Èra situada sus lei territòris dau sud deMexic, especialament lapeninsula de Yucatan, deBelize, deGuatemala, deHonduras e dauSalvador. Seis originaspreïstòricas se situan entre lo milleni VII avC e lo milleni III avC amb la sedentarizacion de populacions de caçaires culheires. A partir dau milleni II avC, la societat maia venguèt pus complèxa amb l'aparicion declassas socialas diferenciadas. Entre 1000 e 400 avC, la division sociala se desvolopèt e de ciutats-estats comencèron de s'organizar. Lei principalas foguèronCopan,Tikal ePalenque. Conoguèron son apogèu entre lei sègles VI e IX apC mai deguèron faciar una crisi que sei causas son desconegudas. A la fin d'aqueu periòde, aquò entraïnèt l'abandon de la màger part dei centres urbans.
Après lo sègle IX, certanei ciutats-estats contunièron de se desvolopar mai lo declin de la civilizacion maia contunièt. Ansin, la màger part dei sites importants èra abandonada quand leiconquistadorsespanhòus arribèron dins la region au sègle XVI.Espanha ne'n comencèt la conquista après la casuda de l'Empèri Astèc en1521. Pasmens, maugrat una superiotattecnologica importanta, se turtèron a una resisténcia acarnada après una premiera campanha aisada còntra lei Maias de Guatemala. Quatre guèrras foguèron necessàrias per rompre aquela resisténcia e lodarrier estat maia independent capitulèt solament en1697 après doas guèrras suplementàrias.
La data precisa d'aparicion de la civilizacion maia – e, indirèctament, lo començament dau periòde preclassic – es encara l'objècte de debats entreistorians car la transicion entre populacionspreïstoricas e maias es mau coneguda. Lo site maia pus ancian qu'es conegut a l'ora d'ara esCuello que data de 2 600 avC.
Dins lo corrent dei sègles seguents, d'autrei regions conoguèron un procès progressiu d'urbanizacion. EnSonusco, de vilatges apareguèron vèrs 1 800 avC. Leis abitants i avián lo mestritge de l'agricultura e de laterralha. Dins lei tèrras bassas, la premiera vila vertadiera coneguda esNakbe onte d'infrastructuras importantas foguèron bastidas vèrs750 avC. De mai, d'elements permèton de pensar la preséncia de densitats de populacion fòrça importantas dins aquela region durant lo meteis periòde. Per exemple, la ciutat d'El Mirador i agantèt una superficia d'aperaquí 16 km²[1]. Dins lei tèrras autas e la regionpacifica, l'emergéncia de vilas foguèt pus lenta mai èra realizada en400 avC a l'entorn deKaminaljuyu dins lo premier cas[2] e deTakalik Abaj eChocolá dins lo segond[3].
Lo periòde preclassic s'acabèt dins lo corrent dau sègle I apC. Per de rasons desconegudas[4], lei vilas foguèron abandonadas e la civilizacion maia conoguèt una crisi grèva que durèt fins au sègle III apC.
Lo periòde classic (sègle III-IX) de la civilizacion maia correspònd a una epòca importanta d'urbanizacion e de construccions. La màger part dei vestigis e deis inscripcions maias coneguts a l'ora d'ara data d'aquelei sègles. Sa caracteristica principala foguèt la dominacion dau modèl de laciutat-estat dirigida per unrèi ò unaaristocracia guerriera. Un autre aspècte major dau periòde foguèt lademografia importanta dei regions maias amb plusors aglomeracions de 50 000 e 120 000 abitants liadas entre elei per de rets relativament dens derotas.
L'istòria dei Maias classics es relativament ben coneguda gràcias ais estèlas gravadas durant aqueu periòde. Comencèt amb una influéncia marcada de l'ensemble dei regions maias per acivilizacion deTeotihuacan (situada dins la vau deMexic). D'efèct, en despiech de la distància,Teotihuacan capitèt de reversar lo rèi de la ciutat deTikal e d'i installar una dinastia favorabla a seis interès. Aquò permetèt aTikal d'obtenir un important sostèn e de venir la principala poissança maia dins lei tèrras bassas. Pasmens, se turtèt a la resisténcia deCalakmul e lei doas ciutats desvolopèron d'importanteis alianças e se liurèron mai d'una guèrra[5].
