN: 978-2-36035-205-0
Savitri Jalais,Développement des ghâts à Bénarès : dispositif architectural et espace urbain, Université Paris Est, 2013 (thèse d'architecture)
(en) Vidula Jayaswal et B.R. Mani,Early history of Varanasi : recent excavations at Rajghat, Aryan Books International, New Delhi, Jñāna-Pravāha, Varanasi, 2016, 166 p.ISBN: 978-81-7305-548-5
(en) Vidula Jayaswal,The Buddhist landscape of Varanasi, Aryan Books International, New Delhi, 2015, 220 p.ISBN: 978-81-7305-541-6
_-_1922.jpg)
.jpg)
