| Hank Williams |
|
|
| Fødd | 17. september1923 |
|---|
| Fødestad | Mount Olive |
|---|
| Død | 1. januar1953 (29 år) |
|---|
| Dødsstad | Oak Hill |
|---|
| Fødenamn | Hiriam Williams |
|---|
| Alias | Luke the Drifter |
|---|
| Opphav | USA |
|---|
| Aktiv | 1937–1953 |
|---|
| Sjanger | country,blues,honky tonk,honky-tonk |
|---|
| Instrument | gitar,vokal |
|---|
| Plateselskap | Sterling Records,MGM Records |
|---|
| Verka som | songar-låtskrivar,songar,gateartist,countrymusikar,jodlar,gitarist,plateartist,komponist |
|---|
| Gift med | Audrey Williams,Billie Jean Jones |
|---|
| Born | Hank Williams,Jett Williams |
|---|
| Prisar | Grammy Lifetime Achievement Award,Americana Music Association President's Award,stjerne på Hollywood Walk of Fame,Rock and Roll Hall of Fame |
|---|
Hank Williams (17. september1923–1. januar1953) var ein amerikanskcountrymusikar oglåtskrivar.[1] Mellom dei mest kjende songane hans er «Hey, Good Lookin'», «Jambalaya (On the Bayou)» og «You Win Again». Han har fått ei stjerne påHollywood Walk of Fame.
Williams vart fødd i GeorgianaButler County iAlabama i 1923.[2] Foreldra var Elonzo Williams og Jessie Lillybelle. Han hadde ein udiagnostisert fødselssjukdom spina bifida occulta som gav smerter heile livet. Denne sjukdommen vart ein faktor i alkohol- ognarkotikamisbruket hans.[3]
Williams lærte seg å spele gitar av bluessongarenRufus Payne. Han stod på scena allereie som tenåring og starat eit band som kalte seg for «Drifting Cowboys». Han forlet skulen utan å fullføre. I 1941 begynte Williams å jobbe for et lokalt radioselskap som het WSFA.
Williams var kalla opp etterHiram I, men på fødselsattesten var namnet stava feil. Førenamnet var endra til «Hiriam».[4]
I 1943 møtte WilliamsAudrey Sheppard, som han gifta seg med etter nokre få år. Audrey vart også manager for han då karrieren tok av og han vart ein lokal kjendis. I 1946 spelte Williams inn to singleplater for Sterling Records, «Never Again» og «Honky Tonkin'», som gav stor suksess.[5] Det tok ikke lang tid før Williams signerte medMGM Records og gav ut «Move It On Over», som kom på 4.-plass på countrysonglista tilBillboard.[treng kjelde]
Williams vart med i Louisiana Hayride, som hadde sendingar iShreveport iLouisiana. Etter fleire moderate hittar ga Williams ut sin eigen versjon av Rex Griffins «Lovesick Blues» i 1949 og same år sang Williams denne songen påGrand Ole Opry. Han hadde med seg Bob Mcnett på gitar, Hillous Butrum på bassgitar, Jerry Rivers på fele og Don Helms på steelgitar. Han starta også på «Drifting Cowboys» i 1949. Dette året fekk ekteparet Williams ein son som dei døypteRandall Hank Williams. I 1949 gav han også ut sju hits etter «Lovesick Blues», mellom andre «Wedding Bells», «Mind Your Own Business», «You're Gonna Change» og «My Bucket's Got a Hole in It».
I 1950 byrja Williams å spele inn songar somLuke the Drifter, eit namn som vart gitt til Williams for å bruke i meir religiøse og moralistiske songar.[6] Av frykt for atDJ-ar og dei som valde ut singelplater tiljukeboxar ikkje skulle akseptere denne nye stilen frå Williams, og at det skulle skade Williams-namnet, vart namnet etter kvart kutta ut.[treng kjelde] Williams gav ut fleire songar som «My Son Calls Another Man Daddy», «They’ll Never Take Her Love from Me», «Why should We Try Anymore?», «Nobody’s Lonesome for Me», «Long Gone Lonesome Blues», «Why Don’t You Love Me?», «Moanin' the Blues» og «I Just Don’t Like This Kind of Livin'». I 1951 utkom «Dear John», som vart ein hit, men på B-sida. «Cold, Cold Heart» kom ut i 1951 og var den første av mange songar utafor countrygenren frå Williams.
Williams var òg ein stor bidragsytar til amerikanskgospelmusikk, både ved songar han skreiv sjølv og songar han spelte inn. Mest kjend er kanskje «I saw the Light», som vart sleppt på plate i 1948. Denne har seinare vorte spelt inn av ei rad artistar, m.a.Johnny Cash ogWillie Nelson.
SongarenSondre Bratland har og sunge songen, som heiter «No ser eg ljos» i norsk versjon.
