Tempus, eller tid, er eingrammatisk kategori vedverbet. Med tempus uttrykkjer talaren korleis handlinga er plassert i tid samanlikna med sjølve talehandlinga, om handlinga skjer før, samtidig med eller etter talehandlinga. I norsk har tempus to trekk,presens ogpreteritum. Preteritum blir brukt primært der verbet viser til ei handling som skjedde før talehandlinga, mens presens blir brukt om handlingar i taleaugeblinken, i framtida, og om utsegner som ikkje er avgrensa i tid og rom. Preteritum vart tidlegare kalla forimperfektum, men dette var eit uheldig namn, i og med at preteritum står i opposisjon til presens, og ikkje til perfektum.
- Faarlund, Jan-Terje, Svein Lie og Kjell-Ivar Vannebo 1997:Norsk referansegramamtikk.
