La prononciacion es [am'mɛ]. las fòrmas ancianas son :ecclesia Sancti Vincentii Dagmer cap a 1300,parrochia Dagmer cap a 1300,prope Agmerium cap a 1300,Gaillard de Augmerio, en latin, sense data,Agmer en 1305,Sancti Vincentii d'Agmer en abriu de 1502,Sancti Vincentii de Agmerico, en latin, en 1520 (Lista de Valeri)[2].
I a pas agut d'explicacion avant Bénédicte Boyrie-Fénié.Agmer ven benlèu del nom germanic d'òmeAgmer. Saint Agmer o Agmare fuguet avesque deSenlis e un dels quaranta participants delconcili deRems de 625. Las fòrmasDagmer son degudas a l'aglutinacion de la preposicionde. Pr'amor de las fòrmas ancianas, i a pas de dobte sus la grafia[2].