Las fòrmas ancianas sonLocus de Codunchis, en latin, en 1360,Codons, en 1571,Coudons, seize maisons ou couverts fort pauvres, en 1594,Coudoms, en 1639,de Coudonhibone, als sègles XIII-XVIII[1].Codons vendriá de l'ancian occitancot, « calhau, còdol, còde » e del sufixe latin-onem. Lo sens seriá d'un terrenh peirós, rocassut[2]; Codons es entremièg tres montanhas e los productes de l'erosion i devon pas mancar. Pr'aquò, las fòrmas ancianas, latinizadas o francizadas, de còps estranhas, fan supausar quicòm mai que-onem. L'abat Sabarthès dona pas la prononciacion; s'es pas [ku'dus], caldrà acceptar l'idèa d'un autre sufixe e benlèu d'una autra origina.
Montmijan es a l'oèst-nòrd-oèst de Codons, al sud del Sarrat de las Boishas. Las fòrmas ancianas sonChasteau de Mirailhes entre 1148 e 1639,Mirals entre 1148 e 1639,Le chasteau de Montmirat entre 1185 e 1639,Montmija en 1781,Montmigea (cadastre)[3]. Montmijan, mont entre autres dos monts. Le vilatge es sus un penjal, environat de monts dins totas las direccions.
A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra del canton deQuilhan, i demorèt. Tornèron batejar lo cantonCanton de la Val Nauta d'Aude per decret del 27 de decembre 2015.