Zulu, òg kjend somisiZulu, er eitbantuspråk iniger-kongofamilien som vert tala av om lag ni millionar menneske kjende somzuluar. Fleirtalet av dei (over 95 %) bur iSør-Afrika. Språket er det som blir forstått av flest folk i landet, over halvparten av innbyggjarane (Ethnologue 2005), og blei i1994 eitt av elleve offisielle sørafrikanske språk. Ein snakkar òg zulu iMalawi,Mosambik ogEswatini.
Prosentmessig del av folkesetnaden som snakkar zulu i ulike delar av Søra-Arika.
Den kjende historia til språket er knapp, men det finst vitnemål om språket frå1500-talet. Zuluane kom til dagens Sør-Afrika rundt 1300-talet. Somxhosaene, som hadde innvandra under tidlegare bølgjer avbantuekspansjonen, tok zulu opp mange lyder frå språka tilkhoisan- ogsanfolk. Dette har ført til at både zulu og xhosa har klikk-konsonantar lik desse språka.
Som alle andre sørafrikanske språk var zulu berre eittalespråk fram til europeiske misjonærar kom til området. Den første grammatikken over zulu blei utgjeven i Noreg i 1850 av den norske misjonærenHans Schreuder.[2] Det første dokumentet skrive på zulu var ei bibelomsetjing frå 1883. I 1901 oppretta John Dube, ein zulu fråNatal,Ohlange Institute, den første innfødde utdanningsinstitusjonen i Sør-Afrika. Han var også forfattaren avInsila kaShaka, den første romanen skriven på zulu.
Under følgjer ei liste enkle uttrykk som kan brukast om ein vitjar eit zuluspråkleg område.
Sawubona
Hei til éin person
Sanibonani
Hei til ei gruppe
Ngiyabonga (kakhulu)
(Tusen) takk
Hamba kahle/Sala kahle
Ha det bra ('gå vel')/ha det bra ('ver vel') (Brukt ved avskjed. Personen som blir verande ein stad seier «hamba kahle» og personen som forlét han «sala kahle»)
Hambani kahle/Salani kahle
Ha det bra ('gå vel')/ha det bra ('ver vel') for ei gruppe folk
