Ungenerau (var.general[1][2]) es un capmilitar de reng important que comanda unaunitat militara de talha importanta, generalament de plusors miliers de combatents, dins lei fòrças terrèstras ò aerianas. Dins lamarina, lo reng equivalent es generalament aqueu d'amirau. Dins aquò, en mai d'una armada, lei tropas d'infantariá de marina pòrtan de grades eissits dei fòrças terrèstras e es donc possible d'i trobar de generaus.
Dins leisarmadas modèrnas, lei generaus fan partida dau grop deisoficiers generaus que son encargats dau comandament deis unitats pus importantas (bregada,division,còrs d'armada,armada,grop d'armadas, etc.). Se tròban donc a la cima de la ierarquia militara e asseguran lo comandament efectiu dei fòrças militaras de la màger part deisEstats actuaus. En causa d'aqueu ròtle, s'utiliza frequentament lo tèrme « generau » per designar leisoficiers que realizavan de pretzfachs similars dins leis armadas ancianas.
L'existéncia d'oficiers superiors superiors encargats de comandar de fòrças militaras importantas es atestada dempuei l'Antiquitat Auta. Lei grades correspondents èran variats car despendián de lasocietat e de la cultura a l'origina de l'armada. Per exemple, dins l'armadaromana dau periòde d'August, lolegat de legion comandava un volum d'òmes similar a ungenerau de bregada actuau. Coma lei generaus actuaus, sa formacion èra lònga car la foncion èra atribuïda a unsenator ben avançat dins soncursus honorum. Èra assistit per un estat-major compausat d'oficiers superiors[3].L'Art de la Guèrra deSun Tsu mòstra l'existéncia de ròtles identics dins l'armada chinesa[4].
Lo tèrme actuau provèn de la substantivacion dei grades d'oficiers superiors deis armadaseuropèas de la fin dau sègle XVI. D'efiech, sei caps portavan frequentament lei títols de « luòctenent generau » ò de « capitani generau ». A l'origina, l'adjectiu generau permetiá de precisar una diferéncia amb leis oficiers particulars qu'èran lei proprietaris efectius deis unitats militars[5][6]. Aqueleis apelacions foguèron pauc a cha pauc abrejadas en generau dins certaneis armadas, especialament l'armada francesa. Aquela abreviacion se difusèt dins lei país qu'adoptèron lo modèl divisionari francés e es a l'origina dei grades actuaus degenerau de bregada, degenerau de division, degenerau de còrs d'armada e degenerau d'armada. Pasmens, leis apelacions ancianas subrevisquèron dins d'autreis armadas coma l'armada britanica ò l'armada russa qu'an gardat de grades coma major-generau, luòctenent-generau ò coronèu-generau. Mai, que que siegue la tradicion chausida, la màger part deis armadas actualas an quatre grades de generau que son de còps completat per un grade de generau suprèm (generalissim ò equivalent).
Durant lo sègle XX, la màger part dei fòrças aerianas adoptèron de grades similars ai fòrças terrèstras. Per aquela rason, lei generaus de l'aviacion an de grades similars ò leugierament adaptats comagenerau de division aeriana dins l'armada francesa.
Dins lei fòrças armadas modèrnas, un generau es un expèrt deis afaires militars que deu assegurar de missions de presa de decision (chausida dau plan, definicion dei prioritats, etc.), de gestion (planificacion, organizacion, susvelhança deis operacions, etc.), de motivacion e de comunicacion tot en incarnant lei valors e l'etica de sonarmada e de sonpaís. Sa formacion es donc generalament lònga e necessita d'un sistèma de formacion eficaç.
D'efiech, lo generau comença generalament sa carriera comaoficier subaltèrn après aver seguit la formacion dispensada per unaacadèmia militara (West Point aisEstats Units,Saint-Cyr enFrança, etc.). De formacions complementaris son frequentament organizadas dins d'escòlas d'engenhariá en causa de la natura mai e mai deisarmas. Puei, leis oficiers dèvon seguir un cursus qu'es generalament compausat de periòdes de comandament (sovent unacompanhiá e unregiment) e de servici au sen d'unestat-major. En mai d'una armada, lo passatge de concors suplementari e un segond periòde de formacion son tanben sovent necessaris. Per exemple, enFrança, una formacion suplementària a l'Escòla de Guèrra es obligatòria per accedir ai comandamants superiors.
L'ensenha de grade d'un generau pòrta generalament una ò mai d'una estela. Lo nombre d'estelas simboliza l'importància dau grade. Pasmens, aquò es pas una règla generala e leis excepcions son nombrosas. D'efiech, certanei país preferisson un simbòl pus nacionau coma locrisantema enJapon ò la fuelha d'agast enCanadà.
Generau de division (
Japon)
Generau de còrs d'armada aeriana (
França)
- ↑Lo Congrès Permanent de la Lenga Occitana,Dicod'Òc, cèrca « général », consultat lo 23 de genier de 2024.
- ↑Reinat Toscano,Diccionari de lenga d'òc d'après lo parlar niçard, intrada « general », Auba Novèla, 2023, p. 802.
- ↑(fr) Michel Christol e Daniel Nony,Rome et son empire, des origines aux invasions barbares, París, Hachette, 2003, p. 181.
- ↑(en) Mark Edward Lewis, « Warring State Political History », dins Michael Loewe e Edward L. Shaughnessy (dir.),The Cambridge History of Ancient China, From the Origins of Civilization to 221 BC, Cambridge University Press, 1999.
- ↑(fr) Pierre Carles, « Essai sur l'histoire des grades dans l'infanterie »,Infanterie, 1989, n° 16 pp. 11-16 e n° 17 pp. 17-27.
- ↑D'efiech, avans laRevolucion Francesa qu'impausèt lo modèl de l'armada nacionala, fòrça estats decernissián de brevets permetent a un particular, ben sovent un aristocrata aisat, de consituïr e d'entretenir una unitat militara.