Ibiologien ervarmblodige ellerjamnvarme dyreartar dei artane som søkjer termiskhomeostase, det vil seie dei heldkroppstemperaturen jamn utan påverknad frå variasjon itemperaturen i omgjevnadene . Dette inneber midlar til å kjøle ned organismen eller produsere meir kroppsvarme. Varmblodige dyr utfører hovudsakleg kontrollen av kroppstemperaturen ved å regulerestoffskiftet, til dømes kan dei auke stoffskiftet om temperaturen i omgjevnaden tar til å gå ned.
Vitskapsfolk har slutta å nytte omgrepa «varmblodig» og «kaldblodig», fordi omgrepa er vage, og på grunn av ei auka innsikt innanfor dette feltet. Typar av kroppstemperaturregulering fell ikkje inn i inn enkle anten-eller kategoriar. Termane kan erstattast av ein eller fleire variantar av definisjonen som vist under. Reguleringar av kroppstemperaturen femnar om eit breitt spekter av ulike teknikkar som kan resultere i eit kontinuum, med dei tradisjonelle omgrepa «varmblodig» og «kaldblodig» på kvar si side av spekteret.
Graden av «varmblodig» refererer generelt til tre fråskilte aspekt avtermoregulering.
Mangepattedyr ogfuglar som vi tidlegare kalla varmblodige passer alle desse tre kategoriane. Men dei siste 30 åra har studiar innan termofysiologi hos dyr avdekt mange artar som høyrer til desse to gruppene som ikkje passer alle tre kriteria. Til dømes er mangeflaggermus og småfuglar poikilotermiske og bradymetabolske når dei søv.Heteroterm er omgrepet som kan nyttast for desse artane.
Vidare studiar på dyr som tradisjonelt var rekna som kaldblodige har vist at dei fleste artar kan innlemmast i ulike variantar av dei tre vilkåra definert over, og saman med dei som er ektoterme, poikiloterme og har bradymetabolisme, kan danne eit breitt spekter av typar mekanismar for å regulere kroppstemperatur. Til og med somme fiskeartar har funksjonar med aspekt av å vere varmblodige.Sverdfisk og nokrehaiar har sirkulasjonsmekanismar som held hovud og augo over temperaturen åt omgjevnaden, det medverkar til å auke evna til å oppdage og reagere på byttedyr.Tunfisk og somme haiar har liknande mekanismar i musklar, det utvidar evna til å halde ut symjing i høg fart.
