Las fòrmas ancianas son :castri Amorosii (bastida ~), en latin, en 1289,Castro Amorosio (de ~),castri Amorosii (Ville et ~), en latin, en 1305,castrum Amorosii, en latin, en 1307-1317,Castet Amoros, en occitan, en 1307-1317,castri Amorosi (ecclesia ~), en latin, en 1326. Lo determinant, qu'èra lo nom principau a l'Edat Mejana, s'es oblidat e la comuna, com çò que demòra deu vilatge, se ditz adaraLa Bastida[2]. La mapa de Sanson au sègle XVII[3], la de Cassini au sègle XVIII[4] portavan simplamentLabastide oLa Bastide e lo nom oficiau èraLabastide avant de venir oficialamentLabastide-Castel-Amouroux en 1879. Pr'aquò, dens un usatge larg e pas sonque locau, lo determinant permet de diferenciar aqueraLa Bastida de las autas deu medish nom.
La Bastida, prononciat [labas'tidə]. Lo nom ven deu vèrbebastir, deu francic*bastjan, « trenar », a l'origina « bastir fortificacions trenadas gràcias a paus plaçats a l'entorn d'un castèth »[2]. Lo motbastida es un participi passat substantivat que designa petitas vilas fondadas aus sègles XIII e XIV, dab franquesas autrejadas aus abitants[5]
Castèthamorós. DabLa Bastida, lo nom complet deuré estarLa Bastida Castèthamorós, shensde intercalat (Castèthamorós es pas un aute vilatge e l'abséncia d'atestacions ha causir la solucion mèi simpla), coma perLa Bastida Gavaussa oLa Bastida Sent Pèire. DensCastèthamorós,amorós poiré estar un adjectiu derivat deu motamora, dab lo sens de « cobèrt d'amoras e donc d'arromècs »; pr'aquò, dens l'articleCastèlgelós, Bénédicte Boyrie-Fénié justifica la possibilitat deu sens morau de l'adjectiugelós per l'exemple deu castèth vesin, qualificat d'amorós[6]. I a probablament un ligam semantic enter los dusCastèth-, mès seré puslèu dens l'aute sens. En 1269, data de la creacion de la bastida perAnfós de Peitieus, quina que sia son origina, la finala deCastèlgelós èra dejà çò qu'es adara, dab la prononciacion actuala (atestacionCastelgelous en 1262[7]) e logelós, enemic de l'amor, èra un deus tèmas de la liricatrobadorenca; opausar un castèthamorós a un castèthgelós avèva donc un sens precís, coneishut deus contemporanèus e valorizant per lo purmèir.
Veirias, parròpia d'origina e borg (ostau de comuna, escòla).Veiria vòu dire « frièsta veirada, veiriau » o, en toponimia, meilèu « veirèra, fabrica de veire »[2].
Saint-Gény (nom francés). La glèisa (arroinada) èra dedicada a un martir deu sègle IV, aLeitora (com Sent Clar)[8].
Lo territòri de La Bastida Castèthamorós èra de la ciutat deusNitiobròges e après de la diocèsi d'Agen, çò que justifica mèi o mens de lo plaçar dens l'Agenés, situacion acceptada per lo determinant deu nom d'ua auta comuna dens la medisha situacion (nom, oficiau dempui 1919 dePuch-d'Agenais[9]). Dempui lo 13 d'agost 1317 e d'aquí a laRevolucion, èra de ladiocèsi de Condòm creada perJoan XXII[10]. Tocava ladiocèsi de Vasats, que comença aCastèlgelós e aPocinhac[11].
A laRevolucion, La Bastida estot causida comcaplòc d'un petit canton, avantatge perdut en 1801, quan locanton de Boglon incorporèt la comuna.
La Bastida annexètSaint-Giny oSaint-Gény (nom francés) avant 1806. PerdètSenta Gema e Martalhac en 1879. La medisha annada,Labastide vengot oficialamentLabastide-Castel-Amouroux[12].
Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra deu canton deBoglon; es adara deu canton desdes Forêts de Gascogne (en francés), donc de las Seuvas/Ahorèsts /deus Bòscs de Gasconha.