«Julia Dream» er ein song avPink Floyd gjeven ut som B-sida til singelen «It Would Be So Nice» i 1968.^[1][2] Songen var den første som vart spelt inn av bandet med solovokal avDavid Gilmour.

Songen vart skriven av bassistenRoger Waters, «Julia Dream» har eit langsamt tempo, ein luftig, ambientMellotron frå klaverspelarenRick Wright og fyldig korvokal.

Tekstane på songen omfattar referansar til einederdunsdyne, noko som òg vert nemnt i to andre kjende Pink Floyd-songar –Syd Barrett sin «Flaming» og Gilmour/Waters sin «A Pillow of Winds». Linja «Am I really dying?» dukka opp att ti år seinare i songen «Mother» på albumet «The Wall».

Songen vart sidan gjeven ut på fleire samlealbum: plateboksenThe Early Years 1965–1972,The Best of Pink Floyd,Relics og plataThe Early Singles som var med i plateboksenShine On.

• David Gilmour –akustisk gitar, slidegitar, dobbelspora solovokal
• Roger Waters – bassgitar, korvokal
• Rick Wright –Mellotron,Hammondorgel, korvokal
• Nick Mason – røyrbjøller, tempelkubbar, treklossar

• Mark Lanegan brukte å spele denne songen på ein akustisk turné i 2010.^[3]
• Acid Mothers Temple spelte songen i 2011 på eit akustisk konertalbum,Live as a Troubadour.
• Mostly Autumn spelte denne songen i 2005 på konsert-DVD-enPink Floyd Revisited.
• Shadow Gallery spelte denne songen som ein del av medleyen «Floydian Memories», på spesialutgåva av albumetRoom V frå 2005.

• Songar frå 1968
• Pink Floyd-songar
• Psykedeliske folkesongar
• Songar skrivne av Roger Waters