Bordfjell ellermesa (spansk ogportugisisk for 'bord') er eihøgslette med flat topp og vanlegvis bratteklipper på sidene.Landforma har fått dette namnet fordi det liknar eitbord.
Landforma er karakteristisk for tørre område, særlegVest- ogSørvest-USA ibadlands og fjellområde fråWashington ogCalifornia tilNord- ogSør-Dakota ogTexas. Døme på slike fjellformasjonar finn ein òg iSpania,Sardinia, Nord- og Sør-Afrika,Arabia,India ogAustralia.
%2c_Siligo%2c_Sardinia.jpg)
Mesaar oppstår vedforvitring ogerosjon av horisontalt lagdelte bergartar som har vorte løfta opp avtektonisk aktivitet. Enkelte bergartar kan i større grad motstå forvitring og erosjon enn andre, svakare bergartar som blir eroderte bort, slik at dei hardare bergartane står att og ligg høgare i terrenget enn området rundt.[1] Denne prosessen vert kalla differensialerosjon. Dei mest hardføre bergartane er mellom andresandstein,konglomerat,kvartsitt,basalt,chert,kalkstein,lavastraumar oglagergangar.[1] Lavastraumar og lagergangar er særleg motstandsdyktige mot forvitring og erosjon, og dannar ofte ein flat topp ellerdekkbergart på ein mesa. Dei mindre motstandsdyktige berglaga består som regel avskifer, ein mjukare bergar som forvitrar og eroderer lettare.[1]
Det er skilnaden i styrken til dei forskjellige berglaga som gjev mesaane den særeigne forma. Mindre motstandsdyktige bergartar vert eroderte bort frå overflata og vert dalar, der dei dannar drenering for det kringliggande området, medan dei meir motstandsdyktige berglaga står att.[1] Eit stort område med særleg motstandsdyktig fjell, som einlagergang kan verne laga under frå erosjon, medan dei mjukare berglaga kring vert erodert til dalar. Lagergangane dannar då ein dekkbergar eller takbergart.
Ein kan òg sjå skilnader i bergartane i sida av ein mesa, som i staden for slake fjellsiderer broten opp i ei trappeliknande mønster.[1] Dei meir motstandsdyktige laga dannar klippene eller fjellveggane, medan dei mjukare bergartane dannar slakare bakkar, eller hyller, mellom klippene. Fjellveggane trekkjer seg attende og vert til slutt skoren av frå hovudveggen, ellerplatået via sappering. Når heile lengda av ein fjellvegg ikkje trekkjer seg attende med same snøggleik, men når elvar eller bekkar i staden lagar eit hakk i fjellkjeda, kan ein få ein seksjon som er skoren av frå hovudveggen og det oppstår ein mesa.[1]
