Era prononciacion qu'ei ['ansɔ]. Eras fòrmas ancianas que sonAnssa au sègle XIII,Ansse en 1385,Anse en 1487,Ansa en 1538,Ance en 1674,Ance (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIIIau)[1].
Dauzat qu'explicaAnsa, comAnse (Ròse), per eth nom latin d'òmiAnsius oAntius[2].
Segon J. Pagès, citat perGrosclaude,Ansa que vien deth bascoAntso (« poi, tuc ») o deth latinincisa, « passatge estret en montanha »[1].
Miquèu Grosclaude que pensa eth lòc ei pauc latinizat e donc un gentilici latin ei improbable. Foneticament,incisa pòt pas donarAnsa. Que demòran duas possibilitats, lo nom de persona d'origina bascaAnso, o enqüèra mei probable, lo mot bascoAntso (« poi, tuc »)[1].