Present dins la natura a l'estat natiu, l'argent foguèt extrach per l'èsser uman tre laPreïstòria[1]. Leis utilizacions pus ancianas conegudas a l'ora d'ara foguèron l'òbra de populacionsanatolianas esardas durant lomillenari III avC[2][3]. Puei, l'usatge d'aqueumetau se difusèt ai regions vesinas (Mesopotamia,Creta,Grècia... etc.) amb lo desvolopament dei premiereicivilizacions. Durant lo periòde classic de l'Antiquitat Grèga, lei minas deLaurion venguèron un important centre de la produccion mondiala, especialament entre600 e300 avC[4]. Esplechadas fins ausègle I apC, foguèron pauc a cha pauc remplaçadas enEuròpa per leiminas dubèrtas enHispania per leiRomans. Aquò permetèt a l'Empèri Roman de dispausar d'una importanta quantitat d'argent, amb benlèu 10 000tonas en circulacion, que foguèt un dei factors de l'estabilitat de samoneda[5].
EnAsia, l'origina de la produccion d'argent es mens ben coneguda, mai d'esplechas minieras ancianas son atestadas enChina, enÍndia e enJapon[6]. En particular,China metèt pauc a cha pauc en plaça unaeconomia basada sus de monedas d'argent. Desvolopèt de produccions localas, mai importèt tanben de gròssei quantitats gràcias a seis exportacions deseda.
La disparicion de l'Empèri Roman aguèt de consequéncias fòrça negativas sus la produccion d'argent amb la sarradura de mai d'unamina fins au periòde deCarlesmanhe. En parallèl, a partir deis invasions aràbias, la preeponderància dei minasibericas dins la produccion mondiala demeniguèt. Foguèron remplaçadas enEuròpa per de minas situadas enAlemanha e pus generalament enEuròpa Centrala. Fòrça minas d'aquelei regions èran conegudas per lei Romans, mai l'esplecha venguèt pus importanta a partir de750. Vèrs1200, la màger part d'aquelei jaciments èran agotats, mai quauquei minas pus ricas foguèron l'objècte d'una esplecha fins a laRevolucion Industriala. Generalament, lei minaires s'interessavan a demineraus concentrats que permetián una separacion simpla daumetau. Pasmens, de progrèstecnologics permetèron tanben de melhorar leitecnicas d'extraccion.
L'arribada deisEuropèus enAmerica e la descubèrta dei venas d'argent gigantas d'aqueucontinent revolucionèron lo monde de la produccion d'argent. D'efiech, entre1500 e1800, leiminas deBolívia (Potosí), dePeró e deMexic (Zacatecas,Guanajuato eTaxco) assegurèron 85 % de la produccion mondiala. Lo nom d'Argentina provèn tanben dau metau[7]. Aqueu flux d'argent venguèt la fònt de la richessa de l'Empèri Coloniau Espanhòu e permetèt a l'Empèri Chinés de trobar lo metau necessari a la fabricacion de samoneda[8][9].
L'industria miniera de l'argent dempuei lo sègle XIX
Au començament dau sègle XIX, lei jacimentssud-americans de l'epòcaespanhòla comencèron de declinar. Foguèron remplaçats per de minas descubèrtas aisEstats Units (« Silver Rush »), enChile e enAustràlia. En parallèl, la concentracion de l'argent enChina foguèt una dei causas deiGuèrras de l'Òpi (1839-1842 e1856-1860). Vencuda,China intrèt dins una fasa de declin e deguèt pagar d'importanteis indemnitats de guèrra. Aquò entraïnèt una sortida d'argent en defòra dau país.
Dins lo corrent dau sègle XX, lei progrès miniers permetèron d'esplechar de jaciments pauc concentrats onte l'argent es sovent un produch segondari de l'extraccion d'un autremetau. Aquò permetèt de mantenir una produccion importanta enAmerica dau Sud e favorizèt una renaissença de la produccion dins d'ancianei regions argentifèras[10]. Ansin, a la fin dau sègle XX,Mexic,Peró,Bolívia,Polonha,Russia,Austràlia eChina representavan la màger part de la produccion mondiala.
