| Wadi al-Rummah | |||
| وادي الرمة | |||
| dal | |||
 Rumahdalen i november 2008 | |||
| Land |  Saudi-Arabia | ||
|---|---|---|---|
| Koordinatar | 25°48′N42°52′E / 25.800°N 42.867°E /25.800; 42.867 | ||
| Lengd | 600 km | ||
 Wadi al-Rummah 25°48′22″N42°52′23″E / 25.806111111111°N 42.873055555556°E /25.806111111111; 42.873055555556 | |||
  Kart som viser Wadi al-Rummah. | |||
| Wikimedia Commons: Wadi al-Rummah | |||
Wadi Al-Rummah ellerar-Rummah (وادي الرمة) er ein av dei lengste elvedalane påDen arabiske halvøya med ei lengd på nesten 600 km. Han er stort sett tørr og delvis blokkert av inntrengandesanddyner og byrjar nærMedina ved fjelletAl-Abyad (Det kvite fjellet). Han går mot nrodaust og har fleire mindre sidedalar som òg er wadiar, som Mohallani Wadi og Murghala Wadi i nord og Jifn Wadi og Jarir Wadi i sør. Han endar ved Thuayrat-dynene iad-Dahna-ørkenen iAl-Qassim-provinsen.
Wadien fell så under sanddynene, der han vert kalla Mistewy Wadi. Han dukkar opp att på andre sida av ørkenen somWadi Al-Batin (etter kring 425 km), før han held fram nordaustover og dannar vestgrensa avKuwait. Han munnar omsider ut iPersiabukta.[1][2]
Dalen er vid og var ein gong ein stor elvedal. I følgje dr. Abdullah Al-Musnad frå Universitetet i Qassim,[treng kjelde] rann det for 10 000 år sidan ei elv frå Medina til Persiabukta, med ei samla lengd på 1200 km. Periodar med tørke og flytting av sand ved Althwairat og Dahna førte til at løpet til dalen vart avskoren i tre delar: Wadi Al-Rummah (den lengste på 600 km), Wadi Aloddi (45 km) og Wadi Al-Batin (450 km). Geologiske studiar syner at Wadi Al-Rummah flyt med full kapasitet kring tre gonger kvart hundreår. Dei siste gongane det flaut vatn i dalen var i 1945, 1982, 1987, 2004 og 2008. I 1818 var det vatn i elvedalen i 40 dagar, i 1838 i 22 dagar, i 1987 og 2008 i 17 dagar. I 1838 flaumde dalen over og skapte ein 520 km² stor innsjø som varte i to år og som trekte til seg vassfugl som sjeldan var å sjå i dalen.[3]