La civilizacion maia classica conoguèt una grèva crisi dins lo corrent dau sègle IX qu'entraïnèt son afondrament politic e l'abandon de la màger part dei ciutats. Sei causas son totjorn pas clarament identificadas mai plusors elements, sovent liats entre elei, son generalament avançats coma una demenicion de la produccionagricòla, una populacion tròp importanta a respècte dei ressorsas disponiblas e lei consequéncias dei guèrras quasi permanentas entre vilas[9]. Aquela crisi foguèt pasmens pas unifòrma e lei ciutats dau nòrd deYucatan, comaChichén Itzá eUxmal, foguèron pas abandonadas e venguèron de centres poderós durant aqueu periòde.
En revènge, dins lo sud, leis inscripcions venguèron pus raras e mens precisas e lei construccions novèlas de monuments demeniguèron avans de s'arrestar. En particular, dins lobaçin de Petén, lei ciutats pus poderosas, comaTikal eCalakmul, foguèron totalament abandonadas en 50 a 100 ans e lei rets marchands contornejèron d'ara endavant l'endrech.
Lo periòde post-classic durèt dau sègle X au sègle XV. Maugrat son declin, la civilizacion maia se redreiçèt dins lei tèrras bassas dau nòrd deYucatan, onte de vilas novèlas se formèron, e dins quauqueis endrechs isolats dei tèrras autas dau sud. De migracionstoltècas, qu'influencièron fòrça lei Maias post-classics, sostenguèron probablament aquela renaissença. Pasmens, la populacion demorèt d'ara endavant concentrada a l'entorn deifònts e lei tèrras abandonadas foguèron pas tornadas poblar.
Ansin, dau sègle X au començament dau sègle XVI, lei ciutats pus importantas foguèronChichén Itzá (sègles X a XII[10]) eMayapan (sègles XIII a XV[11]). Se fau egalament nòtar la preséncia, dins lo sud, deQ'umarkaj qu'èra la capitala deiK'iche[12]. De mai, durant aqueu periòde, la civilizacion maia foguèt influenciada per de migracionstoltècas a l'origina de plusors dinastias localas.
Dins aquò, lei crisis contunièron e lei vilas importantas foguèron a cha pauc abandonadas. Aqueleis episòdis semblan fòrça similars a la crisi finala dau periòde classic mai an una escala pus reducha. En particular,Mayapan foguèt abandonada en1448 en causa de problemas politics, environamentaus e sociaus. Aquò marquèt la disparacion de la darriera granda vila maia e entraïnèt una guèrra violenta e generalizada per l'egemonia entre leisestats subrevivents. Dins lo sud, leiK'iche foguèron atacats per leiKaqchikel que venguèron pauc a pauc la principala poissança maia[13].
Au contrari del'Empèri Astèc, la conquista dei territòris maias per leisEspanhòus foguèt lònga e malaisada. Comencèt en1521, après la casuda deTenochtitlan, quandHernán Cortés mandèt una armada dirigida perPedro de Alvarado en direccion deGuatemala. Aquela fòrça enregistrèt de succès importants amb la presa deQ'umarkaj (1524) e la somission deiKaqchikel (1525). En revènge, lei ciutats maias dau nòrd resistiguèron d'un biais acarnat e enregistrèron mai d'una victòria. Ansin, foguèron pas vencudas avans1546[14]. Enfin, lo baçin dePetén, vengut una region fòrça isolada, poguèt aprofichar seijunglas per mantenir sonindependéncia fins a la presa deTayasal en1697[15].
Se la conquista deYucatan e daubacin de Petén entraïnèt la disparicion de la civilizacion maia urbana e d'una partida importanta de sa cultura, plusorsvilatges demorèron isolats deis autoritatscolonialas. Aquò permetèt lo mantenement de la cultura e dei conoissenças maias, compres dins lo domeni religiós (maugrat leis esfòrç deimissionariscatolics). Ansin, localendier rituau de 260jorns demorèt en usatge e, uei, aperaquí un milion de locutors de lengas maias vivon totjorn enYucatan[16].
Au contrari deisAstècs e deisIncas, la zòna culturala maia foguèt jamai politicament unificada. En plaça, i aguèt una multitud deciutats-estats qu'èran pas totjorn organizadas de la meteissa maniera. Pasmens, d'un biais generau, dins lei vilas majoras, lo rèi èra lo centre dau poder coma cap de l'armada, de l'administracion, de l'economia, de la justícia e de la religion[17]. La justificacion d'un tal poder èra de natura religiosa e de rites religiós frequents permetián de lo renfòrçar publicament[18].