Vestigis d'una taula de netejatge dei minasanticas deLaurion
Pintura representant lei minas d'argent deKutná Hora dins lo corrent deisans 1490
Montanha de Cerro Ricco qu'assostava lei principalei minas d'argent dePotosí
L'argent es unmetau fòrçaductile emalleable que tèn unaduretat febla e unadensitat importanta. Esblanc argentat, mai sa superficia pòu rapidament s'ennegrir en preséncia de sulfurs[11]. Es un bòn materiau reflector de lalutz visibla que presenta unareflexivitat superiora a l'alumini per totei leilongors d'onda dau domeni visible superioras a 450 nm. A tanben de proprietats conductritzelectricas etermicas excepcionalas que son lei pus importantas dau grop deimetaus.
A pression atmosferica, sa densitat de 10,50 a 20 °C[12]. Sa temperatura de fusion es ben definit amb una valor de 961,78° C fixada per loBurèu Internacionau dei Pes e dei Mesuras[13]. En revènge, plusors temperaturas de bolhiment son presentas dins la literatura scientifica coma 2 162° C[12] ò 2 212° C[14].
L'argent tèn 38isotòps coneguts denombre de massa variant entre 93 e 130. Dos son estables, l'argent-107 e l'argent-109. Forman la màger part de l'argent naturau dins lei proporcions 51,8/48,2%. Quauqueis isotòps an de periòdes radioactius superiors a quauquei jorns (Ag-105 e Ag-111), mai an pas d'aplicacions.
Metaupreciós eindustriau, l'argent a unametallurgia desvolopada e anciana. Lo metòde d'extraccion chausit varia en foncion deimetaus que li son associats dins lominerau. Coma la produccion miniera es pas sufisenta per respòndre a la demanda, i a tanben de procès dereciclatge.
Dins leimineraus deplomb-zinc, l'argent a l'estat liquid se dissòut preferencialament (amb l'aur e locoire) dins lozinc. Per aumentar aquela tendància, dezinc es apondut a la mescla. Aquò entraïna la formacion de l'aliatge Ag2Zn3 qu'es solid e que flòta a la superficia dau banh. Puei, lozinc es eliminat per caufatge sota vuege e reciclat. Aqueu procès permet d'obtenir un aliatge d'aur et d'argent dich daurat qu'es separat perelectrolisi. Locatòde es fach d'acier inoxidable ò d'argent e l'electrolit de nitrat de coire ò d'argent en preséncia d'acid nitric. Lo daurat es plaçat a l'anòde. L'argent se depausa sus lo catòde e totei leis autreis autrei metaus demoran insolubles.
Dins lei mineraus dezinc, l'argent es isolat amb loplomb gràcias a una operacion delixiviacion dins l'acid sulfuric. Aquò entraïna la formacion d'un residú insoluble d'argent e deplomb qu'es per la seguida tractat segon loprocès Parkes. Dins lei mineraus decoire, leis operacions de purificacion daucoire perelectrolisi entraïnan la formacion de fanjas anodicas. Après filtracion, aquelei fanjas permèton d'obtenir un daurat qu'es purificat segon lei darriereis etapas dauprocès Parkes.
Enfin, dins lei mineraus d'aur, l'argent es extrach percianuracion[17][18]. Puei, l'aur es absorbit sus carbon actiu mentre que l'argent es isolat gràcias a l'addicion de podra dezinc. Aquò entraïna la formacion de particulas de zinc cubèrtas d'argent (e un pauc d'aur) que son tractadas amb una mescla d'acid cloridric e deperoxid d'idrogèn. L'aur e lozinc rèstan en solucion mai l'argent precipita sota la forma declorur d'argent.
Divèrsei procès de reciclatge, sovent relativament complèx, existisson. S'interessan principalament ai produchs informatics qu'utilizan d'aliatges de metaus nobles per melhorar la conduccion e ai fotografias argenticas. D'efèct, un film e unpapier emulsionat pòu tenir 2 a 15 gramas d'argent per quilograma e un fixator de 4 a 7 gramas per litre. Lei films e leipapiers son donc cremats ò netejats dins una solucion caud desoda e d'etanòl que permet de recuperar 95% de l'argent de la matèria premiera. Lei fixators son purificats perelectrolisi, çò que permet de recuperar l'argent aucatòde e de renovelar lo fixator.
