Unapersonificacion es unafigura de retorica que consistís en balhar a d'èssers non-umans de caracteristicas umanas, de far d'els de creaturas que se compòrtan coma de personas.
Foguèt utilizada tre l'Antiquitat (Faulas d'Esòp) amb un fum de bèstias que parlan e se compòrtan coma d'umans.L'idèia foguèt represa en França ambLa Fontaine que sas faulas foguèron reviradas en occitan.
Es une figura tanben plan utilizada en poesia.
La personificacion es tanben plan correnta dins las bendas dessenhadas (Babar...) e es mai que mai associada als genresfantastic,fantasia esciéncia ficcion.
La personificacion es vesina de laprosopopèia mas la prosopopèia s'aplica tanben als mòrts e als absents. De mai la prosopopèia es centrada sus un escambi dialogic amb lo narrator o lo locutor (uman) vist coma exterior al mond de l'entitat convocada e personificada.