Entre elei, lei ciutats pus poderosas èran liadas per un ret complèx d'alianças destinadas a protegir seis interès sociaus e economics[19]. Lei relacions entre lei vilas principalas e lei ciutats segondàrias èran de tipefeodau. Lei caps d'aquelei vilas podián de còps èsser chausits per lo rèi, siá au sen de sa familha siá entre sei fidèus. Segon leis endrechs, la natura dau poder d'aquelei vassaus sembla variar d'un estatut de sobeiran de drech divin – similar ai caps dei vilas majoras – a aqueu de governador militar.
Coma leis autrei pòblesmesoamericans, lei Maias èranpoliteïstas e avián un panteon fòrça ric. De mai, losubrenaturau aviá un ròtle important dins la vida quotidiana de cada abitant e totei leis aspèctes de la societat e de la natura èran divinizats[20]. Pasmens, en causa dei destruccions entraïnadas per la conquista, la religion maia es mau coneguda.
Segon lei descubèrtasarqueologicas eistoricas, èra dirigida per unclergat poderós que formava un grop reduch eissit de l'elèit. Menava de rites complèxs, compres de sacrificis umans, e fòrça codificats. De mai, èran en carga dei mesurasastronomicas que permetián de mantenir lei calendiers. Existissiá pereu dechamans qu'èran utilizats per la populacion per establir de liames dirècts amb lei divinitats gràcias a de rites basadas sus la consumacion de plantas allucinogènas[21]. Enfin, i aviá una gròssa importància donada a un culte dei mòrts ò deis ancians que permetiá d'afichar l'estatut de la familha[22].
Lacosmogonia associada ai crèires maias èra fòrça estructurada. Lo mond i èra devesit entre un paradís de 13 nivèus, un mond sosterrenh de 9 nivèus e un endrech intermediari que correspondiá au plan d'existéncia dei mortaus. Cada nivèu aviá quatre ponchs cardinaus, identificats amb uncolor, qu'èran associats ai divinitats principalas. Fòrça nombrós, lei dieus presentavan, en mai d'aquò, d'aspèctes diferents segon lei nivèus e l'ora de la jornada[23]. Lei pus importants èran :
L'organizacion economica dei Maias es mau coneguda car lei tèxtes ancians ne'n parlan pas. LeisEspanhòus s'interessèron tanben gaire au subjècte e sei rareis observacions son estacadas a un periòde de declin avançat de la civilizacion maia. Pasmens, l'arqueologia an permés de trobar plusors indicis mostrant una activitat economica intensa[24].
De cambis comerciaus importants avián luòc entre ciutats, compres amb de vilas situats dins d'autrei regions deMesoamerica[25][26]. Lo transpòrt èra realizat per d'òmes (sur leirotas) ò per denaviris leugiers (sus lei cors d'aiga). Laròda èra probablament coneguda mai foguèt pas utilizada per lo transpòrt. De favas de cacau e decampanetas decoire èran utilizadas comamoneda. Lei bens principaus qu'èran cambiats èran de metaus preciós (aur,argent ecoire), decacau, de plumas dequetzal, degemas (sustot lojade), deterralhas, demòbles e divèrseis objèctes de luxe.
Per norrir una populacion importanta, lei Maias deguèron desvolopar divèrsei metòdesagricòlas destinadas a maximizar sa produccion. L'usatge daubrutladís n'èra la basa. Per aquò, lei païsans cremavan lei brossalhas d'una parcèla mai i laissavan en plaça leisaubres. Après quauqueis ans d'utilizacion, l'endrech èra laissat engarach e leis aubres n'acceleravan la regeneracion.
Leibrutladís foncionavan ben dins lei regionsvolcanicas e drudas dei Tèrras Autas. Pasmens, dins lei Tèrras Bassas, la fertilitat èra febla e d'autrei tecnicas foguèron necessàrias. Ansin, lei Maias bastiguèron debancaus per aparar lei tenements còntra l'erosion e de camps subreauçats dins lei regionspalunósas[27]. De rets d'aigatge permetián de provesir l'aiga necessària[28]. De mai, la fanja que blocava lei canaus èra utilizada per remplaçar la tèrra perduda dins lei bancaus ò contuniar de subreauçar lei montets.
