Innbyggjarane i byen er hovudsaklegpasjtunarar medanhindkotalarar er ei minoritetsgruppe. Folk frå fleire andre språkgrupper held også til i byen, der det i tillegg tilpasjto og hindko også blir talaurdu,khowar,dari,farsi ogpanjabi.
Byen har vore eit kultursentrum sidan oldtida, både innanindo-gresk og seinare buddhistisk kultur. Frå 100-talet var han hovudstad iGandharariket, kjend under namna Parasawara, Purasapura og Begram. Som del avSilkevegen var han stoppestad forkaravanar fråKabul,Bukhara ogSamarkand.
Byen var under britisk styre frå 1849 til 1947, då Pakistan fekk sjølvstende. Etter atSovjetunionen gjekk inn i Afghanistan i 1979 blei byen eit hovudmål for afghanske flyktningar, og det ligg storeflyktningeleirar i nærleiken. I 2006 budde dei flest av dei rundt tre millionar afghanske flyktningane i Pakistan nær Peshawar.
I Peshawar finst ei rekkje eldre bygningar, som Gor Khatri, eit tidlegare buddhistkloster og hindutempel, festninga Bala Hissar, ruinfeltet Shahji-ki Dhere, Mahabat Khan-moskeen. Gamlebyen i Peshawar ligg innanfor einbymur med 16 portar.
Universitetet i Peshawar blei grunnlagd i 1950. Byen har også eit landbruksuniversitet, eit ingeniør og teknologi-universitetet og fleire private høgskular.
Byen har ein storhandverksproduksjon av mellom annasmykke og dekorertemugger. Han har også konserverings-, tekstil- og maskinindustri. Peshawar har også mangebasarar med sal av daglegvarer ogsuvenirar.
