Vinlaging ellervinifikasjon er arbeidet med å omdannadruer tilvin.
Druene vert hausta, og frakta forsiktig til produksjonslokalet. Dersom druene sprekker på vegen, kan dei byrja ågjæra medgjæren som allereie bur på drueskalet, og den ukontrollerte gjæringa kan fåkonsekvensar for vinen. Druer til raudvin vert ofte hausta tidleg, medan druene endå ikkje har vortne so søte. Deretter vert druene pressa. Kor lenge vinen gjærar varierer mykje frå vin til vin. Imaserasjonen trekker vinen uttannin ogsmaksstoff fråkjerner ogstilkar, ogfarge frå skalet. Korleis vinen vert lagra, avhenger av korleis vinlagar ynskjer vinen sin. Det er vanleg å lagra vinen påeikefat. Vinen trekker til segvanilin frå fata, fata lek litt luft som gjer at vinenoksiderer litt, ogalkoholprosenten vert mindre. Kor stor innverknad dette får på den ferdige vinen avhenger av kor lenge vinen ligg på fat. Fordi fata etter kvart vert metta, kan fata bytast ut etter ei stund for å auka effekten. Etter ferdig lagring på fat, vert vinen tappa på flasker.
Druer til kvitvin vert ofte hausta seint, når druene er på detsøtaste. Somme vinlagarar lèt druene henga påstokken til etter førstefrostnatta. Dette gjer druene endå søtare. Ein annan måte å få druene søtare er ved hjelp avedel rote. Einmuggsopp,gråskimmel ellerBotrytis cinerea, går til åtak på druene og lagar hol i skalet. Dette gjer at noko av væska i druene fordampar, og dermed vert druene både søtare og sterkare påsmak.Gjæringstida varierer. Kvitvinen vert sjeldan maserert, då ein gjerne ikkje vil ha kvitvinen so bitter og raud som raudvinen. Kvitvin har i regelen kortare lagringstid enn raudvin.
 |