Lei culturas maias principalas èran logròs blat, lofaiòu e lacocorda[29]. Aqueleis aliments permèton d'aver un regime alimentari quasi equilibrat que necessita pauc de complementscarnats. Aquò permetiá de limitar l'importància de lacaça (practica dins lajungla) e de lapesca (practicada dins lei canaus d'aigatge).
Installats dins una region rica demineraus fòrça variats gràcias auvolcanisme e a una gròssa diversitat d'argiela, lei Maias desvolopèron un mestritge de remarca de la fabricacion deterralhas. Cinc periòdes principaus de produccion son generalament identificadas per leisarqueològs. Durant lo Preclassic (fins 250 avC) e lo Preclassic Tardiu (250 avC - 250 apC), lei terralhas an unicament una foncion utilitària e una forma decocorda destinada au transpòrt d'aiga ò de manjar. Aquela forma particulara indica probable l'utilizacion anteriora de cocordas cavadas coma recipient. L'ornamentacion d'aquelei terralhas èra simpla (emprentas de calhau, gravaduras simplas...). Pasmens, vèrs la fin dau Preclassic Tardiu, comencèron d'aparéisser de formas pus complèxs coma de terralhas tetrapòdas de color roja.
Durant lo Classic Aut (250-550), la cultura deTeotihuacan agantèt lei país maias. Lapolicromia apareguèt e lei tecnicas de fabricacion venguèron omogenèas dins tot l'ensems maia – au contrari dei dos periòdes precedents. Certanei terralhas, especialament aquelei ambé plusors colors, venguèron de bens de luxe reservats a l'elèit. Aquela tendància contunièt durant lo periòde seguent (dich Classic) que veguèt tanben una diversificacion dei formas e l'aparicion de scenas figurativas.
Enfin, après la fin de l'èra classica, apareguèron de terralhas en partida inspiradas per lei Toltècs amb una color arange (975-1200) puei roja (1200-1540). L'art maia de la terralha dispareguèt après la conquistaespanhòla.
Utilizada dau sègle III avC au sègle XVII apC, l'escritura maia èra formada deglifs que representavan demots ò desillabas[30]. Unasillaba podiá èsser escricha de plusors manieras diferentas e un mot podiá ansin aver plusors representacions : un glif « ideografic », de glifs sillabics ò una combinason de glifs ideografics e sillabics. Una classa d'escribas, que fasiá partida de l'elèit de la societat, aviá lo mestritge d'aqueu sistèma – relativament complèx – e sa comprenença per lo rèsta de la populacion es desconeguda. Pasmens, permetèt la creacion d'una literatura rica, largament destrucha per leisEspanhòus.
En despiech dei destruccions de la conquistacoloniala, plusors tèxtes maias an subreviscut, especialament gràcias ais estelas gravadas per celebrar d'eveniments importants. De mai, lo mongeDiego de Landa (1529-1579), qu'aviá assaiat d'anientar lei vestigis de la civilizacion maia, aviá paradoxalament laissat una mena desillabari. Son utilizacion foguèt malaisada e la traduccion de l'escritura maia avancèt pas fins ai trabalhs dauSovieticYuri Knorozov (1922-1999)[31]. Aqueu darrier descubirguèt la natura sillabica dei glifs. Puei, l'EstatsunidencDavid Stuart (nascut en1965) descurbiguèt la natura ideografic de certanei glifs[32]. Amb aperaquí 800 glifs identificats a l'ora d'ara, aquò a permés de tradurre 80% dei tèxtes maias coneguts.
Per de rasons probablamentreligiosas, lei Maias desvolopèron l'estudi deimatematicas e de l'astronomia amb de resultats relativament impressionants en comparason dau nivèutecnologic feble de sacivilizacion. Per aquò, utilizèron lo sistèma de basa 20 qu'existissiá enMesoamerica[33]. Dotat d'un elementzèro[34], aqueu sistèma matematic foguèt conjugat amb de representacions graficas per permetre lo manejament de chifras importants, compres de calculs a l'infinit[33].
Leis aplicacions pus conegudas d'aquelei conoissenças sonastronomicas. En particular, permetèron de mesuras fòrça precisas dei posicions deis astres. Per exemple, lei Maias avián estimat la durada d'un an a 365,2420 jorns còntra 365,2422 per leis astronòms modèrnes (e 365,2425 per lo calendier gregorian). De mai, èran capables d'estudiar e de preveire lo movement de laLuna e deiplanetas[35].