L'argent es unmetau preciós e relativament rar que sa produccion mondiala èra de 23 689 tonas (761,6 milions d'onças[19]) en2011. De cinc parts quatre venián de la produccion miniera e lo rèsta daureciclatge.
Lometau pòu èsser extrach deminas d'argent mai, gràcias a son còst, es tanben sovent esplechat coma produch segondari dins de minas inicialament destinadas a l'extraccion d'un autre metau. Ansin, totjorn en2011, solament 40 % de la produccion miniera èra eissit de minas principalament dedicadas a la produccion argentifèra còntra 30 % en provenéncia de minas deplomb-zinc, 20% de minas decoire, 7% de minas d'aur e 3% de minas de minerau d'alumini.
Lei jaciments principaus se situan enAmerica e plusors país d'aqueucontinent dominan la produccion :Mexic (1èr reng mondiau amb 4 752 t),Peró (3 415 t, 2en),Chile (1 309 t, 5en),Bolívia (1 213 t, 8en), leisEstats Units d'America (1 119 t, 9en) eArgentina (703 t, 10en). En fòra dei regionsamericanas, quatre estats an una produccion importanta :China (3 231 t, 3en),Austràlia (1 713 t, 4en),Polonha (1 269 t, 6en) eRussia (1 213 t, 7en).
L'argent es utilizat dempuei l'Antiquitat per la fabricacion de pèças siá sota sa forma nativa siá sota la forma d'un aliatge. Fins a la demenicion de la produccion dei grands jaciments americans au començament dau sègle XIX, mai d'un país utilizava d'estandards d'argent siá coma estandard unic (China... etc.) siá dins l'encastre d'un sistèmabimetallic amb l'aur (l’Empèri Roman,Estats Units,França... etc.). Ansin, dins mai d'un lengatge (francés,espanhòu,occitan,sanscrit... etc.), lo mòt argent designa tant lo metau que lei sòus.
Dins lo corrent dau sègle XIX, lo bimetallisme foguèt pauc a pauc abandonat au profiech de l'adopcion d'estandard d'aur (monometallisme) que foguèron a son torn abandonats durant lo sègle XX. L'utilizacion d'argent per la fabricacion de pèças usualas demeniguèron lentament pendent aqueu periòde. Per exemple, loReiaume Unit abandonèt aquela practica après laSegonda Guèrra Mondiala. Pasmens, a l'ora d'ara, son usatge demòra frequent per la produccion de medalhas ò de pèças de colleccion.
Lajoielariá es una activitat qu'utiliza tradicionalament de quantitats importantas d'argent. D'efèct, l'aspèct lusent d'aqueu metau, sa valor importanta e samalleabilitat permèton de fabricar dejoièus presats.Istoricament, lei fabres trabalhant l'argent trabalhavan tanben leis autrei metaus nobles car la fabricacion dejoièus solids necessita d'utilizar d'aliatges d'aquelei metaus. A l'ora d'ara, leis aliatges pus frequents son l'argent sterling (92,5% d'argent e 7,5% decoire, l'argent Britannia (95,8% d'argent e 4,16% d'autrei metaus[20]) e l'argent sterling Argentinium (93,5% d'argent e 6,5% decoire e degermani). Per lei placatges d'argent, s'utiliza d'aliatges d'argent quasi pur (99% minimom). Enfin, l'argent intra sovent dins leis aliatges d'aur per li donar una color blanca.
Lo sector de lafotografia foguèt durant lo sègle XX un consumator fòrça important d'argent car lafotografia argentica a besonh de nitrats e d'alogenurs d'argent (8 304,6 tonas en1999). Pasmens, dempuei l'aparicion e la generalizacion de lafotografia numerica, aquel usatge a conegut un declin important car la fotografia argentica es d'ara endavant sovent limitada a d'usatges professionaus e a la radiografia. Ansin, se la fotografia demòra encara un mercat important per lei productors d'argent (2 500 tonas en2013), la consumacion a demenit de 70% entre1999 e2013.
Enelectronica, l'argent es utilizat per sei proprietats conductritz superioras aucoire dins d'aparelhs de qualitat auta. D'un biais anecdotic, durant laSegonda Guèrra Mondiala, una partida dei cablatges deis installacions dauProjècte Manhattan èra facha d'argent en causa de la manca decoire.
