Emai que se pòsca considerar coma unaguèrra civila, lo grand nombre de factors al seu entorn, coma l'intervencion delsEUA e de l'URSS fan d'aquesta una "guèrra subsidiària" (proxy war) de laGuèrra Freja.
Après lo fracàs entre1946 e1947 de las discussions entre los Estats Units e l'Union Sovietica per tal d'unificar lo país, en1948 se constituiguèron los dos estats presidits al nòrd perKim Il-sung e al sud perSyngman Rhee.
En 1948 l'ONU, qu'aviá organizat d'eleccions que foguèron efectivas sonque al sud, declarèt que Corèa del Sud èra la que representava tot lo país.
Lo25 de junh de 1950, debutèt la guèrra amb una ataca de las tropas nòrd-coreanas qu'arribèron a ocupar la capitala,Seol, e a contraròtlar una granda part del país amb la collaboracion parciala de la populacion. L'ONU exigiguèt la retirada de las tropas nòrd-coreanas, e demandèt que s'ajudès la Corèa del Sud; sonque s'i opausèron los estats comunistas e d'unes d'Africa eAsia.
En setembre de 1950 lo general nòrd-americanMcArthur desbarquèt en Corèa del Sud e comencèt una contraofensiva que se saldèt amb la mòrt de mai de 150 000 civils per la província dePyeongyang. Lo 30 de setembre arribèron alparallèl 38°, e lo 29 d'octobre èran a la frontièra ambChina. A la fin de 1950, l'armada chinesa intervenguèt dins la guèrra e d'aviat ocupèt Seol. A la prima de 1951 lo govèrn dels Estats Units destituiguèt McArthur e amb la limitacion de la guerra a un front reduït, los adversaris comencèron de discussions que s'acabèron amb l'alta-al-fòc dePanmunjeom, l'armistici del 27 de julhet de 1953, lo qual mantenguèt lostatu quo anterior e consolidèt la division de Corèa.