Lei Maias utilizavan plusorscalendiers basats sus sei calculsastronomics. Lei dos principaus èran lotzolk'in e lohaab. Lo premier èra utilizat per de questionsreligiosas e èra fach de combinasons de 20 jorns e 13 chifras[36]. Lo segond èra un calendier civiu de 365 jorns devesits en 18 mes de 20 jorns completats per 5 jorns addicionaus[37].
Pasmens, lotzolk'in e lohaab permetián pas de datar corrèctament un eveniment car seis ans èran pas numerotats. Per aquò, lei Maias desvolopèron locòmpte lòng que permetiá d'establir un liame entre lei dos calendiers e d'i posicionar una dataistorica. De còps, èra completat per de donadas eissidas de l'observacion dei movements de laLuna.
En mai d'aquò, lei Maias avián d'autrei metòdes per mesurar lo temps. En particular, podián utilizar lei ciclessolars (equinocis e solsticis) e lei cicles deVènus. D'efiech, lei movements d'aquelaplaneta èran sovent associats amb lomau.
L'arquitectura maia èra inspirada per l'arquitectura mesoamericana e per lei concepcions maias de l'Univèrs. En particular, lei ciutats respectan l'imatge maia daucosmòs, çò que permetèt ai sobeirans d'afiermar sa legitimitat divina durant lei rites e lei ceremòniasreligiosas. Sei principis generaus son l'existéncia d'un còr urban format d'un centre ceremoniau, reservat a l'elèit, enviroutat dei quartiers irregulars restats per lo pòble[38].
Lei centres ceremoniaus èran bastits segon d'estiles monumentaus. Seis infrastructuras son pas totjorn aisadas d'identificar en despiech de vestigis sovent importants. Pasmens, entre lei construccions pus frequentas, l'òm pòu citar :
lei plataformas qu'èran utilizadas per realizar certanei ceremònias ò coma fondacion per d'autrei bastiments.
lei palais, sovent fòrça decorats, que semblan sovent a d'acropòlis. Pasmens, aqueu ròtle defortificacion es pas clar. En revènge, lei palais èran sovent utilizats comanecropòli per l'aristocracia.
lei « grops E » es una estructura complèxa que se tròba dins lei regions meridionalas e centralas. Son fachs d'una piramida e d'una plataforma. Sa foncion precisa es desconeguda mai l'ipotèsi principala imagina un ròtle d'observatòri astronomic.
lei « grops triadics » son formats d'un bastiment principau, de dos annèxas lateralas e d'una plataforma. Caracteristica dau Preclassic Tardiu, son ròtle es desconegut.
lei piramidas amb un temple a sa cima. Reservadas ai dieus pus importants, aquelei construccions devián aver una geometria fòrça precisa per respectar lacosmologia maia. Ansin, certanei piramidas, especialament aquelei dedicadas aKukulkan, èran probable utilizadas coma observatòris astronomics.
lei jòcs de bala.
En causa de l'istòria lònga dei Maias e dei particularismes regionaus marcats, l'arquitectura maia presenta d'estiles diferents segon leis epòcas e leis endrechs. Lei materiaus utilizats èran generalament lafusta e lapèira[39]. Pasmens, dins certanei regions, comaComalcalco, leis abitants utilizèron tanben de bricas d'argiela (benlèu en causa de la manca de pèira[40]). L'abséncia d'otís defèrre e de mejans de transpòrt animaus èra gaire un problema car lei materiaus de construccion èran fòrça comuns, especialament localcari[41].
Leisostaus de la populacion generala èran fachs de materiaus passadís coma de ramèus trenats cubèrts d'argiela. La teulissa èra realizada amb de fuelhas de pauma. De clujadas podián tanben èsser utilizadas. Aqueu tipe d'ostau existís totjorn enYucatan.
L'escultura maia, probablament eissida de l'esculturaolmèca, èra un art major. Apareguda tre lo Periòde Preclassic, donèt naissença a divèrsei tipes d'objèctes :
leis estelas son de blòts deròca escultats e gravats, sovent acompanhadas per d'autars. Principalament bastidas a l'iniciativa dei sobeirans dau Periòde Classic, èran destinadas a celebrar d'eveniments importants. Illustran lo mestritge dei detalhs e de l'observacion dau còrs uman deis artistas maias.
lei lindaus, lei panèus e lei tauletas plaçats sus lei pòrtas, lei muralhas e lei costats dei plataformas. Permetián sovent la realizacion de bas-relèus depintant de scenas amb plusors personatges. Per exemple, es lo cas enPalenque, amb plusors tauletas depintant unpalais ò d'esclaus.
leis escaliers monumentaus qu'èran generalament cubèrts de motius ieroglifics, de tèxtes e de scenas (jòc de bala... etc.).
d'autars, rebons ò rectangulars, qu'èran fòrça ornats. I aviá pereu d'esculturas zoomòrfas que tenián una foncion similara.
