Las fòrmas ancianas son :Rocacorba en 1229,Castrum de Rochacurva en 1271,Castellum de Ruppe Curva en 1298,De Ruppecurva en 1342,Rector de Rupecurva en 1351,De Ruppecurva en 1377,Roquacorba en 1536,le lieu de Roquecourbe... où il n'y a que sept ou huit pauvres habitans en 1503-1589,Roquecourbe d'Aude en 1635. La prononciacion occitana esRoquocóurbo[1], dins la grafia de l'abatAntòni Savartés, donc [,rɔkɔ'kuɾbɔ]. Lo motRòcacorba es format de dos elements, un nom e un adjectiu. Lo nom esròca, d'un mot prelatin*rocca, passat dins las lengas romanicas. A lo sens de « montanha o tuca rocassuda », puèi de « castèl fòrt bastit dessús ». Ròcacorba es doncas una formacion de l'epòca feudala. L'adjectiu es l'occitancorba[2].