I Noreg er horndukkaren er vanlegast fråTrøndelag og nordover, men han hekkar òg spreitt påAustlandet. Han føretrekker tjern eller myrområder med open vasspegel, og dessutan skjerma parti av større innsjøar og elvar. Vaksne horndykkarar i sommerdrakt har rustbrune kroppssider, bryst og strupe, svart rygg og hodekrage. Frå nebbrota, gjennom auga og bak på nakken har horndykkaren gule "horn". Han overvintrar i hovudsak langs kysten av Sør-Noreg. På menyen står særleg vassinsekt og småfisk.[2]
Handlingsplanen for horndukkar (Direktoratet for naturforvaltning 2009) oppgir ei rekke potensielle trusselfaktorar, med utsetjing og spreiing av fisk som konkurrerer om føde, predasjon fråmink, og predasjon fråkråke- ogrovfuglar som dei aller viktigaste. ISverige blir det peika på at fjerning eller fullstendig gjengroing av smådammer, drenering og vasstandsendringar, og dessutan forureining (oljeutslepp) er negativt for arten. Fråvær av tidlegarehettemåkekoloniar kan medføra auka risiko for reirpredasjon.[1]
Konklusjon: Horndukkar blir vurdert til raudlistekategori sårbar VU, på bakgrunn av observasjonar og basert på kriteriet C1 (< 10 000 reproduserande individ og 10-20% bestandsnedgang siste tre generasjonar).[1]