Lei Maias aprenguèron d'utilizar l'estuc dins lo corrent dau Periòde Preclassic Tardiu. Se'n serviguèron principalament per curbir e protegir sei construccions ò per empegar de panèus de pèira escultada sus una muralha. Pasmens, èran tanben capables de l'adoptar per realizar dirèctament d'esculturas complèxas qu'èran de còpspintadas. Per exemple, foguèt lo cas dins lo temple dau rèiYax K'uk' Mo' deCopán.
Lei tecnicas de trabalh d'aqueu materiau èran variadas mai, sovent, lei Maias realizavan de serias de panèus qu'èran per la seguida associats per formar una frisa ò un ensems pus complèx. Lo nivèu de detalh agantat per leis artesans trabalhant l'estuc, quasi identic an aqueu deis artistas de l'Empèri Roman, demorèt inegalat enMesoamerica.
L'escultura de lafusta èra probablament fòrça frequenta mai pauc d'exemples an subreviscut a la conquistaespanhòla e ais efiechs dautemps[42]. Pasmens, quauqueis esculturas e lei testimònis deiconquistadors permèton d'identificar un usatge comun, compres dins leipalais e leitemples. En particular, una escultura de fusta descubèrta enTikal mòstra un rèi amb una figura protectritz. Plusors lintaus de fusta, gravats e ornats, foguèron pereu trobats per leisarqueològs dins aquela ciutat.
En causa de l'umiditat dauclima, la màger part deipinturas maias es perduda. Pasmens, lei descubèrtas arqueologicas permèton d'afiermar l'importància d'aquel art au sen de l'elèit de la societat[43]. En particular, lei bastiments importants e leis ensems funeraris èran ornats de pinturas muralas que podián representar de motiusgeometrics, de scenas de la vida vidanta, de scenasistoricas (sovent accompanhadas de tèxtes) e de scenas mitologicas representant dedivinitats.
L'autre aspècte important de la pintura maia qu'es conegut a l'ora d'ara es son utilizacion per la decoracion deiterralhas de luxe qu'èran cambiats per l'aristocracia. D'efiech, aquelei terralhas pòrtan sovent de scenas istoricas ò mitologias, de tèxtes e de motius geometrics realizats amb un suenh extrèm[44].
La musica maia es coneguda gràcias a de descripcions realizadas per d'Espanhòus e a de tèxtes datant dau Periòde Classic. Aquò a permés d'identificar mai d'un instrument e de mostrar l'importància de la musica au sen de la societat maia. En revènge, la notacion musicala es totalament perduda.
Leis instruments principaus èran leitrompetas, leimaracas e leitambors. Segon leipinturas representant de scenas demusica, lei trompetas èran fòrça utilizadas per anonciar l'arribada dau rèi e per comunicar a la caça ò sus lo prat batalhier. Lei maracas èran a l'origina realizats a partir de cocorda mai leis arqueològs an tanben descubèrt de modèls pus avançats qu'èran fachs de terralha. Enfin, lei tambors avián de formas e de concepcions variadas. La màger part èran defusta mai d'autrei materiaus, coma de coirassas detortuga, foguèron de còps adoptats. Seis usatges èran nombrós e leis Espanhòus l'observèron coma mejan de comunicacion durant la conquista deYucatan.
La literatura maia apareguèt vèrs300 avC e dispareguèt ambé la conquista espanhòla ai sègles XVI e XVII. Es en partida desconeguda car leiconquistadors e lei prèires espanhòus organizèron sa destruccion sistematica. Pasmens, quatre libres e un nombre important d'estelas e de terralhas escrichas subrevisquèron. Aquò permetèt de comprendre l'importància de la literatura maia que foguèt probablament la pus sofisticada deMesoamerica.
