Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Vejatz lo contengut
Wikipèdial'enciclopèdia liura
Recercar

Radamant

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Minos,Eac e Radamant, Litografia de 1829.

Dins lamitologia grèga,Radamant (engrèc ancian Ῥαδάμανθυς / Rhadámanthus) es lo filh deZèus e d'Euròpa (la filha d’Agenor filh de Poseïdon). Es conegut per sa vertut e sa justícia.

Mite

[modificar |modificar lo còdi]

Nàis enCrèta amb sos frairesMinos e (segon los autors)Sarpedon. Una version minoritària, contada perPausanias que l'atribuís aCineton d'Esparta, fa de Radamant lo filh d'Efès, el meteis filh deTalos.

Es elevat perAsterion, rei de Crèta, a qui Zèus aviá confiat Euròpa. Segon pseudo-Apollodòr, se garrolhar de jove amb sos fraires per l'amor d'un jovent, Miletos (o Atimnios).

Es reputat per sa saviesa e sa sagacitat.Diodòr lo presenta amb Minos coma un eròis civilizator, regnant sus un vast territòri que ne dicta las leis:« Tengava jos sa dominacion de grandas illas e gaireben totas las còstas de l'Asia que s'èran donadas volontàriament a el sus la reputacion de sa probitat. »

D'entre aquestas leis, i aquesta qu'autoriza l'emplec de la fòrça per véncer un agressor mai tanben lalei del talion.

Après qu'Asterion leguèt lo tròn de Crèta a Minos, aqueste ne profiècha per escartar lèu sos fraires, fasent ombratge de lor renommada: Radamant s'exilia alara aEcalia, enBeocia, ont esposaAlcmèna, veusa d'Anfitrion. A dos filhs:Eritros eGortis.

Après sa mòrt, es establit jutge delsInfèrns, amb Minos eEac. PerOmèr, passa de jorn tranquils dins lasillas dems Benastrucs ont esposaAlcmèna, la maire d'Eracles, a sa mòrt. Segon de versions mai tardièras, règna sol sulsAliscamps, o encara, segonVirgili, governariá loTartar.

Fonts

[modificar |modificar lo còdi]
  • Antoninus Liberalis, Metamorfòsis(33).
  • Apollodòr, Bibliotèca (II, 4, 9 ; II, 4, 11 ; III, 1, 1-2).
  • Catalòg de las femnas (fr. 141 MW).
  • Diodòr de Sicília, Bibliotèca istorica (V, passim).
  • Omèr, Odissèa (IV, 564 ; VII, 322-324).
  • Igin, Fablas (CLV).
  • Pausanias, Descripcion de la Grècia (VII, 3, 7 ; VIII, 53, 4-5).
  • Pindar (Olimpicas, II, 74-77 ; Piticas, II, 73-74).
  • Platon, Gorgias (523-524).
  • Teognis de Megare, Poèmas elegiacs (701).
  • Virgili, Eneïda (VI, 566).

Nòtas e referéncias

[modificar |modificar lo còdi]

Bibliografia

[modificar |modificar lo còdi]
Recuperada de « https://oc.wikipedia.org/w/index.php?title=Radamant&oldid=2103486 »
Categorias de la pagina :

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp