Secretary of State for Dominion Affairs (1942–1943)
lordseglsbevarer (1940–1942)
kansler for Hertugdømmet Lancaster (1930–1931)
Medlem av Det kongelige råd (1935–)
member of the 41st Parliament of the United Kingdom (1955–1955)
member of the 40th Parliament of the United Kingdom (1951–1955)
member of the 39th Parliament of the United Kingdom (1950–1951)
member of the 38th Parliament of the United Kingdom (1945–1950)
member of the 37th Parliament of the United Kingdom (1935–1945)
member of the 36th Parliament of the United Kingdom (1931–1935)
medlem av Storbritannias 35. parlament (1929–1931)
medlem av Storbritannias 34. parlament (1924–1929)
medlem av Storbritannias 33. parlament (1923–1924)
medlem av Storbritannias 32. parlament (1922–1923)
Storbritannias forsvarsminister (1945–1946)
opposisjonsleder (1935–1940)
opposisjonsleder (1945–1945)
Statue av Clement Attlee.
Clement Attlee (3. januar1883–8. oktober1967) var statsminister iStorbritannia frå 1945 til 1951. Trass i sin naturlege blygskap og denlakoniske talestilen hans, vann han ein jordskredsiger overWinston Churchill ved valet i1945, rett etter at Churchill hadde leidd landet gjennomandre verdskrigen. Han var den første statsministeren fråDet britiske arbeidarpartietLabour Party som fekk sitje ein heil parlamentsperiode, og den første som hadde fleirtal i nasjonalforsamlinga. Den regjeringa han leiddenasjonaliserte viktigeindustriar og tenester, og skapte ein britiskvelferdsstat som i hovudsak vart godtatt av alle dei fremste partia i landet fram tilMargaret Thatcher vart statsminister.
Attlee vart fødd i Putney iLondon i einmiddelklassefamilie, og utdanna jurist ved University College iOxford. Han vartsosialist etter å ha arbeidd mellomslumbarn i aust-London. Men hanlika ikkje velgjerdsarbeid blant dei fattige, han ville avskaffe fattigdomen. Han slutta seg tilIndependent Labour Party i 1908.
Attlee deltok iførste verdskrigen, vart alvorleg såra og vart til slutt major. Han vart vald til ordførar i London-bydelen Stepney i 1919 og parlamentsmedlem for området i 1922.
Attlee var med i dei to første Labour-regjeringane, som statssekretær i forsvarsdepartementet i 1924, så som «kanslar for hertugdømmet Lancaster», det vil seie statsråd utan portefølje og sidan sjef for postvesenet frå 1929 til 1933. Han vart nestleiar i partiet medan George Lansbury var leiar på 1930-talet.
Attlee og Labour var mot den ettergivandeappeasementpolitikken som deikonservative regjeringane førte overfor deifascistiske diktatura tilMussolini ogHitler. Da Lansbury gjekk av som leiar i 1935, vart Attlee interimleiar til etter valet same året, da han vart vald til leiar i leiarskapsstriden etter valet. Han var leiar i partiet til 1955, til dags dato den lengste perioden nokon partileiar har sete.
I samlingsregjeringa under krigen spelte Attlee hovudrolla attmed Churchill, som visestatsminister og leiar for den sivile sida av krigspolitikken. Stor-sigeren i 1945-valet gjorde han til statsminister, og partiet hadde klare mål, blant anna nasjonalisering av viktige tenester og langdistansetransporten, og skapinga av den moderne velferdsstaten.India vart sjølvstendig, og britane trekte seg ut avPalestina. Attlee sin helseministerAneurin Bevan kjempa mot det mektige lege-etablissementet, og skapteNational Health Service, som enno består.
Labour heldt fram ved makta etter valet i 1950, men no med sterkt redusert parlamentsfleirtal. Dette kom ikkje på grunn av tilsvarande tilbakegang i talet på veljarar, men på grunn av tilfeldigheitene i den britiske valordninga med fleirtalsval i einmannskrinsar og at dei konservative hadde tatt ein del veljarar frå Det liberale partiet. I 1951 tapte Labour likevel fleirtalet, og Attlee leidde partiet i opposisjon til 1955, da han trekte seg tilbake frå underhuset og vart utnemnd til Lord. Han døydde i 1967.
