| Josèp Lobet | |
|---|---|
| File:Josèp Lobet.jpg Retrach d'en Josèp Lobet cap a 1902 | |
| Naissença | 3 de mai de1874,Montpelhièr |
| Decès | 29 de genièr de1951,París |
Josèp Lobet (en francésJoseph Loubet,Montpelhièr,3 de mai de1874 -París,29 de genièr de1951) foguèt un escrivan occitan exilhat aParís que ocupèt un lòc important demest los actors delFelibritge de la capitala francesa.
Josèp Lobet nasquèt a Montpelhièr en 1874 dins una familha modèsta, son paire èra un fustièr originari d'Albigés. Venguèt orfanèl jove e deguèt trabalhar per subsistir; pasmens malgrat aquò contunhèt de s'instruire d'un biais autodidacta. Tre sos dotze ans s'interessèt a las letras occitanas e atirat per la literatura mai tard foguèt secretari de la revista montpelhierencaChimère (1891 - 1892) e sòci del comitat de redaccion deLa coupe (1895 - 1898).
Se n'anèt a París en 1896 ont, aprèp aver fach un temps de jornalisme, venguèt recebeire de las Pòstas. Tre son arribada foguèt presentat al mitan felibrenc de la capitala francesa pel deputatMaurici Faure. Venguèt lèu sòci de la "Société des félibres de Paris" (1901). Son activisme occitanista i foguèt important, es estat fondador de la revistaLangue d'Oc et patois, director e redactor deLa gazeto Loubetenco (1915 - 1917), fondador dels "Amis de la langue d'Oc à Paris" (1920) que ne foguèt lo president fins a 1938. Per son implicacion considerabla èra vengutMajoral del Felibritge en 1921. Collaborèt dins de jornals e revistas nombroses. Josèp Lobet escriguèt d'òbras nombrosas e variadas, de poesias subretot mas tanben de contes (La mòrt de Barbasan), d'estudis e mai una tragedia (Lo vin).
Malgrat que foguèsse nascut enLengadòc, la màger part de la produccion en occitan de Lobet se faguèt enprovençal. Es subretot a partir de son arribada a París que l'escrivan clapassièr, qu'aviá ja publicat de tèxtes enmontpelhierenc dins mantuna revista comaLa Campana de Magalona cambièt de dialècte.
