Era prononciacion qu'ei [a'gòs] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son :Raimundo de Gos, en1037 o cap a 1040,de Goss cap a 1050-1070,de Gos cap a 1083-1105,de Goz cap a 1105 e cap a 1143,entro Agos cap a 1200-1230,A Gos,Agos en 1285 e 1313,de Agossio, en latin en 1379,Aguos,Agos, en 1429[2].
SegonDauzat,Agòs que vien deth nom latin d'òmiAco,Aconis, dab eth sufixe aquitan-ossum[3].
Negre, citat perMiquèu Grosclaude, qu'explicaAgòs per eth nom gallic d'òmiAca, dab eth sufixe aquitan-ossum. R. Aymard, tanben citat per M. Grosclaude, qu'explicaAgòs per(A)gots, « eth vilatge deths Gots »[2]
Segon Miquèu Grosclaudeet alii, que caleré era marca det dens eras fòrmas ancianas per justificar era ipotèsi d'Aymard. Com ethA- iniciau ei pas d'origina, eras ipotèsis de Dauzat e Negre non son validas. Eth nom qu'ei escur[2].
Comunas dethsHauts Pirenèus enGasconha (comunas actualas,comunas que caupon de comunas delegadas,ancianas comunas,ancianas comunas vengudas comunas delegadas)