Lei tèxtes coneguts tractan de religion e d'istòria. Depintan lo mond maia ò d'eveniments importants coma la construccion d'un monument ò la victòria d'un rèi còntra un rivau. En revènge, lei tèxtes scientifics e filosofics son perduts[45].
Paginas dauCodèx de Paris, un dei quatre libres maias coneguts a l'ora d'ara.
Ladança èra fòrça importanta dins tota la societat maia (deisobeirans aiplebeus[46]). Loglif designant la dança foguèt identificat en1992 e lei tèxtes parlant de dança illustran l'importància dau subjècte. Pasmens, en causa de la destruccion deilibres maias per leisEspanhòus, la màger part d'aquelart es uei perduda.
(es) Alfredo López Austin e Leonardo López Luján, « La periodización de la historia mesoamericana », dinsArqueología Mexicana, n°12, setembre de 2002, pp. 6-15.
(en) Susan Toby Evans, « Ancient Mexico & Central America », Thames and Hudson, 2004.
(en) Matthew G. Looper,To be like Gods, University of Texas Press, 2009.
(en) Robert J. Sharer,The Ancient Maya, Stanford University Press, 2005.
(en) Robert J. Sharer e Loa P. Traxler,The Ancient Maya, Stanford University Press, 2006.
↑(fr) Nikolai Grube,Les Mayas : art et civilisation, Könemann, p. 445.
↑(en) Edwin M. Shook, « The Present Status of Research on the Preclassic Horizons in Guatemala », dinsIn The Civilizations of Ancient America, Proceedings of the 29th International Congress of Americanists, vol. 1, University of Chicago Press, 1951, p. 58.
↑(en) Michael Love, « Recent Research in the Southern Highlands and Pacific Coast of Mesoamerica »,Journal of Archaeological Research, Springer Netherlands, vol. 15, n°4, pp. 291-292.
↑(en) Simon Martin e Nikolai Grube,Chronicle of the Maya Kings and Queens : deciphering the dynasties of the ancient Maya, Thames & Hudson, 2008, p. 8.
↑Leis eveniments d'aqueu conflicte son una fònt importanta d'estèlas e d'inscripcions.
↑(en) Robert J. Sharer e Loa P. Traxler,The Ancient Maya, Stanford University Press, 2006, pp. 322 e 333-338.
↑(en) Mary Ellen Miller,Maya Art and Architecture, Thames & Hudson, 1999, pp. 134-135.
↑(en) David Stuart e George Stuart,Palenque. Eternal City of the Maya, Thames & Hudson, 2008.
↑(en) David Webster,The Fall of the Ancient Maya, Thames & Hudson, 2002, p. 218.
↑(en) Rafael Cobos Palma, « Chichén Itzá: Settlement and Hegemony During the Terminal Classic Period », dins Arthur A. Demarest, Prudence M. Rice e Don S. Rice (dir.),The Terminal Classic in the Maya Lowlands: Collapse, Transition, and Transformation, University Press of Colorado, 2005, pp. 531-533.
↑(en) Marilyn Masson e Carlos Peraza Lope,Kukulcan's Realm: Urban Life at Ancient Mayapán, University Press of Colorado, 2014, capitól 8.
↑(en) Robert J. Sharer,The ancient Maya, Stanford University Press, 2006, pp. 4 e 621-622.
↑(en) Linda Schele e Peter Mathews,The Code of Kings: The language of seven Maya temples and tombs, Simon & Schuster, 1999, p. 297.
↑(en) Robert J. Sharer e Loa P. Traxler,The Ancient Maya, Stanford University Press, 2006, p. 772.
↑(en) Lynn V. Foster,Handbook to life in the ancient Maya world, Oxford University Press, 2005, p. 154.
↑(en) Lewis, M. Paul, Gary F. Simons e Charles D. Fennig (dir.). « Maya, Yucatec », Languages of the World, SIL International, 2015.
↑(en) Robert J. Sharer e Loa P. Traxler,The Ancient Maya, Stanford University Press, 2006, p. 93.
↑(en) Francis Oakley e Benjamin B. Rubin, « Sacral Kingship and the Origins of Religious, Social, and Political Orders », dins Patrick McNamara e Wesley J. Wildman (dir.),Science and the World's Religions: Origins and Destinies, vol. 1, Praeger/ABC-CLIO, p. 81.