L'argent es utilizat dins certanei procès de produccion d'aiga potabla car, en preséncia d'oxigèn, a de proprietats bactericidas e anti-algas. En particular, es fòrça eficaç per protegir lei filtres. En despiech dau còst de l'utilizacion d'argent, l'interès d'un tal sistèma es de pas necessitar declòr qu'es ungas toxic. Lei sistèmas de purificacion d'aiga utilizant d'argent pòdon de còps se trobar dins d'endrechs sensibles coma d'espitaus ò d'escòlas.
L'argent pòu èsser utilizat dins la fabricacion de miraus gràcias a sei proprietats de reflexivitat de lalutz visibla. Pasmens, en causa dau còst daumetau, aquel usatge es sovent limitat a de produccions de qualitat superiora e a d'aplicacionstecnologicas avançadas (telescòpis... etc.). De mai, lo jaç d'argent dau mirau dèu èsser protegit còntra l'ennegriment.
L'argent pòu èsser utilizat en medecina per leimètges e per leidentistas. Per lei premiers, certaneisaus d'argent an de proprietats antisepticas e presentan pas de toxicitat per l'organisme uman. Per lei segonds, es possible de far d'amalgamas d'argent destinats a la fabricacion de protèsis dentàrias.
L'argent a mai d'una aplicacion menora. Dins certanei país, principalament enOrient Mejan, es utilizat coma colorant alimentari. Dins lo sector dau textil, pòu servir a protegir lei vèstits còntra lamosidura gràcias a sei proprietats fongicidas e bactericidas. Enquimia, es utilizat comacatalisaire dins certaneireaccions quimicas. Enfin, eneconomia, es utilizat coma possibilitat d'investiment gràcias a sa valor auta.
En revènge, en l'òme, l'argent es uncompausat gaire toxic que pòu èsserbioacumulat en quantitats importants. En dessota d'un certan limit, aqueumetau sembla pas d'aver d'efiechs negatius suss lasantat. Pasmens, un excès tròp important pòu entraïnar unamalautiá fòrça rara, dichaargirisme, que dona una coloracion blava ò grisa au pèu e que pòu causar de lesions cerebralas grèvas[21]. Lo limit d'aparicion d'aquela malautiá es desconegut mai sembla situat a l'entorn de dòsis mensualas d'un a quatre gramas d'argent durant plusors mes.
Donadas generalas sus lei proprietats de l'argent :
(en) Andreas Brumby et al., « Silver, Silver Compounds, and Silver Alloys »,Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim, Wiley-VCH, 2008.
(en) David R. Lide,CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press Inc, 2009, 90a edicion, 2804 p.
Metallurgia e reciclatge de l'argent :
(en) A. Bahr e T. Priesemann, « Recovery of silver from refractory ores »,XVIth International Mineral Processing Congress, Ed. Forssberg, Elsevier Science Publishers, 1988, pp. 1121-1135.
(en) S. A. Bolorunduro e D. B. Dreisinger,Silver recovery from zinc-lead-iron complex sulphide oxydation, Lo Cap, Proceedings XXII IMPC, 2003, pp. 1268-1277.
(en) R. W. Boyle, « The geochemistry of silver and its deposits : with notes on geochemical prospecting for the element »,Bulletin - Geological Survey of Canada, n° 160, 1968, pp. 230-259.
Proprietats deis isotòps de l'argent :
(en) G. Audi, A. H. Wapstra, C. Thibault, J. Blachot and O. Bersillon, « The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties »,Nuclear Physics A, vol. 729, 2003, pp. 3–128.
(en) N. E. Holden e D. R. Lide (dir.),CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press, 85a edicion, 2004.
(en) J. R. de Laeter, J. K. Böhlke, P. De Bièvre, H. Hidaka, H. S. Peiser, K. J. R. Rosman e P. D. P. Taylor, « Atomic weights of the elements. Review 2000 (IUPAC Technical Report) », eePure and Applied Chemistryee, vol. 75, n° 6, 2003, pp. 683–800.