Andre kjende gospelsongar frå Hank Williams er «Calling You», «Jesus Remembered Me», «When God comes and Gathers His Jewels» og «How can you refuse Him now».
Williams førte eit turbulent liv med alkohol ognarkotika. Han hadde problem med ryggen store deler av livet, og dette kan ha vore ein av årsakene til at han byrja med alkohol og smertestillande medikament. Nyttårshelga 1952–3 vart Williams hyrt inn på to spelejobbar, ein i Charleston i Vest-Virginia, og den andre i Canton i Ohio. Vêret var så dårleg at han ikkje kunne reise med fly. Han leigde ein Cadillac og fekk 17–åringen Charles Carr til å vere sjåfør. På vegen stoppa dei på eit motell i Knoxville der Williams vart dårleg og fekk to dosar morfin. Ein dryg time før midnatt sette Charles Carr kursen mot Canton. På ein trafikkontroll bemerka konstabelen at han meinte personen i baksetet såg død ut, men Carr sa det kom av smertestillande medisinar. Seinare fann Carr ut at Williams var død. Dødsårsaka var eit hjarteinfarkt etter overdose med alkohol og narkotika.[treng kjelde] Nokre månader før hadde han skilt seg frå Audrey og gifta seg medBilly Jean Jones, og like etter at han døde vart Hank si dotterJett Williams fødd.
(utval)
- 1947 «Never Again (Will I Knock on Your Door)»
- 1947 «Wealth Won't Save Your Soul»
- 1947 «My Love for You (Has Turned to Hate)»
- 1947 «Pan American»
- 1947 «Move It On Over»
- 1947 «On the Banks of the Old Pontchartrain»
- 1948 «My Sweet Love Ain't Around»
- 1948 «Honky Tonkin'»
- 1948 «I'm a Long Gone Daddy»
- 1948 «I Saw the Light»
- 1948 «A Mansion on the Hill»
- 1949«Lovesick Blues» #1
- 1949«Never Again (Will I Knock on Your Door)» (b-sida tilsingelen «Lovesick Blues»), 6.-plass påBillboard si countrysongliste)
- 1949«Wedding Bells»#5
- 1949«Mind Your Own Business» #5
- 1949«You're Gonna Change (Or I'm Gonna Leave)»#4«Lost Highway»
- 1949«I'm So Lonesome I Could Cry»#1
- 1949«My Bucket's Got a Hole In It»#2
- 1950«I Just Don't Like This Kind of Living»#5
- 1950«Long Gone Lonesome Blues»#1
- 1950«My Son Calls Another Man Daddy» (b-sida til singelen «Long Gone Lonesome Blues»)#9
- 1950«Why Don't You Love Me?»#1
- 1950«Why Should We Try Anymore?»#9
- 1950«They'll Never Take Her Love from Me»#4
- 1950«Moanin' the Blues»#1
- 1950«Nobody's Lonesome for Me»#9
- 1951«Cold, Cold Heart»#1
- 1951«Dear John»#6
- 1951«I Can't Help It (If I'm Still in Love with You)»#2
- 1951«Howlin' at the Moon»#3
- 1951«Hey Good Lookin'»#1
- 1951«(I Heard That) Lonesome Whistle»#9
- 1951«Crazy Heart»#2
- 1951«Baby, We're Really in Love»#4
- 1952«Honky Tonk Blues»#2
- 1952«Half as Much»#2
- 1952«Jambalaya (On the Bayou)»#1
- 1952«Settin' the Woods on Fire»#3
- 1952«You Win Again»#7
- 1952«I'll Never Get Out of This World Alive»#1
- Posthume utgjevingar
- 1953«Kaw-Liga» #1
- 1953«Your Cheatin' Heart» #1
- 1953«I Won't Be Home No More»#4
- 1953«Take These Chains from My Heart» (b-side til «I Won't Be Home No More»)#1
- 1953«Weary Blues from Waitin'»#7
- 1955«Please Don't Let Me Love You»#9
- 1966«I'm So Lonesome I Could Cry»#43re-release
- 1976«Why Don't You Love Me»#61re-release
- 1989«There's a Tear in My Beer», og Hank Williams Jr. vart dubba inn i utgjevinga
- ↑Sputnik music:Hank Williams
- ↑«Hank's Bio».The Hank Williams Museum. Arkivert fråoriginalen 25. september 2019. HentaSeptember 25, 2019. «Hank Williams was born on September 17, 1923, in the rural community of Mount Olive, AL. His birth certificate says "near Garland", Butler County. This is located 50 miles south of Montgomery.»
- ↑Koon, George William 1983, s. 10.
- ↑Flippo, Chet 1985, s. 12.
- ↑Young & Young 2010, s. 234.
- ↑Ching, Barbara 2003, s. p. 55.