↑(en) Arlen F. Chase e Diane Z. Chase, « Complex Societies in the Southern Maya Lowlands: Their Development and Florescence in the Archaeological Record », dins Deborah L. Nichols e Christopher A. Pool (dir.),The Oxford Handbook of Mesoamerican Archaeology, Oxford University Press, p. 265.
↑(en) Robert J. Sharer e Loa P. Traxler,The Ancient Maya, Stanford University Press, 2006, p. 91.
↑(en) William A. Emboden, « Nymphaea ampla and other Narcotics in Maya Ritual and Shamanism »,Mexicon, vol. 1 , n° 4, 1979, pp. 50–52.
↑(en) Robert J. Sharer e Loa P. Traxler,The Ancient Maya, Stanford University Press, 2006, pp. 91-92.
↑(en) Arthur Demarest,Ancient Maya: The Rise and Fall of a Forest Civilization, Cambridge University Press, 2004, p. 179.
↑(en) Bruce H. Dahlin, Christopher T. Jensen, Richard E. Terry, David R. Wright e Timothy Beach, « In Search of an Ancient Maya Market »,Latin American Antiquity, vol. 18, n° 4, 2007, pp. 363–84.
↑(en) Antonia E. Foias,Ancient Maya Political Dynamics, University Press of Florida, 2014.
↑(en) Robert J. Sharer e Loa P. Traxler,The Ancient Maya, Stanford University Press, 2006, p. 51.
↑(en) Arthur Demarest, Ancient Maya:The Rise and Fall of a Forest Civilization, Cambridge University Press, 2004, pp. 130-138.
↑(en) R. E. W. Adams, W. E. Brown e T. Patrick Culbert, « Radar mapping, Archaeology, and Ancient Maya Land Use »,Science, New Series, vol. 213, n° 4515, 1981, pp. 1457–63.
↑(en) Patricia Colunga-García Marín e Daniel Zizumbo-Villarreal, « Domestication of Plants in Maya Lowlands »,Economic Botany, vol. 58, Supplement, 2004, pp. S101–S110.
↑(en) Yuki Tanaka,A Comparative Study of Maya Hieroglyphic Writing and Japanese Orthography in the Quirigua Hieroglyphic Corpus, Ann Arbor, 2008, pp. 30 e 53.
↑(fr) Julia Kristeva,Langage, cet inconnu (Le), Points, 2014.
↑(en) Michael D. Coe,Breaking the Maya Code, Thames & Hudson, 1992.
↑33,0 et33,1(en) Lynn Foster,Handbook to Life in the Ancient Maya World, Oxford University Press, 2002, p. 249.
↑(en) Anna Blume, « Maya Concepts of Zero »,Proceedings of the American Philosophical Society, vol. 155, n° 1, 2011, pp. 51–88.
↑(en) Lynn Foster,Handbook to Life in the Ancient Maya World, Oxford University Press, 2002, p. 262.
↑(en) Lynn Foster,Handbook to Life in the Ancient Maya World, Oxford University Press, 2002, p. 251.
↑(en) Lynn Foster,Handbook to Life in the Ancient Maya World, Oxford University Press, 2002, p. 252.
↑(en) Bertina Olmedo Vera, A. Arellano Hernández et al.,.The Mayas of the Classic Period, Consejo Nacional para la Cultura y las Artes (CONACULTA), 1997, p.34.
↑(en) Lynn Foster,Handbook to Life in the Ancient Maya World, Oxford University Press, 2002, p. 238.
↑(en) Lynn Foster,Handbook to Life in the Ancient Maya World, Oxford University Press, 2002, p. 239.
↑(es) Hohmann-Vogrin, « Unidad de espacio y tiempo: la arquitectura Maya », dins Nikolai Grube (dir.),Los Mayas: Una Civilización Milenaria, Tandem Verlag, 2011, p. 211.
↑(en) Mary Miller,Maya Art and Architecture, Thames & Hudson, 2009, p. 78.
↑(en) Robert J. Sharer e Loa P. Traxler,The Ancient Maya, Stanford University Press, 6a edicion, 2006, p. 123.
↑(en) Robert J. Sharer e Loa P. Traxler,The Ancient Maya, Stanford University Press, 6a edicion, 2006, p. 378. (en) David Drew,The Lost Chronicles of the Maya Kings, Phoenix Press, 1999, p. 322.
↑(en) Michael D. Coe,The Maya, Thames and Hudson, 4a ed., 1987, p. 161.
↑(en) Matthew G. Looper,To be like Gods, University of Texas Press, 2009.