(en) M. E. Wieser, « Atomic weights of the elements 2005 (IUPAC Technical Report) »,Pure and Applied Chemistry, vol. 78, n° 11, 2006, pp. 2051–2066.
↑(en) Mary Elvira Weeks e Henry L. Leichester,Discovery of the Elements, Easton, Journal of Chemical Education, 1968, p. 4.
↑(fr)Histoire de l'humanité, vol. 2, Unesco, 2001, p. 512.
↑(en) Maria Grazia Melis, « Silver in Neolithic and Eneolithic Sardinia », dins H. Meller, R. Risch e E. Pernicka (dir.),Metalle der Macht – Frühes Gold und Silber, Landesamt für Denkmalpflege und Archäologie Sachsen-Anhalt, 2004.
↑(en) John Emsley,Nature's building blocks: an A-Z guide to the elements, Oxford University Press, 2011, pp. 492-498.
↑Aquò representava un volum quatre a cinc còps pus important que lo volum en circulacion dins l'Euròpamedievala e dins loCalifat Abbassida en800 (C.C Patterson, « Silver Stocks and Losses in Ancient and Medieval Times »,The Economic History Review, 1972, vol. 25, n° 2 ; François de Callataÿ, « The Greco-Roman Economy in the Super Long-Run: Lead, Copper, and Shipwrecks »,Journal of Roman Archaeology, 2005, n° 18, pp. 361-372).
↑(en) Andreas Brumby et al., « Silver, Silver Compounds, and Silver Alloys »,Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim, Wiley-VCH, 2008, pp. 16-19.
↑(en) John Emsley,Nature's building blocks: an A-Z guide to the elements, Oxford University Press, 2011, pp. 492-498.
↑(en) Richard von Glahn, « Myth and Reality of China's Seventeenth Century Monetary Crisis »,Journal of Economic History, vol. 56, n° 2, 1996, pp. 429-454.
↑(en) Dennis O. Flynn e Arturo Giraldez, « Born with a "Silver Spoon" »,Journal of World History, n° 2, 1995, p. 210.
↑Uei, aperaquí 60% de la produccion d'argent vèn de minas deplomb, dezinc, decoire ò d'aur onte l'argent es un produch segondari.
↑Aqueu fenomèn es a l'origina de l'ennegriment de la vaissèla d'argent.
↑12,0 et12,1(en) David R. Lide,CRC Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press Inc, 2009, 90a edicion.
↑(fr)Procès-verbaux du Comité international des poids et mesures, 78a session, 1989, pp. T1-T21.
↑(de) GESTIS-Stoffdatenbank, intrada « Silber, Pulver », consultada lo 24 d'abriu de 2024,[1].
↑(en) N. N. Greenwood e A. Earnshaw,Chemistry of the elements, Oxford Oxfordshire New York, Pergamon Press, 1984, pp. 1185–1187.
↑(en) Günter Siegemund, Werner Schwertfeger, Andrew Feiring, Bruce Smart, Fred Behr, Herward Vogel e Blaine McKusick,Fluorine Compounds, Organic, Wiley-VCH Verlag GmbH & Co, coll. « Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry », 2000.
↑(en) Mike D. Adams,Advances in Gold Ore Processing, Elsevier, coll. « Developments in mineral processing » (n° 15), 2005, pp. XXXVII-XLII.
↑(en) A. Paul Hampton, « Zinc cementation - The Merril-Crowe process », dins Andrew L. Mular, Doug N. Halbe e Derek John Barratt,Mineral processing plant design, practice and control : proceedings, vol. 2, Society for Mining, Metallurgy and Exploration (SME), 2002, pp. 1663-1679.
↑L'onça es una unitat anciana que demora fòrça utilizada per lo comèrci d'argent.
↑Generalament, lo rèsta es unicament compausat decoire.
↑(en) Andreas Brumby et al., « Silver, Silver Compounds, and Silver Alloys »,Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim, Wiley-VCH, 2008, pp. 89-92.
↑(en) Jacqueline Akhavan,The chemistry of explosives, Cambridge, Royal Society of Chemistry, 2004, pp. 30-31.
↑(en) Robert Matyáš e Jiří Pachman,Primary Explosives, Berlin e Heidelberg, Springer Berlin Heidelberg, 2013.
_.jpg)
