Det har nært slektskap medportugisisk, og blir ofte sett på som eindialekt av dette språket. Men språkbrukarane og dei galisiske styresmaktene ser annleis på det. Dei har ein eigen identitet og har utvikla seg vekk frå portugisisk. Ettersom portugisisk utvikla seg i Galicia, kan det like gjerne vera ein dialekt av galisisk.
Galisisk har hatt eit eige skriftspåk sidan 1000-talet. Imellomalderen vartgalaico-português sett på som eitkulturspråk, brukt innandikting og ireligiøse samanhengar. Dette gjaldt ikkje berre i Galicia og Portugal, men òg iCastilla, der kastiljansk hovudsakleg var brukt til å skrivaprosa.
Etter at portugisisk og galisisk blei skilde, blei språket etter kvart sett på som provinsielt og udanna. Det var lite brukt innanakademi ellerskjønnlitteratur før det fekk ein renessanse midt på 1800-talet.Rosalía de Castro blir framleis feira for utgjevinga si i1863 av eidiktsamling på galisisk. Dagen boka kom ut på,17. mai, er ògdagen for galisisk litteratur.
Under styret tilFrancisco Franco, som sjølv var galisar, var alle språk bortsett frå kastiljansk forbodne i landet. Galisisk blei framleis brukt som talespråk på landsbygda, og etter atdiktaturet var over i 1975 blomstra det opp igjen.
