Lomoton, que tanben se sona plan sovent lafeda (var.fea) (enlatin scientificOvis aries) es una espècia demamifèrromiaire domestic de la familha delsovids.
Lo motfeda (var.fea) pòt designar l'espècia en general (se pòt nomenar aital lo mascle e la femèla, sens far de distincion de sèxe) o ben la femèla en particular.
La femèla se pòt sonar tanben unaoelha, unaovelha, unaauelha o unaaulha.
Al mascle li dison l'aret o lomarran o lomarre.
Al moton jove li dison l'anhèl (var.anhèu, anhèth).
Al moton de dos ans li dison undoblenc.
Unbesòc es un moton jove.
Unagòda o unatoriga es una feda vielha. Quand a una color de lop, l'oelha es ditaanesca olobeta.
La feda foguèt domesticada enOrient Mejan, enMesopotamia, que vèrs 10 000 abC i viviá son predecessor salvatge. L'importància de lalana e dellach de feda, faguèt s'espandir la profession depastre de motons a l'Occident tot.
Dins la majoritat de las civilizacions anticas aqueste animal a pres una granda fòrça simbolica. Encara que los simbòls que li son associats diferisson segon la mitologia, existís, malgrat tot aquò, de similituds coma l'encarnacion de la fòrça de la natura. Pòt semblar estonant qu'unerbivòr de talha pichona aja una importáncia tan granda, mas benlèu es justament lo fòrt contrast qu'existís entre aqueste animal normalament placid e de vegadas capable de se lançar amb una violéncia extrèma, que fascinava tant los òmes. Sasbanas, en forma d'espirala, son egalament un element simbolic fòrça important que se trapa subre los cascos, las armas (per desfonsar las pòrtas), a laproa de mantunvaissèl e dins l'arquitectura. Dins laTorah oAncian Testament, l'aret es citat coma d'animal sacrificial. Es associat al sacrifici que faguètAbraam.
Dins la mitologiacèlta, l'aret simboliza la fòrça de la natura en mai de la fertilitat e dins la grèga es egalament un simbòl important que son mite de l'aus d'aur es un dels aspèctes nombroses.
